آرشیو اخبار : دنیا
-
«جام مقدس» قبل از سوم نوامبر؟
در ماه آوریل، با شلوغ شدن بیمارستانها و تعطیلی بسیاری از بخشها در ایالات متحده، وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده گزارشی برای کاخ سفید تهیه کرد که در آن استدلال کرده بود توسعه سریع واکسن کرونا بهترین امید برای کنترل این بیماری همهگیر است. اولین اسلاید با تاریخی که روی آن برجسته شده بود چنین میگفت: «مهلت زمانی: دسترسی گسترده عموم را تا اکتبر 2020 فراهم کنید.» با توجه به اینکه تولید واکسن سالها به طول میانجامد، این مهلت زمانی برای طرحی که «Operation Warp Speed» نامیده میشد واقعا جنجالی بود. -
بازگشت تفرقه به جبهه دموکراتها
جو بایدن، نامزد دموکراتها جستوجوی خود برای انتخاب معاونش در انتخابات سوم نوامبر را تا دو هفته تمدید کرده و این باعث شده است تا لابیها برای انتخاب نفر همراه نامزد دموکراتها افزایش یابد. به نوشته روزنامه واشنگتنپست، حتی برخی از متحدان قدیمی بایدن نگران آشفتهتر شدن فرآیند انتخاب معاون شده اند؛ جایی که زنان، بهویژه زنان سیاهپوست در برابر یکدیگر قرار دارند. برخی میگویند تهدیدی پویا وجود دارد که بایدن انتخاب معاون اول خود را به منظور جلبتوجه زنان درخشان حزب به تاخیر میاندازد. -
تراژدی اجتنابناپذیر: کیسینجر و جهان او
باری گوین ترجمه: محمد حسین باقیکاندولیزا رایس و کیسینجر، هر دو، پُست مشاور امنیت ملی و وزیر خارجه را در دست داشتند. رایس به مثابه یک «زَروَرق» مفید و روشنفکرانه برای کیسینجر تلقی میشود. او در کتاب «دموکراسیِ» خود استدلال میکند که ارزشهای آمریکایی مانند آزادی «جذابیت جهانی» دارند. او بهعنوان ناظر گزارش میدهد که «مردمان در آفریقا، آسیا و آمریکای لاتین بر آزادی پافشاری دارند» و میافزاید که «هیچ لحظهای مهیجتر از زمانی نیست که مردم در نهایت به حقوق و آزادیهای خود پی برده و آن را بقاپند». ایده رئالیستی توازن قدرت هدف او نیست. در کتاب رایس در مورد سیاست خارجی، هنری کیسینجر حتی در زمره فهرست او هم وجود ندارد. -
چین، آمریکا و انتخابات نوامبر
محمود سریعالقلم استاد علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتیهرچند در بسیاری از مسائل داخلی آمریکا، جو بایدن و دونالد ترامپ با هم متفاوت هستند و دیدگاههای حزبی را نمایندگی میکنند، اما در عمده مسائل بینالمللی، حاکمیت سیاسی آمریکا از اجماع دو حزبی (Bipartisan) برخوردار است. اگر بایدن در نوامبر، رئیسجمهور آمریکا شود، از واژهها، ادبیات، روشها و رهیافتهای متفاوتی نسبت به مسائل سیاست خارجی استفاده خواهد کرد؛ ولی محتوای سیاستگذاریها عمدتا ادامه منطق فعلی خواهد بود.