چالش‌های فولادسازان جهانی

گروه بورس جهانی-حدیث موسوی: موسسه تحقیقات استراتژیک اروپا موسوم به یوروفر اعلام کرده مصرف فولاد در ۴ ماه ابتدایی سال‌جاری میلادی در این قاره در مقایسه با مدت مشابه سال قبل کاهش ۵/۷ درصدی یافته است. از سوی دیگر با وجود برخی تغییرات فنی در آغاز سال موجودی انبارهای فولاد افزایش یافته، اما در مقایسه با سال گذشته باز هم رقم کمتری را نشان می‌دهد. واردات فولاد اروپا نسبت به مدت مشابه سال ۲۰۱۲ به شدت افزایش یافته و این روندی است که از پایان سال گذشته آغاز شده بود. این امر در نتیجه رکود اقتصادی سال گذشته است که منجر شد تولیدکنندگان داخلی فولاد اروپا سهم ۹ درصدی در تامین نیاز بازار داخل را از دست داده و دست به دامان واردات شوند.

این موسسه پیش بینی کرده بازار اروپا در ادامه سال‌جاری وضعیت امیدوار‌کننده‌ای نداشته باشد. با آنکه واردات فولاد افزایش یافته، اما به دلیل کمبود نقدینگی خرید به صورت محتاطانه صورت بگیرد و رقم بالایی نباشد. به گزارش این موسسه مصرف فولاد تا پایان سال ۲۰۱۳ حدود ۲ درصد در اروپا کاهش می‌یابد اما در سال آینده با اجرای برخی سیاست‌های محرک مالی تقاضای آن که به عنوان معیاری از مصرف تلقی می‌شود معادل ۳ درصد افزایش خواهد یافت.

تحقیقات این موسسه همچنین نشان می‌دهد تولید فولاد در اروپا که از سال ۲۰۱۲ در مسیر نزولی قرار گرفته بود امسال هم به علت ضعف در ساخت و ساز مسکن، روند نزولی تولید خودرو و فعالیت‌های صنعتی کاهش می‌یابد. آمارهای یوروفر نشان می‌دهد با آنکه تولید این کالا در کشورهای انگلیس و فرانسه رشد داشته اما در لهستان و اسپانیا به شدت کاهش یافته است. این موسسه چشم انداز سال ۲۰۱۴ فولاد در اروپا را در مسیر رشد تولید و مصرف پیش بینی کرده است.

کاهش صادرات فولاد آمریکا در ۳ ماه اول ۲۰۱۳

طبق آخرین گزارش‌های دولت ایالات متحده صادرات ۱/۱ میلیون تنی فولاد این کشور در ماه مارس در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته ۶/۸ درصد کاهش یافته، اما نسبت به ماه فوریه سال جاری ۱/۶ درصد رشد داشته است. به گفته دیوید فلپس، رییس موسسه بین‌المللی فولاد دلیل این افزایش در صادرات ماه مارس در مقایسه با فوریه افزایش تقاضا از سوی شرکت های NAFTA بوده است؛ هرچند تقاضا از جانب دیگر کشورها خصوصا کشورهای اروپایی به سبب چالش‌های اقتصادی این قاره دلگرم کننده عنوان نشده است.

در حالی که در ۳ ماه ابتدایی سال ۲۰۱۲ صادرات فولاد آمریکا ۷/۳ میلیون تن اعلام شده بود این رقم به ۲/۳ میلیون تن در مدت مشابه سال جاری کاهش یافته است.

