شماره روزنامه ۵۹۹۴
|

آرشیو اخبار : تاریخ و اقتصاد

  • کمیسیون مالیه مجلس اول را باید پرکارترین کمیسیون آن نامید؛ زیرا بر پایه اسناد و مدارک موجود، تصمیمات آن اثربخش‌ترین اقدامات بود. این کمیسیون طی این مدت، مواجب شاهزادگان و درباریان را تعدیل کرد و به وضعیت مالیاتی کشور سر و سامان داد. از دیگر اقدامات آن، «اصلاح بودجه مالیه ایران» بود.
  • جرج هرست (George Hearst) بازرگان، معدن‌کار و سیاستمدار آمریکایی بود. وی در 3 سپتامبر 1820 در نزدیکی سالیوان، واقع در ایالت میزوری از پدر و مادری با تبار اسکاتلندی-ایرلندی در یک مزرعه زاده شد. پدرش کشاورز بود و در عین حال محصولات سه مزرعه رهنی خود را در فروشگاه محلی متعلق به خود می‌فروخت. دوران کودکی جرج هرست در روزگاری بود که آموزش عمومی در میزوری در دسترس نبود و از همین رو آموزش‌های مقدماتی وی به شکلی غیرثابت و ناپیوسته شکل گرفت. از همین رو وی که به کار معدن علاقه داشت کمبودهای آموزش رسمی خود را با بررسی میدانی معادن محلی، مطالعه در باب مواد معدنی و معدن‌کاری در اوقات فراغت خود جبران کرد.
  • دکتر رودولف لیدینگ (Rudolf Leiding) سومین رئیس کمپانی فولکس واگن در دوران پس از جنگ جهانی دوم بود. وی در 4 سپتامبر 1914 در شهر بیسمارک آلمان زاده شد. لیدینگ کار خود را در فولکس واگن از شهر وولفسبورگ در 1945، با مسوولیت تعمیر خودروهای ارتش آغاز کرد. پروفسور نوردهوف سپس وی را عهده‌دار راه‌اندازی نخستین خط مونتاژ در وولفسبورگ کرد. تیزهوشی و ابتکار لیدینگ در این مسوولیت باعث ارتقای شغلی وی شد و او به آمریکا فرستاده شد تا نخستین شبکه سرویس‌دهی فولکس واگن در آنجا را راه‌اندازی کند. بین سال‌های 1958 تا 1965 وی نخستین مدیر کمپانی د‌ر شهر کاسل بود.
  • یازدهم شهریور ۱۳۲۱ اداره امنیه به ژاندارمری تغییر نام یافت. روز اول فروردین سال 1301 خورشیدی تشکیلات جدید امنیه تحت نظر وزارت جنگ آغاز به‌کار کرده بود. اواخر دهه 1280 با تشکیل کابینه مستوفی‌الممالک برنامه جدیدی طرح‌ریزی شد که تشکیل یک نیروی نظامی- امنیتی داخلی تحت نظارت افسران خارجی بود. در ابتدا ژاندارمری خزانه تاسیس و سپس «ژاندارمری دولتی» تشکیل شد که عمر آن بیش از 11 سال طول نکشید و در نهایت نهادی که در سال 1289 به کوشش یالمارسون و همراهانش پاگرفته بود مدتی کوتاه پس از کودتای رضاخان در سال 1300 منحل شد. امنیه واژه‌ای عربی است و از مصدر «امنیت» به معنی «در امان بودن» گرفته شده است.
  • در دوره پنجم مجلس شورای ملی چهارده نفر از نمایندگانی که با رویه رضا‌خان که برای کسب قدرت مطلقه قدم برمی‌داشت و در‌صدد بود از مجلس به‌عنوان حربه و پلکانی برای صعود سیاسی خود سوءاستفاده کند، مخالف بودند. این گروه دسته اقلیت را در صحن مجلس تشکیل می‌دادند که رهبری آنها را آیت‌الله مدرس به عهده داشت.