اعتراض کارخانههای پلاستیکسازی به افزایش قیمت مواد اولیه
روز سهشنبه ۲۲ فروردین ۱۳۴۱ شماری از صاحبان کارخانههای پلاستیکسازی در نامه سرگشادهای به دکتر علی امینی، نخستوزیر وقت ایران مراتب اعتراض در مورد گران شدن مواد اولیه کارخانههای خود را اعلام کردند. در این نامه سرگشاده که بهصورت آگهی در صفحه اول روزنامههای کشور به چاپ رسید، آمده است: ما امضاکنندگان زیر صاحبان صنایع پلاستیکسازی ایران با اجرای مقررات جدید ورود کالا به کشور، دچار مشکلات فراوانی شدهایم ازجمله: ۱- از نظر قیمت مواد اولیه پلاستیک برای هر کیلو که قبلا حدود ۵۰ ریال بود، تقریبا مبلغ ۱۰ ریال اضافهبها مطالبه میکنند و علت آن را «مابهالتفاوت خرید از طریق برات وصولی و گشایش اعتبارات اسنادی» ذکر میکنند.
روز سهشنبه ۲۲ فروردین ۱۳۴۱ شماری از صاحبان کارخانههای پلاستیکسازی در نامه سرگشادهای به دکتر علی امینی، نخستوزیر وقت ایران مراتب اعتراض در مورد گران شدن مواد اولیه کارخانههای خود را اعلام کردند. در این نامه سرگشاده که بهصورت آگهی در صفحه اول روزنامههای کشور به چاپ رسید، آمده است: ما امضاکنندگان زیر صاحبان صنایع پلاستیکسازی ایران با اجرای مقررات جدید ورود کالا به کشور، دچار مشکلات فراوانی شدهایم ازجمله: ۱- از نظر قیمت مواد اولیه پلاستیک برای هر کیلو که قبلا حدود ۵۰ ریال بود، تقریبا مبلغ ۱۰ ریال اضافهبها مطالبه میکنند و علت آن را «مابهالتفاوت خرید از طریق برات وصولی و گشایش اعتبارات اسنادی» ذکر میکنند. ۲- قیمت آن را نیز نقدا مطالبه میکنند و اظهار میدارند چون دولت اجازه سرمایهگذاری در ایران به نمایندگیهای کارخانههای خارجی را نمیدهد و آنها نیز مجبورند به هر ترتیب که خرید میکنند، به همان ترتیب فروش کنند. ۳- اینجانبان هیچکدام بازرگانان نبودهایم که دارای کارت بازرگانی باشیم و اصولا در هیچجای دنیا کارخانهدار نمیتواند در عین حال بازرگان هم باشد؛ زیرا خط مشی اقتصادی آنها به کلی متفاوت است؛ بنابراین شخصا قادر به وارد کردن کالا اعم از اینکه بهصورت گشایش اعتبار یا برات وصولی باشد، نخواهیم بود. نتیجه این موضوع کاملا روشن است، فقدان مواد اولیه، بیکاری هزاران کارگر و عائله آنها با توجه به اثرات سوءناشی از آن (در حال حاضر)، عدم استطاعت در پرداخت قروض حاصله از خرید ماشینآلات و مواد مصرفی و بالاخره ورشکستگی اکثر صنایع پلاستیک در ایران که اثرات آن به وضوح پیداست.
ارسال نظر