درگذشت تالبوت؛ پیشگام اختراع عکاسی

گروه تاریخ و اقتصاد: ۱۷ سپتامبر سالروز درگذشت ویلیام هنری فاکس تالبوت است. از این دانشمند، زبان‌شناس، فیزیکدان و عکاس بریتانیایی به‌عنوان پدر عکاسی یاد می‌شود. شیوه منفی-مثبت در عکاسی از ابتکارات او در عکاسی است. با این شیوه امکان چاپ تعداد نامحدودی تصویر مثبت از روی یک تصویر منفی اصلی میسر شد. وی همچنین در سال ۱۸۴۰ کشف کرد که می‌توان با کمک زمان نوردهی بسیار کوتاه و به وسیله گالو نیترات نقره تصویر مخفی را ظاهر کرد. تالبوت ثمره تمام و کمال دوره‌ درخشان عصر ویکتوریا است که طی آن ابداعات فوق‌العاده‌ای در قلمروهای مختلف دنیای علم و صنعت تحقق پذیرفت.

تالبوت می‌خواست پرتوهای فرار نور را به ثبت رساند. در تابستان ۱۸۳۳، هنگامی که در عین آگاهی از خام دستی خود در کار نقاشی، مشغول طرح برداشتن از ساحل دریاچه کومو در ایتالیا بود، آن‌گونه که خود نوشته است:

«درباره زیبایی غیرقابل بازآفرینی تصاویر تابلویی که طبیعت پیش روی ما نهاده است، به تامل پرداختم، همان تصاویری که عدسی همگرای اتاقک تاریک آنها را پدید می‌آورد، تصاویری که تابلوهایی آسمانی‌اند و آفرینش‌های گریزپایی هستند که به سرعت ناپدید می‌شوند. دقیقا در جریان این تاملات، این اندیشه به ذهنم خطور کرد که اگر بتوانیم این تصاویر طبیعی را به‌صورتی ماندگار ثبت و به طرزی پایدار روی کاغذ حفظ کنیم، کاری جادویی انجام داده‌ایم و از ترس اینکه مبادا این اندیشه از ذهنم بگریزد، آن را به دقت یادداشت کردم و به موازات آن، به آزمایش‌هایی اندیشیدم که به زعم من می‌توانستند به‌این اندیشه راه برند، البته اگر این کار اساسا امکان‌پذیر باشد.»

وی به‌عنوان پیشگام عکاسی، کاری بسیار فراتر از ابداع مراحل مقدماتی این هنر کرد و تنها به انجام نوآوری‌های فنی پایه بسنده نکرد. او با به کار بردن شیوه‌های عکاسی برای مصور ساختن کتاب ها، نشان داد که از قوه تخیلی نیرومند برخوردار است. علاوه بر این اصل کاربرد ترام را نیز کشف کرد که انتقال تصویر عکاسی را روی صفحات چاپی ممکن می‌سازد. همچنین نشان داد که عکاسی برخوردار از حساسیت هنری بالاست. تالبوت آثار بسیار زیادی از خود باقی گذاشت. تصاویر بی‌شمار و فریبنده او، حاکی از ویژگی بدیع نگرش وی به زیبایی‌شناسی این هنر است که در آن، جز چند عکاس معاصر وی که آثار خویش را با کارهای آنها می‌سنجید، راهنمایی نداشت. با مشاهده پرتره‌های او از اعضای خانواده، دوستان و کارکنانش و تصاویر اشیا و محل‌هایی که از آنها بازدید کرده، احساس می‌کنیم که در تمامی آثارش حس زندگی و شور و شوقی نهفته است که در کارهای بسیاری از کسانی که دنباله روی او شدند، به چشم نمی‌خورد. به گفته همسر تالبوت:

«هریک از تصاویر او چیزی جادویی در خود داشت.»