خروج انگلیسی‌ها از جزایر خلیج‌فارس

به دنبال خروج نیروهای اشغالگر انگلیسی از سه جزیره ایرانی ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک، در ۲۸ نوامبر ۱۹۷۱، ایران حاکمیت خود بر این جزایر را اعاده کرد. خروج انگلیس از این سه جزیره ایرانی در خلیج‌فارس در چارچوب طرح انگلیس برای خارج شدن از منطقه دریای مدیترانه و خلیج‌فارس به‌خاطر مشکلات سیاسی و اقتصادی خود بود. سه جزیره ایران که در این روز از اشغال انگلیس آزاد شدند، به دلیل قرار گرفتن در مدخل تنگه هرمز که خلیج‌فارس را به دریای عمان متصل می‏کند، از موقعیت استراتژیک خاصی برخوردارند. انگلیس این جزایر را در سال ۱۸۸۷م به تصرف درآورده بود تا از این طریق، امنیت مبادلات تجاری خود را در خلیج‌فارس و اقیانوس هند، تضمین کند. خروج انگلستان، اگرچه به بازگشت جزایر ابوموسی و تنب بزرگ و کوچک به خاک ایران منجر شد، اما تحریکات بیگانگان و به‌ویژه آمریکا و انگلستان، باعث شده تا کشور امارات متحده عربی، هر از چندی ادعای مالکیت این سه جزیره را مطرح کند.

به دنبال خروج نیروهای اشغالگر انگلیسی از سه جزیره ایرانی ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک، در ۲۸ نوامبر ۱۹۷۱، ایران حاکمیت خود بر این جزایر را اعاده کرد. خروج انگلیس از این سه جزیره ایرانی در خلیج‌فارس در چارچوب طرح انگلیس برای خارج شدن از منطقه دریای مدیترانه و خلیج‌فارس به‌خاطر مشکلات سیاسی و اقتصادی خود بود. سه جزیره ایران که در این روز از اشغال انگلیس آزاد شدند، به دلیل قرار گرفتن در مدخل تنگه هرمز که خلیج‌فارس را به دریای عمان متصل می‏کند، از موقعیت استراتژیک خاصی برخوردارند. انگلیس این جزایر را در سال ۱۸۸۷م به تصرف درآورده بود تا از این طریق، امنیت مبادلات تجاری خود را در خلیج‌فارس و اقیانوس هند، تضمین کند. خروج انگلستان، اگرچه به بازگشت جزایر ابوموسی و تنب بزرگ و کوچک به خاک ایران منجر شد، اما تحریکات بیگانگان و به‌ویژه آمریکا و انگلستان، باعث شده تا کشور امارات متحده عربی، هر از چندی ادعای مالکیت این سه جزیره را مطرح کند.⁠