با توجه به اینکه موضوع مالیات پزشکان یک بحث فنی است، ‌سازوکار و مبنای محاسبه مالیات پزشکان چگونه است؟

از نظر سازمان مالیاتی، تمامی‌‌‌ صاحبان مشاغل از جمله پزشکان که به فعالیتی اشتغال دارند طبق آیین‌نامه اجرایی ماده ۹۵ قانون مالیات‌‌‌های مستقیم به سه گروه اول، دوم و سوم مالیاتی تقسیم‌بندی می‌‌‌شوند که هرکدام تکالیف مالیاتی متفاوتی دارند.گروه اول؛ صاحبان مشاغلی در این گروه هستند که مبلغ فروش یا آخرین مالیات قطعی‌شده آنها از مبلغی بالاتر باشد و باید تمام تکالیفی را انجام دهند که شرکت‌ها (اشخاص حقوقی) انجام می‌دهند مانند ارسال اظهارنامه مالیاتی، ارسال معاملات فصلی، صدور صورت‌حساب، نگهداری دفاتر قانونی برای درج تمام معاملات مالی، ارائه اسناد و مدارک به ماموران مالیاتی، ارسال لیست حقوق و دستمزد و... گروه دوم؛ این گروه نیز بر اساس میزان فروش و مالیات قطعی‌شده خود که مبالغ آن کمتر از گروه اول است باید اظهارنامه مالیاتی را مشابه گروه اول ارسال کنند و برای هر ماه گزارشی از کلیه درآمدها و هزینه‌‌‌های خود را ثبت کنند و یک گزارش سالانه نیز تهیه کنند و به اداره امور مالیاتی مربوطه تحویل دهند. گروه سوم، صاحبان مشاغلی هستند که در گروه اول و دوم قرار ندارند، ولی ارسال اظهارنامه مالیاتی و تهیه گزارش سالانه درآمد و هزینه‌‌‌ها و ارائه آن از جمله وظایف آنهاست. این گروه هم لزومی ‌‌‌به داشتن دفاتر قانونی یا دفاتر درآمد هزینه ندارند و ثبت دستی درآمد و هزینه قابل قبول است. بیش از ۸۰‌درصد جامعه پزشکی در گروه سوم مالیاتی طبقه‌‌‌بندی می‌‌‌شوند و بیش از ۱۵‌درصد از ۲۰‌درصد باقی‌مانده در گروه دوم و کمتر از ۵‌درصد از جامعه پزشکی مشمول تکالیف گروه اول مالیاتی هستند.

طبق اعلام سازمان امور مالیاتی پزشکان جزو مؤدیان خوش‌حساب مالیاتی هستند. برخی جریان سازی‌‌‌ها علیه پزشکان با کلید‌واژه فرارمالیاتی پزشکان از کجا نشات می‌گیرد؟ آیا مالیات برای مشاغل پزشکی با سایر مشاغل متفاوت است؟

جامعه پزشکی به عنوان قشر فرهیخته در جامعه همیشه در انجام تکالیف مالیاتی نسبت به سایر اقشار جامعه پیشرو بوده است. میزان پرداخت مالیات و میزان مشارکت در استفاده از تبصره ۱۰۰ قانون مالیات‌‌‌های مستقیم عملا این اجازه را می‌دهد که افراد بتوانند مالیات‌‌‌شان را به‌‌‌صورت مقطوع تا سطحی از درآمد پرداخت کنند بنابراین جامعه پزشکی، جامعه‌‌‌ای است که به‌‌‌طور عمده با قوانین همراه است. آن چیزی که اصطلاحا به عنوان فرار مالیاتی در بین جامعه پزشکی اعلام می‌شود، نمی‌توان گفت اصلا نیست، ولی ممکن است بسیار ناچیز باشد. بیش از ۳۵۰‌هزار نفر عضو سازمان نظام پزشکی هستند و بیش از ۱۰۰‌هزار نفر از بین اعضای جامعه پزشکی در قالب پروانه مطب و موسسات و... فعالیت مستقل شخصی دارند. از بین اینها کمتر از ۷۵۰ نفر را سازمان امور مالیاتی رسما به عنوان فرارمالیاتی اعلام کرده است (از نظر ما این عدد هم قطعی نیست). این عدد در یک جامعه ۳۵۰‌هزار نفری تقریبا چیزی نزدیک به صفر است. ما خودمان را با هیچ قشری مقایسه نمی‌‌‌کنیم، اما آن چیزی که مهم است عدالت مالیاتی است.

تفاوت جامعه پزشکی با سایر اقشار این است که جامعه پزشکی از معدود اقشاری است که در تبصره ۶ قانون سالانه بودجه به‌‌‌طور علی‌‌‌الحساب ۱۰‌درصد از عملکردشان در مراکز درمانی پایان ماه به سازمان امور مالیاتی پرداخت می‌شود. بقیه مشاغل چهار ماه بعد از اتمام سال مالی موظف به پرداخت مالیات‌شان هستند. به دلیل اینکه اغلب مراکز درمانی و پزشکان به‌خصوص در شهرستان‌‌‌ها با سازمان‌های بیمه‌‌‌گر قرارداد دارند عملا عملکردشان در قبال سازمان‌های بیمه‌‌‌گر شفاف و قابل رصد است و بر آن مبنا هم مالیات پرداخت می‌کنند.