جنبه‌های مختلف یک ال‌کلاسیکوی جذاب
کیـــف کردیم!
چنـد روز از برگزاری ال‌کلاسیکو در عربستان گذشته، اما هنوز هم می‌توان از زیبایی و البته جنبه‌های حاشیه‌ای‌اش صحبت کرد.
به خصوص اینکه هفته قبل هم مشابه همین رقابت با ورژن ایتالیایی در کشور سعودی برپا شده بود. ما هم اینجا در مهم‌ترین نبرد باشگاهی‌مان، تیم‌ها فقط می‌خواهند نبازند و بس.
یک آمار عجیب
احتمالا در پاسخ به این پرسش باید کمی تامل کنید، اما آخرین باری که بازی بارسلونا و رئال مادرید با تساوی بدون گل به پایان رسید، کی بود؟ ما به شما می‌گوییم؛ ۲۲ سال قبل و در جریان هفته یازدهم لالیگای فصل ۲۰۰۳-۲۰۰۲. درست است که تبلیغات رسانه‌ای و حضور سوپراستارهای دنیای فوتبال در رونق گرفتن این جنگ قدیمی تاثیر بسزایی داشته، اما ال‌کلاسیکو از قدیم‌الایام یک جدال حیثیتی بود که با وجود همه حساسیت‌های داخل و خارج زمین، به حق ویترین نبرد باشگاهی در دنیای فوتبال لقب گرفته است. حتی برای کسانی که تعقیب‌کننده مسابقات هم نیستند، جدال آخر دو تیم که با برتری ۵بر۲ بارسلونا به پایان رسید، حکم یک سرگرمی بی‌نظیر را داشت که لحظه به لحظه آن جذاب بود. رئالی‌ها حسابی از تصمیمات کارلو آنچلوتی و همچنین انفعال مدیریت در تقویت خط دفاعی پر از ایراد تیم گلایه دارند، اما اینکه شکست فوق را پایان دنیا بدانند اصلا در دکترین هواداری آنها جایی ندارد. همان‌طور که بارسلونا بارها برابر رقیب دیرینه تحقیر شده، اما هر دفعه با قدرت بیشتری انتقام گرفته است.
برای درک شیرینی این مدل از رقابت، مهم‌ترین بازی باشگاهی در کشور خودمان را در نظر بگیرید؛ جایی که دربی تهران با نام استقلال و پرسپولیس شناخته می‌شود و سال‌هاست پز برگزاری یکی از حساس‌ترین شهرآوردهای قاره آسیا را می‌دهیم. از ۱۰۴ بازی برگزار شده بین سرخابی‌ها، ۵۰ مرتبه دو تیم به تساوی رضایت داده‌اند درحالی که تاریخ ال‌کلاسیکو پذیرای ۲۵۹ مسابقه رسمی بوده که تنها ۵۲ مرتبه هر دو تیم در کسب پیروزی ناکام بوده‌اند!
این آمار معنادار نشان می‌دهد تا وقتی پرسپولیسی‌ها جشن مضحک پیروزی ۶ گله را برگزار و استقلالی‌ها از ۴ برد پیاپی برابر رقیب نماد درست می‌کنند، واضح است بازیکنان و مربیان هم جرات ندارند کمی ریسک کنند تا یک دربی قشنگ را شاهد باشیم. اگر قرار باشد بارسایی‌ها برای ۵ تایی کردن رئال سالگرد بگیرند، احتمالا باید هرچند ماه یک بار کل پیشکسوتان را به صف کنند و کری بخوانند!
لذت بیخ گوش ما
تماشای فینال جذاب سوپرجام ایتالیا در هفته گذشته و این هفته هم دیدن ال‌کلاسیکوی پرهیجان، سهم ما از برگزاری دو تورنمنت معتبر در کشور عربستان بود.
سهم دوستان هم عایدی سنگین از تبلیغات گسترده کنار زمین، وسط چمن، بین دو نیمه و قبل بازی بود بدون اینکه ریالی برای پخش آن به شبکه اصلی پرداخت کنند! سعودی‌ها بهترین ستاره‌های دنیای فوتبال را به کشورشان آوردند و ناب‌ترین لحظات را هم به مردمشان هدیه دادند.
فوتبال، آسان‌ترین راه برای معرفی به جهانیان و ترسیم یک تصویر جذاب از کشور برای دیار دورتر است و عربستانی‌ها این موضوع را درک کرده‌اند. البته که درست در همین بحبوحه برگزاری ال‌کلاسیکو بود که جناب مهدی تاج با تفاخر اعلام کردند مشکل میزبانی از رقبای آسیایی حل شده و به زودی شاهد سفر باشگاه‌های خارجی به ایران خواهیم بود! چقدر همه‌چیز این مقایسه‌ها تلخ است...
