پل تاریخی تمیجان

پل تمیجان در زمان حکومت بهزادبیگ در گیلان و به همت او در قرن دهم ه.ش روی رودخانه تمیجان بین رودسر و املش ساخته شده و در دوره قاجاریه مورد تعمیر و بازسازی قرار گرفته است. این پل در مسیر راهی واقع شده که در دوره صفویه در سراسر مازندران و گیلان کشیده شده و به راه شاه عباسی مشهور بوده است. پل تمیجان ۵/ ۶۲ متر طول و ۵ متر عرض (با احتساب جان پناه‌ها که هر کدام ۵۰ سانت پهنا و ارتفاع دارد) دارد و مشتمل بر دو دهانه اصلی هر کدام به عرض ۳۰/ ۱۱ و ارتفاع حدود ۲۰/ ۶ متر و چند دهانه فرعی در طرفین دهانه‌های اصلی - همگی به طاق جناغی - است. با توجه به نقشه و نمای این پل، نوعی بی‌نظمی در ساختار آن دیده می‌شود که در نمونه مشابه و الگوی آن - یعنی پل سیم‌رود لاهیجان دیده نمی‌شود. روی پایه میانی پل و حدفاصل دو دهانه اصلی، دو آبگذر در دو طبقه ساخته شده که آبگذر پایینی، ۳۰/ ۱ و بالایی ۶۰/ ۱ متر عرض دارد. در طرفین آبگذر پایینی دو ستون نما کار شده است. دهانه فرعی و جنوبی پل ۶۵/ ۳ متر و دهانه فرعی شمالی ۷۵/ ۳ متر عرض دارد. در میانه پایه انتهایی و شمالی پل اتاق گنبدداری جاسازی شده که به طرفین پل راه دارد. سطح گذر پل که در طرفین با جان‌پناه‌هایی محصور شده، از تیزه دهانه‌های اصلی به سمت طرفین شیب‌دار است و ارتفاع آن تا سطح آب به ۴۰/ ۶ متر می‌رسد. این پل به شماره ۱۱۲۵ به ثبت تاریخی رسیده است.