زمانی‌که در ترکیه اعلام جمهوری شد، نخستین کسی که در میان رهبران جهان به آتاتورک تبریک گفت، رضاشاه بود. مطابق با قانون اساسی ترکیه جدید رئیس‌جمهوری حق خروج از کشور را نداشت. بنابراین قرار شد تا با دعوت رسمی آتاتورک، رضا شاه راهی این کشور شود. این سفر از مهم‌ترین و جنجال‌برانگیزترین وقایع دوران حکومت رضاشاه بود. سفر به ترکیه تنها سفر خارج از کشوری بود که پهلوی اول در مدت زمامداری خود، انجام داد‌و تاثیری عمیق بر اندیشه و عمل او گذاشت. رضا شاه در ۲۱ خرداد ۱۳۱۳ در راس هیاتی ۱۸ نفره وارد خاک ترکیه شد و در مجموع مدت ۲۶ روز در آن کشور اقامت داشت.

اغلب کسانی که شاه را در این سفر همراهی می‌کردند امرا و فرماندهان نظامی بودند و برنامه‌ریزی ترکیه نیز برای این سفر بیشتر جنبه نشان‌دادن قدرت نظامی به شاه را داشت؛ چراکه اغلب بخش‌های در نظر گرفته شده به منظور بازدید شاه شامل ساختمان‌ها و قسمت‌های نظامی کشور نظیر سربازخانه، بازدید از قشون و قلاع و استحکامات بود. آتاتورک در این زمان دست به تحولاتی عظیم در ترکیه زده بود که گمان می‌کرد از طریق آن مسیر توسعه در ترکیه را هموار خواهد کرد و البته ترکیه در این دوران نسبت به ایران پیشرفت‌هایی کرده بود که موجب شد دستاوردهای آن برای رضاشاه جالب‌توجه باشد. اقداماتی نظیر کشف حجاب و تغییر خط ترکی به لاتین و تغییر تعطیلی روز جمعه به روز یکشنبه و همچنین تغییر مبدا تاریخ از هجری به میلادی که عمدتا نیز مغایر با آموزه‌های اسلام بود، در ترکیه اجرا شده بود و رضا شاه تحت‌تاثیر پاره‌ای از این اقدامات قرار گرفت تا آنجا که سیاست‌هایی که در بازگشت به‌ویژه در رابطه با حجاب زنان و لباس و پوشش مردان به‌کار بست آشکارا تحت‌تاثیر آنچه در ترکیه مشاهده کرده بود، قرار داشت. همچنین رضاشاه تحت‌تاثیر همین سفر بود که القاب و عناوین را در ایران لغو کرد. با این حال این اقدامات به‌خصوص در رابطه با پوشش واکنشی متفاوت در ایران را برانگیخت و موج اعتراضات علیه شاه را در پی داشت.