«اصول علم ثروت ملل» یا همان «اکونومی پلیتیک» نخستین کتاب درسی علم اقتصاد در ایران است که یک سال پیش از مشروطه، در سال ۱۲۸۴ ش. با برگردان و نگارش میرزا محمدعلی خان‌بن‌ذکاءالملک (فروغی) به چاپ رسیده است. این کتاب، علاوه بر آنکه علم اقتصاد را برای نخستین‌بار در ایران به روشی نظام‌مند مطرح می‌کند، بسیاری از مفاهیم پایه این علم را وارد ایران می‌کند. تلاش محمدعلی فروغی در این کتاب به ساخت و معادل‌یابی بسیاری از واژگان پایه این علم در زبان فارسی می‌انجامد. فروغی در بخشی از این کتاب آورده است: «اگر انسان‌ها در امور ثروتی آزادی داشته باشند، برحسب صرفه شخصی و مسوولیتی که در کار خود دارند، موجب پیشرفت امور خواهند شد اما در صورتی که این امور به دولت واگذار شود به علت بی‌تفاوتی و تعلل و تانی موجود در دستگاه دولتی، پیشرفتی در کارها صورت نخواهد گرفت. بعضی دیگر از افراد، دخالت محدود دولت را به منظور رفع برخی بی‌عدالتی‌ها توصیه می‌کنند. این عقیده هم باطل است و باید مردم در امور صنعتی آزادی مطلق داشته باشند، اگرچه بعضی خبط و خطاها هم بکنند. خبط و خطاهای مردم با محسناتی هم همراه است و از تحمل آنها گریزی نیست، اما دولت اگر مداخله کند مشکلات بی‌حد می‌شود و ضررهای فاحش به صنایع وارد می‌آورد و علاوه بر اینها در همت مردم برای کار کردن رخوت ایجاد می‌کند و موجب می‌شود مردم دست و دلشان درپی کار نرود.»