دنیای اقتصاد، اصفهان: مدیر شهرسازی و معماری اداره کل راه و شهرسازی اصفهان با اشاره به معماری بومی در ساخت بناهای امروزی گفت: این مشکلی است که در تمام استان‌ها وجود دارد. آن چیزی که به عنوان معماری در حوزه مدیریت شهری انجام می‌شود مبتنی است بر تدوین ضوابط طرح‌های جامع و تفصیلی که در مراجع صدور پروانه تبدیل به کالبد و حجم بنا می‌شود که کنترل مقررات و نحوه اعمال آنها در ساختمان‌سازی وظیفه شهرداری‌ها است. اسدی افزود: این اداره کل به عنوان مرجع قانونی بالادستی به استناد مواد ۳۴ و ۳۵ قانون نظام مهندسی وظیفه نظارت عالیه دارد و این موضوعی است که درحوزه معماری شهرها اتفاق افتاده و معماری در شهرها از هویت تاریخی فاصله گرفته است.

وی با اشاره به جدا نبودن معماری و شهرسازی از موضوع جامعه اضافه کرد: وقتی بخشی از شرایط اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی جامعه تغییر می‌کند طبیعتا تجسم کالبدی و بروز بیرونی که در معماری مشهودتر است نیز تغییر می‌کند. اگر اغتشاشی در معماری هست بخشی از آن مربوط به صنعتی شدن بافت‌های شهری و بخشی نیز مربوط به رفتارهای برخی ساکنان است و بخشی از این هم مربوط به نهادها و سیستم‌های عمومی و دولتی است و متاسفانه به‌دلیل سود مالی افراد به تخلف کشیده می‌شوند.

مهاجرت به شهرها و مشکلات آن

اسدی با اشاره به پدیده مهاجرت در اصفهان افزود: شهری مثل اصفهان از نظر زیست‌پذیری، ظرفیت یک میلیون و ۳۰۰ هزار نفر را دارد ولی اکنون ۷۰۰ هزار نفر مازاد بر این ظرفیت در آن زندگی می‌کنند که این جمعیت مازاد، ترافیک بیشتر، آلودگی بیشتر و ازدحام بیشتر را ایجاد می‌کند و در نتیجه منجر به خیابان‌های وسیع‌تر و ساخت‌وسازهای بیشتر می‌شود، سیستم حمل‌ونقل عمومی نیز به پای این جمعیت‌پذیری که هر روز رو به افزایش است نمی‌رسد و مشکل‌ساز می‌شود.

مدیر شهرسازی و معماری اداره کل راه و شهرسازی اصفهان افزود: متاسفانه در مهاجرت از روستاها به شهرها سلسله‌مراتبی وجود ندارد که تطبیق فرهنگی و اقتصادی درآن مدنظر باشد و فرد روستانشین مستقیم وارد شهرهای بزرگ می‌شود و باعث ایجاد بدمسکنی و حاشیه‌نشینی و ایجاد سکونتگاه‌های غیررسمی می‌شود که این مشکل در اصفهان خوشبختانه کمتر دیده می‌شود و کنترل شده است. این به‌دلیل شرایط فیزیکی شهرنشینی در اصفهان است به طوری که اصفهان در اطراف خود حدود ۳۶ شهر کوچک دارد که بخشی از مهاجرت‌ها به این شهر‌ها صورت می‌گیرد.

تکلیف بناهای تاریخی اصفهان

وی در ادامه با اشاره به ارتفاعات ساخت‌وسازها از یک طرف و بناهای تاریخی بسیار در شهر اصفهان از طرف دیگر و ایجاد فضای نامناسب برای این بناها گفت: در طرح‌های بازنگری شهر اصفهان سعی شده که مقررات میراث فرهنگی طبق قانون رعایت شود و استعلامات نیز در این زمینه انجام می‌گیرد ولی آن چیزی که اتفاق می‌افتد این است که پهنه بافت‌های تاریخی به‌دلیل کاهش ارتفاعات و به تبع آن کاهش ارزش اقتصادی خالی از سکنه می‌شوند. در این زمینه همزمان با دو موضوع مواجه هستیم، یکی افزایش ارتفاع در بافت پیرامون بافت تاریخی و یکی کاهش ارزش اقتصادی بافت تاریخی که باعث خالی از سکنه شدن این بافت‌ها خواهد شد.

اسدی با اشاره به نوسازی میدان امام علی(ع) گفت: بافت پیرامونی میدان عتیق که یکی از بافت‌های مرکزی شهر اصفهان است دارای تراکم حدود ۲۹ نفر در هکتار است درحالی که تراکم در اصفهان ۱۰۰ نفر درهکتار است و در این مقایسه جمعیت‌پذیری بافت تاریخی حدود یک سوم شهر است که این موضوع حاکی از تخلیه جمعیت از بافت‌های تاریخی است. وی ادامه داد: از منظر اجتماعی هم اکثر ساکنان بافت ساکنان اولیه نیستند و بیشتر مهاجرنشین یا از اتباع کشورهای بیگانه هستند. این تناقضی است که وجود دارد به‌طوری که عدم افزایش ارتفاع باعث خالی شدن و کاهش ارزش اقتصادی زمین و خالی شدن ساکنان اولیه می‌شود، از سوی دیگر افزایش ارتفاع باعث ایجاد ترافیک و بارگذاری بیشتر در این بافت‌ها و نهایتا تخریب آنها خواهد شد.

مدیر شهرسازی و معماری اداره کل راه و شهرسازی اصفهان با اشاره به بافت‌های تاریخی و مشکلات توسعه شهری افزود: در حوزه گردشگری و ایجاد ارزش‌های ثانویه برای املاک و بافت‌های تاریخی اقداماتی انجام شده ازجمله اینکه به خانه‌های تاریخی که در این بافت‌ها وجود دارند بدون درخواست تغییر کاربری امکان احداث فعالیت‌های اقتصادی داده شده است. وی ادامه داد: اکنون یک خانه تاریخی برای تبدیل شدن به هتل، مهمانپذیر و فضاهای گردشگری نیاز به اخذ مصوبه خاصی ندارد و تخفیف‌های مالی شهرداری نیز شامل حال آن می‌شود، حتی تامین پارکینگ راحت‌تر است ولی همه منوط به برنامه‌ریزی بلندمدت و توجه به شرایط شهرسازی و معماری با توجه به شرایط اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی است.