صناعت در ایران

گروه تاریخ و اقتصاد: شال‌های کرمان با شال‌های هند و کشمیر چندان تفاوتی ندارد و قیمتش هم ارزان‌تر است و صاحب کارخانجات آن قریحه خود را با حالت و مذاق تازه مردم عصر تطبیق کرده، شال‌ها را به قیمت مناسب‌تر از کار درمی‌آورند بدون اینکه قسمی کنند که از شهرت و تعریف شال هاشان کاسته شود و به این وسیله محمولات و فروش شال‌هاشان را به عده خیلی بزرگ رسانیده‌اند.

بافته‌های معروف به برک و پتو که عموما یک طرح مخصوص دارد، به واسطه نازکی پشمی که در آن به‌کار برده می‌شود یکی از جمله صنایعی است که منتهای تعریف را دارد و هیچ‌جای ایرادی نیست.

پارچه‌های ابریشمینه یزد معروف به شعربافی که عبارت از قناد یزد و اَلجه و مخمل و دارائی بوده باشد و همین‌طور پارچه‌های ابریشمینه کرمان و کاشان و خراسان و کتان مازندران و قلمکار اصفهان و بعضی پارچه‌های شیراز و بروجرد و ... صنایعی هستند که یک تجارت عمده معتبری از آنها تشکیل شد که به ثروت این مملکت معاونت می‌کند.

صنعت کشیدن تیغ‌های سفید و خرازی و چاقوسازی و خاتم‌سازی شیراز و اصفهان خیلی ترقی کرده است و با صنایع مشابه خود از مصنوعات خارجه رقابت می‌کند، مخصوصا آلات فولادی جوهر در اصفهان و شیراز به واسطه اینکه در طرز و طور همان ظرافت و خوبی کارهای قدیم را دارد خیلی با قدر و بها است.

- دو گزارش از اعتمادالسلطنه: درخصوص منابع درآمد ایران و شیوه‌های صرفه جویی، منبع: بهارستان، شماره ۵