چه پردازنده‌ای برای شما مناسب است؟

مقایسه اینتل Core i۵ و Core i۷

آی‌تی ایران: برای بسیاری از کاربران دسک‌تاپ‌ها و کامپیوترهای خانگی، انتخاب پردازنده مناسب در اولویت قرار دارد. پردازنده‌ها انواع مختلفی دارند: اینتل Core i۵، Core i۷، Core i۳ و m۳ که منسوخ شده‌اند، Core i۹ که برای کامپیوترهای قدرتمند و گیمینگ مورد استفاده قرار می‌گیرد و پردازنده‌های AMD که کلا در طبقه متفاوتی دسته‌بندی می‌شود. تمایز تفاوت‌های دو پردازنده اینتل Core i۵ و i۷، کار مشکلی است به‌خصوص اینکه قیمت این دو محصول نیز به هم نزدیک است. در ادامه به تفاوت‌های این دو مدل می‌پردازیم.

آی‌تی ایران: برای بسیاری از کاربران دسک‌تاپ‌ها و کامپیوترهای خانگی، انتخاب پردازنده مناسب در اولویت قرار دارد. پردازنده‌ها انواع مختلفی دارند: اینتل Core i۵، Core i۷، Core i۳ و m۳ که منسوخ شده‌اند، Core i۹ که برای کامپیوترهای قدرتمند و گیمینگ مورد استفاده قرار می‌گیرد و پردازنده‌های AMD که کلا در طبقه متفاوتی دسته‌بندی می‌شود. تمایز تفاوت‌های دو پردازنده اینتل Core i۵ و i۷، کار مشکلی است به‌خصوص اینکه قیمت این دو محصول نیز به هم نزدیک است. در ادامه به تفاوت‌های این دو مدل می‌پردازیم.

به‌طور کلی، سیستم‌های مجهز به Core i۵ ارزان‌تر از پی‌سی‌های شامل Core i۷ هستند و همچنین Core i۷ قابلیت‌های بیشتری نسبت به نسخه پایین‌تر ارائه می‌دهد. پی‌سی‌های مجهز به i۷ عملکرد بهتری در پردازش اجرای چندبرنامه‌ای (Multitasking)، بازی‌ها و کاربردهای حرفه‌ای دارند. پردازنده‌های Core i۷ برای افرادی که همیشه از سرعت پایین دستگاه خود شاکی هستند، قطعا راه‌حل مناسبی خواهد بود. مساله اصلی، سرعت پردازنده است. واضح است که اینتل Core i۷ سرعت بیشتری دارد. سی‌پی‌یوی بیشتر کامپیوترهای دسک‌تاپ Core i۷ و i۵، به پردازنده‌های ۴ هسته‌ای مجهز هستند اما برخی نسخه‌های مخصوص موبایل از هر دو مدل پردازنده، دو هسته‌ای هستند. حتی ممکن است در پردازنده‌هایi۷ Core، نسخه ۶هسته‌ای یا ۸ هسته‌ای نیز مشاهده شود که فقط در دسک‌تاپ‌ها دیده می‌شود. به عبارت دیگر، هر چه CPU شما هسته‌های بیشتری داشته باشد، سرعت بالاتری نیز خواهد داشت.

سیستم نام‌گذاری Core سال‌هاست که در مدل‌های مختلف CPU مورد استفاده قرار می‌گیرد. سی‌پی‌یوهای Haswell، Broadwell، Sky Lake و Kaby Lake، از سیستم نام‌گذاری ۴ شماره‌ای بهره برده‌اند (مانند Intel Core i۷-۷۷۰۰). پردازنده‌های Broadwell در حال حاضر روی سیستم‌های closeout و پی‌سی‌های قدیمی‌تر پیدا می‌شود و پی‌سی‌های جدیدتر، بیشتر به پردازنده‌های Sky Lake و Kaby Lake مجهز هستند. عملکرد نسل‌های جدید پردازنده، به مراتب نسبت به نسخه‌های قبلی خود با کیفیت‌تر شده است و هنگام خرید یک پردازنده، به سادگی می‌توان از طریق نام آنها به کیفیت سرعت محصول پی برد. مثلا Intel Core i۷-۷۶۰۰U سرعت بالاتری نسبت به Intel Core i۵-۷۲۰۰U دارد. علاوه‌بر سرعت بالاتر، پردازنده‌های Core i۷ کَش یا حافظه نهان (cache) بزرگ‌تری نیز دارند و به همین دلیل دستورات تکرارشونده را با سرعت بیشتری انجام می‌دهند. اندازه بزرگ‌تر حافظه نهان یا cache، برای انجام چند دستور همزمان نیز کارآمد است. روی دسک‌تاپ‌های کنونی، بیشتر سی‌پی یو‌های i۵ بین ۳تا ۶ مگابایت کش دارند درحالی‌که در بیشتر پردازنده‌های i۷، بین ۶ تا ۸ مگابایت فضا برای کش اختصاص یافته است.

