گروه تاریخ و اقتصاد: با آغاز جنگ جهانی اول ایران به علت همسایگی با قدرت‌‌های اصلی درگیر در جنگ در وضعیتی مبهم و دشوار قرار گرفت. ضعف زیرساخت‌‌های اقتصادی، نظامی و همچنین شرایط ناپایدار بین‌‌المللی، نگرانی درباره‌ امنیت و تمامیت کشور را افزایش داد. طبعا در چنین فضایی اتخاذ هر سیاستی اعم از بی‌‌طرفی یا گرایش به یکی از دو سوی جنگ، بسیار دشوار بود. هرچند دولت ایران سیاست بی‌‌طرفی را در پیش گرفت، اما گرایش عمومی جامعه‌ ایران به سوی متحدین (آلمان و عثمانی) بود که با احساسات شدید و عمیق ضدروسی و ضدانگلیسی همراه شد و کشور را در وضعیتی بغرنج قرار داد.

علیرضا ملایی‌توانی، عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، محقق و پژوهشگر - به نقل از همایش «ایران و جنگ جهانی اول».