بزرگ‌ترین پروژه‌ای که طی چندسال اخیر توجه صنعت نفت کشور را به خود جلب کرده است و توجه زیادی را از سوی دولت و دست‌اندرکاران این صنعت به واسطه داشتن موقعیت حساس این پروژه می‌طلبد، مجموعه عظیم پارس جنوبی است. مجموعه‌ای شامل بزرگ‌ترین ذخیره‌های گازی و نفتی که در مجاورت مخازن کشورهای همسایه به سر می‌برند و در انتظار یک متولی می‌گردند که این ذخایر ارزشمند را از اعماق نیلگون خلیج فارس به چرخه حیات کشور بازگرداند.

چرا که موقعیت استراتژیک منابع نفتی ایران توجه هر کشوری را به خود جلب می‌کند و حتی برخی از کشورها ممکن است چشم به آن بدوزند و قصد دستیابی به آن را داشته باشند.

در این شرایط هر اقدام کارسازی به نفع کشور و حفظ پشتوانه‌های آن است زیرا هر گونه سرمایه‌گذاری برای ساخت پالایشگاه و پتروشیمی در این مناطق به واسطه‌ موقعیت استراتژیک آن و به دلیل زودبازده بودن این صنایع از اهمیت والایی برخوردار است.

اما خوشبختانه کشور ما در این زمینه از پشتوانه‌های محکمی بهره‌ می‌برد. پشتوانه‌هایی در قالب منجیان نفتی، شرکت‌هایی از قبیل شرکت پتروپارس، شرکت نفت و گاز پارس و ... که حامیان مناسبی برای نفت و صنعت نفت به حساب می‌آیند.

به نظر می‌آید که با کمی حمایت از سوی مسوولان، تاثیر این اعتمادها در مدت‌زمان کمی به نتیجه برسد و دولت به راحتی و با خاطره‌ای آسوده بتواند روی این منابع به عنوان منابع و صنایع جاودان حساب کند. در این میان شرکت‌های زیادی تمام توان خود را صرف این قضیه کردند، که صنعت‌نفت کشور حیات خود را مدیون آنها است و از مهم‌ترین آنها می‌توان به قرارداد فاز ۱۲ پارس جنوبی اشاره کرد که در این راستا قرارداد EPC۱ پالایشگاه فاز ۱۲ پارس جنوبی در ۲۵‌فروردین بین شرکت پتروپارس و کنسرسیوم ایرانی ارس امضا شد و اهمیت آن به این دلیل است که مقدار گاز تولیدی فاز ۱۲ میدان گازی پارس جنوبی معادل سه‌ مرحله (فاز) پارس جنوبی است که عملی شدن آن قدم بزرگی در این منطقه و صنعت نفت کشور به حساب می‌آید که توسط شرکت پتروپارس انجام شده است.

به گزارش ستاد اطلاع‌رسانی پتروپارس بخشی از گاز این فاز (معادل دو مرحله پارس جنوبی) به تولید گاز طبیعی مایع اختصاص داده شده و بخش دیگر(معادل یک مرحله پارس جنوبی) به شبکه سراسری منتقل می‌شود. ارزش این قرارداد بیش از ۲۸۴‌میلیون دلار و مدت اجرای آن ۳۴‌ماه و برعهده کنسرسیوم ایرانی «رادیرا، آریا پیشرو قرن، استیم و آسفالت طوس» (ARAS) است.

تا آنجا که مدیرعامل شرکت ملی نفت در مورد اهمیت این قرارداد چنین گفته است: با بهره‌برداری از فاز ۱۲ پارس جنوبی، سالانه بیش از ۷‌میلیارد دلار درآمد عاید کشور می‌شود که این میزان برابر ۳‌درصد تولید ناخالص ملی است.

به نظر می‌رسد پترو پارس در این سال‌ها در کنار رقبا که در اصل همه با یک هدف به نفع کشور فعالیت می‌کنند سیر تکاملی مناسبی را طی کرده است تا آنجا که با داشتن موقعیت بین‌المللی شدن، مدیرعامل شرکت ملی نفت هم این موضوع را در حالت یک انتظار از این شرکت بیان می‌کند و می‌افزاید بین‌المللی شدن باید از برنامه‌های اصلی شرکت‌‌هایی چون شرکت پتروپارس باشد.

توجه به این نکته نیز خالی از لطف نیست که مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران با اشاره به تامین منابع مالی مورد نیاز برای اجرای پروژه‌های پارس جنوبی گفته است: خوشبختانه در سال جاری دولت و مجلس توجه بسیار خوبی به توسعه پارس جنوبی داشته‌اند، به گونه‌ای که ۳‌درصد از محل فروش و صادرات نفت خام برای توسعه این منطقه بزرگ صنعتی به وزارت نفت اختصاص خواهد یافت.