شماره روزنامه ۶۰۰۵
|

آرشیو اخبار : دنیا

  • رئیس سازمان اطلاعات عربستان در اولین سفر خود به سوریه از زمان آغاز جنگ داخلی در این کشور به دمشق رفت تا برای اولین بار ظرف یک دهه گذشته با همتای سوری خود دیدار کند. «مارتین چولوف»، در گزارش 4می ‌برای گاردین نوشت، این دیدار روز دوشنبه 13 اردیبهشت در دمشق برگزار شد. ناظران این دیدار را مقدمه نوعی «دتانت» یا «تنش زدایی» میان این دو کشور عربی قلمداد می‌کنند که در تمام یک دهه گذشته با یکدیگر سر ستیز داشتند. به نوشته گزارشگر گاردین، روابط دو کشور پس از سرکوب تظاهرات مردمی در سال 2011 از سوی دولت اسد رو به وخامت رفت اما مقام‌های ریاض می‌گویند پس از تعطیلی سه روزه عید فطر که در هفته آینده خواهد بود، روابط دو طرف در مسیر عادی سازی قرار خواهد گرفت.
  • انتشار یک پست در رسانه‌های اجتماعی که به مقایسه موفقیت‌های پکن و شکست هند در نبرد با کرونا پرداخته بود، واکنش شهروندان هندی را برانگیخت. نیویورک‌تایمز در گزارشی تاکید کرد با وجود همدردی چین با هند و ارسال کمک‌های پزشکی اما دستگاه پروپاگاندای چین در تلاش است تا اهداف دیگری را دنبال ‌کند. حتی در چین که پروپاگاندا به شکل فزاینده‌ای مورد سختگیری قرار می‌گیرد، نمایش چنین تصویری ناخوشایند است: عکسی از یک موشک فضاپیمای آماده پرتاب چینی در کنار خیمه‌های آتش‌سوزی برپا شده در هند که گرفتار ویروس کروناست. عنوان عکس نیز چنین انتخاب می‌شود: «احتراق چینی در برابر احتراق هندی.»
  • باری گوین ترجمه: محمد حسین باقی
    بسیاری از پوپولیست‌های گولدواتری هم به نوبه خود نومحافظه‌کاری را یک «دسیسه یهودی» تلقی می‌کردند که بیش از آنکه دغدغه آمریکا را داشته باشد، دغدغه اسرائیل را دارد. همچون گذشته، وفاداری‌های یهودیان محل سوال قرار گرفت. آنچه این هم‌پیمانان عجیب‌وغریب را گرد هم آورد، نفرت متقابلشان از دتانت و خصومت مشترکشان نسبت به هنری کیسینجر بود؛ هر دو سازش‌کاری‌های سیاست واقع‌گرایانه را رد و به نفع هژمونی آمریکا در جهان استدلال می‌کردند. آنچه سپس به استحکام ائتلاف غیرمحتملشان کمک کرد این حقیقت بود که هر یک چیزی را ارائه می‌دادند که دیگری فاقد آن بود: نومحافظه‌کاران به پوپولیست‌ها «احترام» می‌دادند؛ پوپولیست‌ها به نومحافظه‌کاران «تعداد» می‌بخشیدند.
  • محمود فاضلی پژوهشگر مسائل بین‌الملل
    چندی است که بازگرداندن 19 کودکی که پدران آنها از اعضای داعش هستند و ملیت دانمارکی دارند به یک موضوع مهم داخلی این کشور تبدیل شده است. مهاجرت همیشه در میان دانمارکی‌ها دودستگی ایجاد کرده و مساله کودکان سوریه به نمادی از سیاست سختگیرانه مهاجرت دانمارک تبدیل شده است. مشکل این کودکان دانمارکی که در دو اردوگاه بازداشتی در سوریه گرفتارند، در میان احزاب جناح میانه – چپ شکاف ایجاد کرده است. احزاب چپ‌گرا خواستار آوردن آنها به خانه هستند.