بیتوجهی به سینمای داستانگو بیعدالتی است
یدالله صمدی
فیلمساز
بدنه سینمای ایران بهشدت ضعیف است و بیتوجهی مدیران به سینمای داستان گو و بدنه عین بیعدالتی است.
هر جریانی که بخواهد به سینمای عامهپسند، داستانگو و مردمی آسیب برساند، جریانی غلط است که دلسوز سینمای ایران نیست؛ سینمای داستانگو متعلق به عامه مردم است و ما فیلمسازان هم تنها برای مردم فیلم میسازیم و میخواهیم که آنها از دیدن فیلمهای ما لذت ببرند نه اینکه از سینما گریزان و فراری شوند.
تولید فیلمهای خاص به صورت محدود برای اقلیتهای مردمی لازم و ضروری است.
یدالله صمدی
فیلمساز
بدنه سینمای ایران بهشدت ضعیف است و بیتوجهی مدیران به سینمای داستان گو و بدنه عین بیعدالتی است.
هر جریانی که بخواهد به سینمای عامهپسند، داستانگو و مردمی آسیب برساند، جریانی غلط است که دلسوز سینمای ایران نیست؛ سینمای داستانگو متعلق به عامه مردم است و ما فیلمسازان هم تنها برای مردم فیلم میسازیم و میخواهیم که آنها از دیدن فیلمهای ما لذت ببرند نه اینکه از سینما گریزان و فراری شوند.
تولید فیلمهای خاص به صورت محدود برای اقلیتهای مردمی لازم و ضروری است. این امر نباید به صورتی پیش برود که برخی افراد بخواهند کلیت سینمای کشور را به این سمت و سو برانند. آنچه وظیفه مدیران سینمای کشور است ترویج فیلمسازی داستانگو و عامه پسند است و آنها باید بیش از هر چیز دیگری به این نوع سینما گرایش داشته باشند.
متاسفانه آنچه امروز شاهدیم نمونه عدالت نیست؛ در زمانهای که بسیاری از فیلمهای سینماگران شاخص کشور پشت درهای اکران ماندهاند و با بسیاری از تهیهکنندگان و کارگردانان در بخش مالی سینما تسویه حساب مالی صورت نگرفته، اینکه بخواهند به گونه سینمایی خاص توجه نشان دهند و مبالغ هنگفتی را برای آن خرج کنند عاری از عدالت است.
سینمای «هنر و تجربه» تنها بر اساس دغدغه شخصی و ذهنی فیلمسازان شکل گرفته و برای عامه مردم خالی از هرگونه جذابیتی است؛ ما فیلمسازان سینما آموختهایم که در سینما نباید به حرفهای خودمان فکر کنیم و تنها باید به فکر و سلیقه مخاطبانمان بیندیشیم و بر اساس آن اقدام به فیلمسازی کنیم.
من یقین دارم که دلبستگی به جشنوارههای خارجی تنها عامل تاسیس گروه سینمایی «هنر و تجربه» بوده است. متاسفانه طی سالهای اخیر گرایش فیلمسازان و مدیران سینمای کشور به جای ارتقای سینمای داخلی به سمت و سوی سینمای جهانی سوق پیدا کرده که امری غلط و اشتباه است.مدیران سینمای کشور ظاهرا به شدت مجذوب جشنوارههای جهانی شدهاند و همین مساله باعث شده که به ذهن برخی فیلمسازان رسوخ کرده تنها به تولید فیلمهایی که از جنس مردم نیستند فکر کنند.
ارسال نظر