سیده یاسمین حسینی

دانشجوی دکترای گردشگری

گردشگری شهری پدیده تازه‌ای در گردشگری نیست و سفر رفتن مردم و بازدید از شهرهای مختلف همواره در طول تاریخ صورت گرفته است. شهرها همواره مکان‌هایی بوده‌اند که به افراد هیجان‌های جدید ارائه داده و باعث کسب تجربه‌های نو می‌شوند.

به علاوه، به‌دلیل بالا رفتن توانایی اقتصادی مردم و افزایش درآمدها، پیشرفت فناوری ارتباطات و زیرساخت‌های حمل‌ونقل، مسافرت کردن و تعداد مسافران به‌طور چشمگیری افزایش پیدا کرده و از طرف دیگر نیز همیشه شهرهایی وجود داشته‌اند که خواهان جذب توریست بیشتر و در نتیجه کسب درآمد بیشتر از طریق ورود گردشگران بوده‌اند.

توسعه گردشگری برای شهرهایی که در حال گذار هستند، بهترین بازده اقتصادی را می‌تواند داشته باشد، زیرا هم دارای ویژگی‌های جذب‌کننده توریست هستند و هم در عین حال می‌توانند بودجه لازم را برای توسعه برنامه‌های بازاریابی‌شان به‌دست آورند.

همان‌طور که می‌دانیم نظریه بازاریابی از ۴ استراتژی که به اصطلاح ۴p's نیز شناخته می‌شود، تشکیل شده: استراتژی محصول، استراتژی قیمت، استراتژی مکان و استراتژی ترویج و ارتقا. معطوف به این ارکان، بازاریابی شهرها در نوع خود منحصربه‌فرد است؛ زیرا محصول همان مکان است و به آن معنا است که استراتژی پیشرفت و ارتقا برای این محصول گردشگری که همان مکان گردشگری است بسیار حائز اهمیت است و باعث ایجاد انگیزه در گردشگران بالقوه که برای بازدید از شهر مورد نظر وقت خواهند گذاشت و هزینه خواهند کرد، می‌شود. شهرها ترکیبی از محصولات و خدماتی هستند که تجربه بازدید را فراهم می‌کنند.

در فرآیند تجزیه و تحلیل، محصول از نظر ویژگی‌های شهری و امتیازاتی که داراست مورد بررسی قرار می‌گیرد. انگیزه مسافران می‌تواند انگیزه‌های عقلانی یا احساسی باشد؛ بنابراین استراتژی ترویج محصول باید به گونه‌ای باشد که اطلاعات لازم و انگیزه سفر را برای بازدید بازدیدکننده فراهم آورد. عامل مهم دیگر در بازاریابی موثر یک محصول گردشگری، تصویر آن در ذهن گردشگر و برند مطرح آن مکان است که توانایی برقراری ارتباط با گردشگران را داشته باشد. اگر این تصویر متشکل از شعار، لوگو و برند باشد می‌تواند یک مزیت و امتیاز خاص در مقایسه با دیگر محصولات باشد.