زادروز مخترع عکاسی
توجه نیپس به گرفتن عکس و ساختن دوربین و داروی مربوط از دهه دوم قرن نوزدهم میلادی آغاز شده بود. نیپس که به خاصیت سیاه شدن سیلور کلراید (نمک نقره) در برابر نور و به نسبت تابش آن پی برده بود، پس از انجام همین تجربه روی ماده شیمیایی «بیتومن» به ساخت دوربین نائل آمد.
توجه نیپس به گرفتن عکس و ساختن دوربین و داروی مربوط از دهه دوم قرن نوزدهم میلادی آغاز شده بود. نیپس که به خاصیت سیاه شدن سیلور کلراید (نمک نقره) در برابر نور و به نسبت تابش آن پی برده بود، پس از انجام همین تجربه روی ماده شیمیایی «بیتومن» به ساخت دوربین نائل آمد. وی جعبه‌ای تهیه کرد که یک روزنه برای ورود نور در آن تعبیه شده بود. این روزنه دریچه‌ای متحرک داشت. نیپس در ضلع دیگر جعبه، مقابل این دریچه و به فاصله معین، یک قطعه فلز بشقاب‌مانند قرار می‌داد که رویش را لعابی از ماده شیمیایی بیتومن پوشانده بود. این ماده که نسبت به نور حساس بود، متناسب با نور وارده از روزنه، فلز را سیاه می‌کرد که پس از شستن فلز، اثر نور به‌صورت سیاهی در آن باقی ماند که همانا عکس اشیا بود، ولی دوام چنین عکسی چندان طولانی نبود.
نیپس، نخستین عکس ماندنی را در سال ۱۸۲۶م از پشت پنجره اتاق خود در پاریس - که در طبقه دوم ساختمان قرار داشت - برداشت که در کتاب‌های تاریخچه عکاسی، عنوان آن را «منظره‌ای از پنجره» گذاشته‌اند. این، نخستین عکس ثابت و بادوامی است که در جهان برداشته شده است. ژوزف نیپس برای برداشتن این عکس، هشت ساعت وقت صرف کرده بود. ژوزف نیسفور نیپس، سرانجام در تاریخ پنجم جولای سال ۱۸۳۳م در سن شصت و هشت سالگی درگذشت و پس از او، «لوئی داگر» فرانسوی و «تالبوت» و «هرشل» انگلیسی به تکمیل فن عکاسی همت گماشتند و موفق شدند.
ارسال نظر