گروه تاریخ و اقتصاد: مورخان از سال ۱۲۸۷ به‌عنوان سال قحطی بزرگ یاد می‌کنند. در اینجا متن اطلاعیه دولت وقت را می‌خوانید که خطاب به محتکران گندم صادر شده است: به تمام اهالی دارالخلافه باهره طهران، بدون استثنا اعلام و اعلان می‌شود از تاریخ انتشار این اعلان که پنجم رجب‌المرجب است، لغایت پنجم ماه شعبان‌المعظم، هر کس از عالی و دانی و اعیان و اشراف و طبقات اصناف، از دلال و انباردار و علاف و غیرهم، آنچه غله گندم در انبارها و زاویه‌ها احتکار کرده باشند، باید به میان میدان یا هر محلی دیگر که دسترسی به فروش دارند آورده بریزند و به نرخ معمول و قیمت عادله روز بفروشند و هرگاه پس از انقضای مدت یک ماه، معلوم شود که احدی غله انبار خود را به میدان و معرض فروش نیاورده و از حکم دولت تمرد و تجافی کرده است، به موجب صورت صحیحی که به دست آمده و بر امنای دولت و کارگزاران حکومت جلیله معلوم شده است که در کجاها غله ذخیره و حبس و احتکار گردیده، با کمال سختی و بدون هیچ ملاحظه و مراعات احدی، انبارها و زاویه‌ها را شکافته و هر قدر غله یافت شود بیرون ریخته به هر قیمتی که صلاح دانند، خواهند فروخت. اشخاصی که وابسته و جمعیت نانخور دارند، که در خانه خود نان می‌پزند یا خمیر کرده به بازار برده می‌پزند، اذن و اجازه دارند که فقط تا مقدار ده خروار آرد، برای مصرف خانه خودشان نگاه دارند و زاید از آن، هر چه داشته باشند از آرد و گندم باید تماما را بیرون آورده بفروشند، تا مورد مواخذه و مجازات و خسران نگردند.