رشد هر سه نماگر اصلی بازار در هفته پساانتخابات
عایدی ۵درصدی بورس
علی‌محمد ی/ دنیای‌اقتصاد
شنبه توفانی بورس
به کرات در گزارش‌های قبلی «دنیای‌اقتصاد» در شماره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های پیشین عنوان‌شده بود که اگر وضعیت و تکلیف صندلی ریاست‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌جمهوری آنطور که بورس‌بازان می‌خواهند رقم بخورد، می‌توان پس از مدتها، نظاره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گر روزهای خوب بورس تهران بود و رشد قابل‌توجهی را در نماگرهای سهامی شاهد بود. همین موضوع نیز رنگ واقعیت به خود گرفت و نماگرهای سهامی در روز شنبه با رشد قابل‌توجهی همراه شدند. در معاملات روز شنبه، شاخصکل بورس رشد ۸۸هزار‌واحدی را تجربه کرد تا در آستانه فتح کانال ۲میلیون و ۲۰۰هزار‌واحدی قرار بگیرد. رشد ۴.۲درصدی شاخصکل در سالی به‌وقوع پیوست که در کل سال۱۴۰۲ چنین رشدی در مقیاس روزانه به‌ثبت نرسیده بود.
آخرین‌باری که شاخص توانسته بود بیش از این مقدار رشد را تجربه کند، اسفندماه ۱۴۰۱ بود که شاخصکل رشد ۴.۶۵درصدی را در یک روز به‌ثبت رسانده بود. در روز شنبه، عطش تقاضا در تالار شیشه‌ای به میزانی بود که کل نمادهای بازار اعم از کوچک و بزرگ را در مسیر صعودی قرار داد و شاخص هموزن نیز پا‌به‌پای شاخصکل رشد کرد. رشد ۳.۴۲درصدی نماگر هموزن در معاملات روز شنبه، بیشترین رشد روزانه این شاخص از ۲۶فروردین ۱۴۰۲ بود. شاخصکل فرابورس نیز در نخستین روز از هفته، ۳.۷درصد رشد داشت و میزان رشد به ثبت رسیده در این شاخص نیز از ۶ اسفند سال۱۴۰۱ بی‌سابقه بود.
برنامه بورسی دولت چهاردهم
بعد از پیروزی مسعود پزشکیان در جریان انتخابات چهاردهمین دوره ریاست‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌جمهوری، بورس تهران در ابتدای هفته واکنش مثبتی به این موضوع داشت، اما رفته‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌رفته از شدت هیجانات حاکم بر اذهان اهالی بورس تهران کاسته شد و بورس در سه روز پایانی هفته، با افت اندک شاخصکل همراه شد، اما اهالی بازار سرمایه چه انتظاراتی از رئیس‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌جمهور منتخب دارند؟
پرواضح است که اهالی بازار سهام یکی از مهم‌ترین حامیان رئیس‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌جمهور منتخب بودند و طبیعتا انتظار دارند در دوره وی، بازار سهام و بهبود وضعیت آن، به‌عنوان یکی از اولویت‌های دولت جدید مدنظر قرار بگیرد. دولت سیزدهم نیز با وعده بهبود اوضاع بورس به‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌میدان آمد، اما در سه سال‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اخیر، بورس تهران گرفتار سلسله‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای از چالش‌ها شد و حل و فصل‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نشدن این چالش‌ها در نهایت به بحران انجامید. نرخ بالای بهره که برای کنترل تورم در دولت قبل اجرایی شد، یکی از مهم‌ترین چالش‌های بورس بود و به کرات موجی از انتقادات فعالان بازار را برانگیخت. سرکوب قیمت‌ها و قیمت‌گذاری دستوری نیز معضلی است که نه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تنها در دوره دولت سیزدهم، بلکه در دولت‌های پیش از آن نیز در تالار شیشه‌ای وجود داشته و تاثیرات منفی خود را بر معاملات گذاشته‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌است.
اختلاف میان دلار نیمایی با دلار بازار آزاد نیز در زمره یکی از مهم‌ترین ریسک‌های بازار سهام در دوران دولت سیزدهم بود که باید دید در دولت جدید برای مرتفع‌ساختن این موضوع، چه تمهیدات ویژه‌ای از سوی تیم اقتصادی جدید اندیشیده خواهد شد. با توجه به آنچه گفته شد، مشخص می‌شود که دولت جدید به‌خوبی به چالش‌هایی که در بورس و در دولت قبلی وجود داشته، آگاه است و باید دید که چه تدابیری درخصوص دونرخی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بودن ارز و شکاف میان دلار بازار آزاد و نیما، قیمت‌گذاری دستوری، عدم‌اعتماد مردم، مساله نرخ بهره و همچنین دخالت ناروای دولت در کسب‌وکارها اندیشیده خواهد شد.
