طرز نامه‌نویسی

میرزاها برای نوشتن نامه روی زمین می‌نشینند و نامه را روی زانوی خود می‌نویسند، بعضی هم میز کوچکی در مقابل خود دارند که ارتفاع آن از ۳۰ سانتیمتر تجاوز نمی‌کند. سابقا نامه‌ها را به شکل مثلث می‌نوشتند بعد میرزا با قیچی کاغذ را می‌برید و آن‌را به شکل مثلث منظمی تا می‌کرد که هریک از اضلاع آن ۴ سانتیمتر باشد بعد آن‌را در زیر نواری از کاغذ ابریشمی قرار می‌داد و فرستنده روی آن‌را مهر می‌زد اما امروزه این طریق متروک شده و نامه‌ها را روی کاغذهای مستطیلی می‌نویسند که از اروپا به ایران وارد می‌شوند. در آغاز نامه همیشه باید فرمول‌های ادب و احترام نوشته شود و مطلب لازم از سطر چهارم یا پنجم شروع می‌شود، پس از تمام شدن نامه، فرستنده به‌جای امضا پشت آن‌را مهر می‌زند و چون به مقصد رسید گیرنده نیز روی پاکت را مهر می‌ز‌ند و به آورنده می‌دهد تا فرستنده اطمینان پیدا کند که نامه‌اش به مقصد رسیده است.

میرزاها برای نوشتن نامه روی زمین می‌نشینند و نامه را روی زانوی خود می‌نویسند، بعضی هم میز کوچکی در مقابل خود دارند که ارتفاع آن از ۳۰ سانتیمتر تجاوز نمی‌کند. سابقا نامه‌ها را به شکل مثلث می‌نوشتند بعد میرزا با قیچی کاغذ را می‌برید و آن‌را به شکل مثلث منظمی تا می‌کرد که هریک از اضلاع آن ۴ سانتیمتر باشد بعد آن‌را در زیر نواری از کاغذ ابریشمی قرار می‌داد و فرستنده روی آن‌را مهر می‌زد اما امروزه این طریق متروک شده و نامه‌ها را روی کاغذهای مستطیلی می‌نویسند که از اروپا به ایران وارد می‌شوند. در آغاز نامه همیشه باید فرمول‌های ادب و احترام نوشته شود و مطلب لازم از سطر چهارم یا پنجم شروع می‌شود، پس از تمام شدن نامه، فرستنده به‌جای امضا پشت آن‌را مهر می‌زند و چون به مقصد رسید گیرنده نیز روی پاکت را مهر می‌ز‌ند و به آورنده می‌دهد تا فرستنده اطمینان پیدا کند که نامه‌اش به مقصد رسیده است.

منبع: هانری رنه دالمانی، سفرنامه از خراسان تا بختیاری، امیرکبیر، 1335.