حکومت قطب شاهیان در سال ۹۱۸ ق. به دست سلطان قلی قطب شاه تاسیس شد، چند مرحله متفاوت را پشت‌سر گذاشت. دوره طلایی حکومت قطب شاهیان در حکومت سلطان محمد قلی و سلطان محمد قطب شاه معاصر شکل گرفت. قطب شاهیان در آغاز جنگ‌هایی با همسایگانشان از جمله با عادل شاهیان داشتند. پس از پایان این جنگ، دو فرد اخیر با استفاده از موقعیت ایجاد شده به دست حکام قبلی سلسله قطب شاهی و همچنین بهره‌گیری از کمک عالمان و بزرگانی چون میر محمد مومن استرآبادی، دوران طلایی این حکومت را رقم زدند.

با ایجاد آرامش سیاسی و نظامی در گستره حکومت قطب شاهیان، دوره‌ای از توسعه اقتصادی و تجاری نیز شکل گرفت. از زمان حکومت ابراهیم قطب شاه و در نتیجه اعمال سیاست‌‌های قضایی قاطع او در منطقه تلنگانه، در این منطقه که به «دزدی و سرزمین دزدان معروف بود، کسی حتی جرأت نداشت نام دزدی را به زبان آورد تا چه رسد به اینکه کسی بخواهد دزدی کند.» امنیت نسبی که از این زمان در قلمرو حکومت قطب شاهیان ایجاد شد، دوره‌ای از رشد و شکوفایی بازرگانی را در این منطقه باعث شد؛ به‌طوری که بنا به نوشته فرشته «در روزگار سلطان عادل ابراهیم قطب شاه تلنگانه مانند مصر بازار عالم بود و تجار ترکستان و عربستان و ایران بدانجا روی می‌آوردند.»

مهم‌ترین محصول تجاری قطب شاهیان الماس بود که معادن آن به وفور در منطقه تلنگانه یافت می‌شد. میرمحمدسعید اردستانی از جمله تاجرانی بود که با تجارت الماس و انعقاد قراردادهایی با شرکت‌های اروپایی ثروت فراوانی کسب کرد.با ورود نیروهای مغولان به دکن و مرگ میرمحمد مومن استرآبادی، دوران طلایی حکومت قطب شاهیان به پایان رسید و زوال آن آغاز شد. در سال ۱۰۳۵ ق. سلطان محمد فرزند خود شاهزاده عبدالله را که به گفته منجمان دربار ۱۲ سال دور از چشم پدر زندگی کرده بود، ملاقات کرد. پس از آن بیمار شد و پس از ۱۴سال حکومت درگذشت.

- به نقل از مقاله «دوران طلایی حکومت قطب شاهیان در دکن » محمود صادقی علوی، مجله تاریخ اسلام، شماره 33، بهار 1387 .