مزایای غیرمستقیم جعل در یک جامعه آزاد

یورگ گوئید و هولسمن

مترجم: سید امیرحسین میرابوطالبی

جعل در معنی واقعی آن در اصل یک تکنیک مرسوم و محبوب تورمی است. هر فرد به هر شکلی وقتی دستی بر آتش داشته باشد یا زمانی که بتواند افرادی را که در این کار خبره هستند (مثل بانکداران، دولتی‌ها، تاجران، زرگران، صنعتگران و غیره) به استخدام در بیاورد، می‌تواند دست به این کار بزند. تاریخ پول هم به خوبی نشانگر این است که تمام این گونه افراد در هر شرایطی این کار را انجام داده‌اند و باعث به وجود آمدن پیامدهای مخربی شده‌اند که قبلا به آن‌ها اشاره شد: توزیع ناعادلانه درآمد و عدم تخصیص بهینه سرمایه. چنانکه گذشت جعل در همه انواع اقتصادها وجود دارد، چه در بازار یک جامعه آزاد یا در اقتصاد متمرکز و برنامه‌ریزی شده یک حکومت خودکامه. برعکس پول بدون پشتوانه (۱) که در بخش‌های بعدی به آن خواهیم پرداخت، جعل را نمی‌توان با استفاده از ابزار سیاسی از میان برداشت. شاید بتوان آن را با مجازات‌های شاق سرکوب کرد. اما استفاده از این ابزار خارجی باعث محو شدن و از بین رفتن آن نخواهد شد. با این حال در یک جامعه آزاد جعل و تقلب را نمی‌توان عاری از آثار و پیامدهای مثبت دانست، با این که خود جاعلان و متقلبان با قصد و اراده خود باعث این پیامدهای مفید نمی‌شوند. در واقع خطر افتادن به دام جاعلان و متقلبان باعث ایجاد کارکردی اجتماعی می‌شود که به موجب آن شهروندان نسبت به پولشان حساس و هوشیار می‌شوند. کاری که جاعلان انجام می‌دهند را می‌توان به ویروس‌های بسیاری که در بدن سالم انسان وجود دارند تشبیه کرد. مقابله با این ویروس‌ها بدن را زنده و قوی نگاه خواهد داشت. به همین صورت خطر قریب‌الوقوع گرفتاری در دام جعل باعث برانگیخته شدن هوشیاری و حساسیت در نقل و انتقال‌های پولی شده و به این ترتیب به حفظ و باقی نگه داشتن پول سالم کمک می‌کند. افراد به دقت مراقب سکه‌های طلا و نقره خود هستند؛ چرا که می‌دانند جعل می‌تواند مستقیما آنها را تحت تاثیر قرار دهد. آنها می‌کوشند تا نکات بیشتری را در رابطه با تمایزات سکه‌های خوب و بد و همچنین اسکناس‌های سالم و ناسالم فرا گیرند. آنها از این آموخته‌ها استفاده کرده و به خانواده‌های خود و دیگران نیز می‌آموزند و به محض این که متوجه هر گونه تقلب و کلاهبرداری شوند بدون معطلی استفاده از سکه‌ها و اسکناس‌های فرد متقلب یا جاعل را متوقف کرده و به سکه‌ها و اسکناس‌های افراد یا بنگاه‌های دیگر رو می‌آورند. (۲)

اغلب اوقات جعل خیلی سریع مشخص می‌شود. زمانی که افراد آزادند تا پولشان را خودشان انتخاب کنند، جعل نمی‌تواند آنچنان خسارتی وارد کند. همان‌طور که خواهیم دید این محدودیت طبیعی تعیین‌کننده بر تورم فقط در بازارهای آزاد وجود دارد.

اخلاق جعل

تنزل ارزش و همچنین بانکداری ذخیره_کسری ناعادلانه‌اند. هیچ نظریه اخلاقی از دروغ یا به طور خاص از جعل دفاع نمی‌کند. این صحیح است که تعداد اندکی از فیلسوفان اخلاق تلاش کرده‌اند تا بر دروغ‌هایی که از ضرر و آسیب‌های شدید جلوگیری می‌کنند، صحه بگذارند. اما چه آسیبی است که بخواهد از طریق جعل از آن جلوگیری شود؟ آیا جعل منفعت خاصی به جامعه استفاده‌کنندگان از پول می‌رساند؟ هیچ کس را نمی‌توان یافت که به این سوالات پاسخ مثبت داده باشد و به همین دلیل هم نیازی نیست در این‌ جا به آنها بپردازیم. وقتی صحبت از جعل به میان می‌آید، موضع مسیحیت کاملا مشخص است. فرمان هشتم در مورد تحریف عمدی گواهی‌ها به ما چنین می‌گوید: «شما حق ندارید شهادت دروغ در مقابل همسایه‌تان بدهید.» متون بسیاری از عهد عتیق وجود دارد که به وضوح مشخص می‌کند که این دستور در حیطه گواهی‌هایی که مقداری فلز گرانبها به وسیله آن‌ها تصدیق می‌شود به چه معنی است. (۳)

در هفته بعد و ادامه این قسمت بیشتر به این موضوع خواهیم پرداخت.

Amirhosein.ec@gmail.com

پاورقی:

۱- پولی که به خاطر نفوذ و اجبار دولت به عنوان واحد پول شناخته شود.

۲- در اینجا بحث تایید نفس جعل به عنوان یک فعالیت سودآور مطرح نیست. بلکه با برشمردن آن به عنوان یک اتفاق غیرقابل اجتناب، بازار آزاد به عنوان بازاری که می‌توان در آن بهترین عکس العمل را به جعل نشان داده و حتی جعل باعث یکسری مزایا هم می‌شود، مطرح است.

۳- در استفاده از ابعاد طول وزن ظرفیت و... تقلب نکنید. شما باید از مقیاس‌ها و وزن‌ها و واحدهای صحیح استفاده کنید. من، خدای شما هستم کسی که شما را از خاک مصر خارج کرد. (کتاب لاویان ۱۹: ۳۵-۳۶). از اندازه‌ها و وزن‌های درست و واقعی استفاده کنید تا از زندگی طولانی روی زمینی که خدایتان به شما ارزانی داشته برخوردار شوید. هرکس که در هر یک از این مسائل تقلب کند مورد غضب خداوند است. (تثنیه XXV: ۱۳-۱۶)