صنعت فولاد چین در مسیر اصلاحات

پس از مدتی نزدیک به سه دهه، سرانجام جیانگ سو مدیرعامل گروه شاگنگ - بزرگ‌ترین فولادساز خصوصی کشور چین- تاییدیه لازم به منظور فعالیت را از دولت چین دریافت کرد. این شرکت در میان ۴۵ شرکتی قرار دارد که وزارت صنعت و فن‌آوری اطلاعات چین در ماه آوریل آنها را به طور رسمی وارد صنعت فولادسازی این کشور کرده بود. برای بسیاری از شرکت‌های فولادسازی همچون شاگنگ این خبری بسیار فوق‌العاده است؛ چرا که به معنی گرفتن مشروعیت کامل به منظور تولید فولاد از جانب دولت به شمار می‌رود. در طول دهه گذشته افزایش روزافزون تقاضای فولاد در چین محرکی در راستای افزایش ظرفیت‌های فولادسازی این کشور شد. به همین دلیل بسیاری از شرکت‌های خصوصی در این مسیر روبه رشد موفق به دریافت تاییدیه فعالیت از جانب دولت چین شدند. گروه فولادسازی شاگنگ در سال ۲۰۰۴ به علت رویکرد دولت این کشور در مهار و کنترل شرکت‌های خصوصی تعطیل و تمام دارایی‌های آن به حراج گذاشته شده بود. اما به نظر می‌رسد با تغییر رویکرد بزرگ‌ترین تولیدکننده فولاد جهان بسیاری از تولیدکنندگان خصوصی فضای بهتری برای فعالیت یافته‌اند. بسیاری از تحلیلگران اعتقاد دارند این اقدام دولت چین در راستای توسعه هرچه بیشتر صنعت فولادسازی این کشور بوده و آغازی خوشایند برای گذر از اقتصاد دولت محور آن به شمار می‌رود. از سوی دیگر افزایش ظرفیت‌های فولادسازی در بخش خصوصی چین در حالی است که اداره ملی آمار چین اعلام کرده از ماه ژانویه تا آوریل ۲۰۱۳ تولید فولاد در این کشور رشد ۵/۱۰ درصدی در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته یافته است. کل تولید فولاد چین طی ماه گذشته بالغ بر ۶۱/۸۷ میلیون تن بوده است که نسبت به ماه پیش از آن یک درصد افزایش یافته است. به گزارش این اداره تولید روزانه فولاد ۹۲/۲ میلیون تن در ماه آوریل بوده است.

در همین حال گفته می‌شود واردات سنگ آهن از چین در حداقل میزان تقاضا قرار دارد؛ چرا که بازار فولاد این کشور نسبت به سال گذشته در رکود به سر می‌برد.

فشارهای نزولی بر فولاد هند

در حالی که هیچ نشانه‌ای از احیای تقاضا در دومین کشور بزرگ تولیدکننده فولاد نیست، هفته گذشته انجمن خودروسازان این کشور با اعلام خبر کاهش تولید خودرو در ماه آوریل به میزان ۸/۲ درصد شوک دیگری بر صنعت فولاد وارد کرد. این مساله در حالی است که بخش ساخت و ساز مسکن هم به دلیل بحران شدید نقدینگی در رکود به سر می‌برد و تقاضا برای میلگرد به جز برای پروژه های بزرگ در سطح بسیار پایینی قرار دارد. سوال فولادسازان هندی این روزها این است که این شرایط چگونه می‌تواند تغییر کند؟ تولید کنندگان این کشور اعتقاد دارند این وضعیت تنها با تغییر حکومت فعلی و اجرای سیاست‌های محرک مالی امکان پذیر خواهد بود هرچند امید چندانی هم به آن ندارند.

از سوی دیگر در سال مالی گذشته (از آوریل ۲۰۱۲ تا مارس ۲۰۱۳) هند ۱۴۰ میلیون و ۸۰ هزار تن سنگ آهن تولید کرده که ۳/۱۶ درصد نسبت به سال مالی قبل افت داشته است.

از سال مالی ۲۰۱۱-۲۰۱۰ تولید سنگ‌آهن هند نزولی بوده، چرا که ممنوعیت‌های استخراج در برخی ایالات این کشور اعمال شد. آمارها نشان می‌دهند در سال مالی ۲۰۱۰-۲۰۰۹ تولید سنگ آهن هند ۲۱۸ میلیون و ۶۰۰ هزار تن بود و سال مالی بعد به ۲۰۷ میلیون و ۲۰۰ هزار تن رسید. سال مالی ۲۰۱۲-۲۰۱۱ نیز به ۱۶۷ میلیون و ۳۰۰ هزار تن کاهش یافت.