سالروز بمباران شیمیایی حلبچه

گروه تاریخ و اقتصاد: ساکنان حلبچه در جریان جنگ ایران و عراق، در تاریخ ۲۵ اسفندماه ۱۳۶۶ (برابر با ۱۶ مارس ۱۹۸۸)توسط رژیم وقت عراق بمباران شیمیایی شدند و هزاران نفر از مردم غیرنظامی و بی‌دفاع در یک نیمروز در این شهر جان باختند. این بمباران شیمیایی تقریبا همزمان بود با عملیاتی موسوم به عملیات انفال. (عملیات انفال عملیاتی بود که طی آن حدود ۱۸۲ هزار نفر به‌ویژه کودکان و زنان و سالخوردگان مناطق کردنشین توسط ارتش حزب بعث عراق کشته و زنده به گور شدند.) صدام حسین به پسرعمویش علی حسن‌المجید معروف به علی شیمیایی، دستور بمباران شیمیایی این مناطق را داد. پیش از حملات شیمیایی، شهر به‌مدت دو روز با بمب‌های متعارف بمباران شد. ظاهرا علی حسن المجید می‌خواسته شیشه ساختمان‌های شهر را بشکند، تا امکان مقاومت در مقابل گازهای سمی به حداقل برسد.

گازهای سمی به‌کاررفته از سوی دولت عراق در حلبچه گاز خردل، سارین، تابون و وی‌اکس بود که از سوی برخی دولت‌های غربی به رژیم بعث عراق تحویل داده شده بود و معامله‌گر هلندی «فرانس فان آنرات» در این مساله نقش کلیدی داشت.

این حمله نزدیک به ۳۲۰۰ تا ۵هزار نفر را کشت و نزدیک به ۷هزار تا ۱۰هزار نفر را زخمی کرد که اکثرا از غیرنظامیان بودند؛ صدها تن دیگر بر اثر عواقب بیماری‌ها و نقص عضو در هنگام تولد در سال‌های پس از حمله کشته شدند. کشتار حلبچه یا جمعه خونین به صورت رسمی به‌عنوان نسل‌کشی مردم کرد عراق شناخته شد و هنوز به‌عنوان بزرگ‌ترین حمله شیمیایی مستقیم به یک منطقه شهرنشین در تاریخ

باقی ‌مانده ‌است. احمد ناطقی، سعید صادقی و سعید جان‌بزرگی (که به دلیل استنشاق گازهای شیمیایی بعدها جانش را از دست داد) عکاسانی بودند که همزمان با بمباران شیمیایی، در حلبچه بودند و عکس‌های مهمی از قربانیان حلبچه ثبت کردند. انتشار عکس‌های آنها به دلیل آنکه در لحظه مرگ قربانیان گرفته شد؛ تکان‌دهنده بود و تاثیر فراوانی بر افکار عمومی جهان

گذاشت.