Turbo Boost از قابلیت‌های افزایش سرعت قطعات است که اینتل روی پردازنده‌های خود ارائه می‌کند. این قابلیت به پردازنده امکان می‌دهد با سرعت بیشتری دستورات مختلف را اجرا کند. هر دو پردازنده Core i۵ و i۷، از توربو بوست بهره برده‌اند که البته i۷ از سرعت اورکلاک (Clock Speed) بیشتری برخوردار است. تکنولوژی دیگری که در پردازنده‌های اینتل وجود دارد، Intel Hyper-Threding نام دارد که شرایطی ایجاد می‌کند تا سیستم عامل یا برنامه‌ها احساس کنند پردازنده تعداد هسته‌های بیشتری دارد. این تکنولوژی برای افزایش عملکرد دستورات چند رشته‌ای(Multithreading tasks) کارآمد است. یکی از ساده‌ترین موقعیت‌های چند رشته‌ای یا مالتی تریدیگ زمانی است که کاربر می‌خواهد چند برنامه مختلف را همزمان اجرا کند اما دیگر قسمت‌های سخت‌افزاری نیز از این تکنولوژی سی‌پی‌یوی اینتل بهره می‌برند مانند عملیات‌های مالتی مدیا یا جست‌وجو در وب‌ و بارگذاری اطلاعات مختلف صوتی و تصویری به صورت همزمان. در حال حاضر تمام سی‌پی‌یو‌های core i۷ از تکنولوژی Hyper-Threading بهره برده‌اند، یعنی یک سی‌پی‌یو ۸ هسته‌ای می‌تواند ۱۶ مسیر مختلف، سی‌پی‌یوی ۴ هسته‌ای ۸ مسیر و ۴ هسته‌ای ۴ مسیر مختلف را مدیریت کند. core i۵ با استفاده از تکنولوژی هایپر تریدیگ می‌تواند یک سی‌پی‌یوی ۲ هسته‌ای را مجبور کند تا رفتاری شبیه یک سی‌پی‌یو ۴ هسته‌ای داشته باشد.

کارت گرافیک ترکیب شده با سی پی‌یو

نسخه وستمر از پردازنده‌های Core، معرف کارت گرافیک Intel HD هستند که داخل هسته سی‌پی‌یو تعبیه شده است. نسل‌های قبلی کارت گرافیک قبلا روی قطعه مادربورد تعبیه می‌شد. قاعده نام‌گذاری شماره‌ای در مورد کارت گرافیک نیز استفاده می‌شود. به‌عنوان مثال Intel Iris Plus ۶۵۰ پرسرعت‌تر از Graphics ۶۳۰ Intel HD است و گرافیک ۶۳۰ نیز عملکرد بهتری از Intel HD Graphics ۵۱۰ دارد. Iris Plus و دیگر کارت گرافیک‌های Intel HD را بیشتر در پردازنده‌های Core i۷ CPU می‌بینیم، درحالی‌که پردازنده‌های Core i۵ از نسخه‌های myriad اینتل بهره برده‌اند. در سیستم ترکیب کارت گرافیک با پردازنده، از آنجا که نیازی نیست تراشه جداگانه‌ای به کارت گرافیک اختصاص یابد، انرژی بیشتری صرفه‌جویی خواهد شد. شرکت اینتل همچنین، سری پردازنده‌های جدید Core X را اخیرا معرفی کرده است که مخصوص کاربران حرفه‌ای است مانند گیمرها و تدوینگران فیلم‌ها.

به عنوان مثال، پردازنده مدل Core i۹-۷۹۸۰XE Extreme Edition، ۱۸ هسته دارد و می‌تواند ۳۶ رشته مختلف را همزمان پردازش کند. این محصول با قیمت ۱۹۹۹ دلار به فروش می‌رسد. پردازنده‌های ارزان‌قیمت سری X عبارت است از Core i۵-۷۶۴۰X(۲۴۲ دلار) با ۴ هسته و پردازنده Core i۷-۷۸۲۰X(۵۹۹ دلار) با ۸ هسته. این محصولات طراحی مشابه Kaby Lake و Skylake دارند و با مادربورد X۲۹۹ و سوکت LGA۲۰۶۶ سازگار هستند. پردازنده اینتل Core i۵ برای کاربرانی طراحی شده است که نیاز به یک پردازنده با کیفیت با سرعت متوسط دارند و اینتل Core i۷ برای افرادی است که به سرعت بیشتری احتیاج دارند. آن تعداد از کاربران که تمایل دارند به‌صورت حرفه‌ای از پردازنده خود استفاده کنند بهتر است از سری X محصولات اینتل استفاده کنند.