پیتر تمین، اقتصاددان گمنام
او استاد بازنشسته اقتصاد الیشا‌گری در موسسه فناوری ماساچوست (MIT) و همینطور برادر هاوارد تمین ژنتیک‌دان فقید است که در سال۱۹۷۵ جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی را دریافت کرد.
دو مورد از بیشترین استنادهای تمین در این زمینه در مورد رابطه کمبود نیروی کار با توسعه اقتصادی و نقش مدل‌های تعادل عمومی در مطالعه تاریخ اقتصادی است. نتیجهگیری مقاله او در سال۱۹۷۱ درباره بانک‌های مرکزی و برنامه‌‌‌‌‌‌‌های رفاه اقتصادی و اجتماعی، تاثیرگذارترین و شناخته‌‌‌‌‌‌‌شده‌‌‌‌‌‌‌ترین تحلیل او است. مهم‌ترین سوال او در این تحقیق این است که آیا نیروهای پولی باعث رکود بزرگ شدند؟ (۱۹۷۶)
او این فرضیه را مطرح کرد که اساسا اقدامات فدرال‌رزرو در واکنش به رکود اقتصادی سال۱۹۳۰ نبود که این رکود را به گسترده‌ترین رکود در دوره اقتصادی مدرن تبدیل کرد، بلکه در عوض یک کاهش مستقل در تقاضا صورت‌گرفته بود. او به‌نوعی به نتیجه‌‌‌‌‌‌‌گیری‌‌‌‌‌‌‌های کینز و فریدمن پیوست؛ رکود بزرگ با مشکلاتی در بخش حقیقی اقتصاد یا همان «اقتصاد واقعی» شروع شد و سپس از طریق سفته‌‌‌‌‌‌‌بازی پول به دنیای مالی گسترش یافت. از مهم‌ترین کار‌های تحقیقاتی او می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
آهن و فولاد در آمریکای قرن نوزدهم: یک تحقیق اقتصادی.
اقتصاد جکسونی.
تاریخ اقتصاد جدید.
عوامل علّی در رشد اقتصادی آمریکا در قرن نوزدهم.
آیا نیروهای پولی باعث رکود بزرگ شدند؟
مصرف دارو: مقررات دارویی در ایالات‌متحده.
سقوط سیستم زنگ: مطالعه‌ای در قیمت‌ها و سیاست.
درس‌هایی از رکود بزرگ.
درون بنگاه تجاری: دیدگاه‌های تاریخی در مورد‌استفاده از اطلاعات.
صنعتی‌سازی در آمریکای‌شمالی.
بررسی انقلاب‌های صنعتی.
اقتصاد اروپا در بین جنگ‌ها.
یادگیری از طریق مشارکت در بازارها، شرکت‌ها و کشورها.
نخبگان، اقلیت‌ها و رشد اقتصادی.
اقتصاد جهانی مابین جنگ‌ها.
اقتصاد بازار روم.
داستان بازارها در امپراتوری روم
پیتر تمین در یکی از مهم‌ترین و جدید‌ترین کتاب‌های خود تحت‌عنوان اقتصاد بازار در امپراتوری روم که در سال۲۰۱۷ منتشرشده است، به‌عملکرد بازارها در این امپراتوری پهناور می‌پردازد تا نشان دهد چگونه این امپراتوری توانست بر حدود ۷۰میلیون نفر حکومت کند و قرنها دوام آورد.
او در این کتاب نشان می‌دهد کیفیت زندگی شهروندان رومی معمولی در اوج امپراتوری روم احتمالا بهتر از هر گروه بزرگ دیگری از مردم قبل از انقلاب صنعتی بوده است. اقتصاد بازار رومی از ابزارهای اقتصاد مدرن استفاده می‌کند تا نشان دهد که چگونه تجارت، بازارها و دوران صلح رومی برای شکوفایی روم باستان حیاتی بودند.
پیتر تمین، یکی از برجسته‌ترین مورخان اقتصادی جهان، استدلال می‌کند که بازارها بر اقتصاد روم تسلط داشتند. او ردیابی می‌کند که چگونه صلح رومی تجارت را در اطراف دریای مدیترانه تشویق می‌کرد و چگونه قوانین رومی تجارت و بانکداری را ترویج می‌کردند. تمین نشان می‌دهد که بازار نسبتا پر‌جنب و جوش گندم در سرتاسر امپراتوری در آن دوران گسترش یافته بود و اینکه طاعون آنتونین ممکن است مسوول تبدیل قیمت‌های پایدار امپراتوری اولیه به تورم مداوم اواخر دوران امپراتوری بوده باشد.
او به‌وضوح نحوه عملکرد بازارهای مختلف در زمان رومیان را توصیف می‌کند، از کالاها و برده‌ها گرفته تا خرید و فروش زمین. تمین با استفاده از روش‌های مدرن برای ارزیابی رشد اقتصادی بر روی داده‌های جمع‌‌‌‌‌‌‌آوری‌‌‌‌‌‌‌شده از منابع تاریخی، استدلال می‌کند که ایتالیای رومی در قرن دوم میلادی به اندازه جمهوری هلند در عصر طلایی خود در قرن هفدهم مرفه بود. این یک نتیجهگیری بسیار مهم برای تاریخ اقتصاد است. اقتصاد بازار روم نشان می‌دهد که علم اقتصاد می‌تواند به ما کمک کند تا بفهمیم چگونه امپراتوری روم می‌‌‌‌‌‌‌توانست بر هفتاد‌میلیون نفر حکومت کند و قرنها دوام بیاورد.
پیتر تمین با وجود کار‌های بسیار ارزشمند در حیطه توسعه صنعتی، اقتصاد تجربی و تاریخ اقتصاد همچنان درمیان دانشجویان، اقتصاددانی گمنام و ناشناخته است. او در حیطه اقتصاد آموزش نیز به تحقیق می‌پردازد و در این زمینه دارای مقالات مهمی است. او هشدار می‌دهد که آمریکا در حال از دست‌دادن مزیت کیفیت آموزشی است که در قرن بیستم از آن برخوردار بوده است.
ما در شماره چهارم اندیشه قصد داریم به یکی از مهم‌ترین مقالات او تحت‌عنوان: نابرابری و نهادها در آمریکای قرن بیستم بپردازیم. در این مقاله پیتر تمین همراه با فرانک لوی با استفاده از تفاوت‌های نهادی اقتصاد آمریکا در سال‌های پس از پایان جنگ دوم جهانی و سال‌های ابتدایی دهه ۱۹۸۰، به تبیین تغییرات نابرابری درآمدی اقتصاد ایالات‌متحده آمریکا در طول یک سده اخیر می‌پردازند. این مقاله حاوی درس‌ها و نتایج بسیار مهمی برای سیاستگذاری اقتصادی است.
