گروه گردشگری: سومین دوره نمایشگاه صنایع دستی با حضور تعداد زیادی از شرکت‌های معتبر داخلی و خارجی از تاریخ ۲۰ الی ۲۵ خردادماه سال ۱۳۹۳ در محل دائمی نمایشگاه‌های بین‌المللی تهران برگزار شد. این نمایشگاه که به همت و حمایت بخش دولتی و سازمان میراث فرهنگی برگزار شد، به مدت یک هفته میزبان فعالان این حوزه بود. این اولین بار بود که نمایشگاه صنایع دستی در این ابعاد در ایران برگزار شد و بخش دولتی تا این حد چتر حمایت خود را بر این صنعت رو به فراموشی گستراند. «فریبرز فرتاش » یکی از غرفه‌داران این نمایشگاه در توضیح نقاط قوت و ضعف این نمایشگاه به «دنیای اقتصاد» گفت: محل نمایشگاه خوب و بزرگ و در حد قابل قبول بود و به نسبت سال‌های گذشته که تنها محل کوچکی را برای نمایش و ارائه کارهای مفاخر در نظر می‌گرفتند بسیار جالب توجه بود. وی در ادامه به توضیح ضعف‌هایی که در برگزاری این نمایشگاه وجود داشت پرداخت و گفت: متاسفانه اطلاع‌رسانی به درستی صورت نگرفت و می‌توانست بسیار گسترده‌تر از این باشد. ۲ سالنی که به این کار اختصاص داده شده بود، به جز روز جمعه در روزهای دیگر رونق خاصی نداشت و در مجموع بودجه کمی اختصاص داده شده ‌بود و هر استان نهایتا هفت یا هشت غرفه داشت. این فعال حوزه صنایع دستی ضمن تاکید بر اینکه تعریف مشخصی از آنچه که در ایران صنایع دستی نامیده می‌شود، وجود ندارد و این حوزه از ضعف کارشناسی رنج می‌برد، گفت: این روزها همه ‌چیز باصنایع دستی مخلوط شده و این باعث می‌شود آنچه که مثلا در همین نمایشگاه ارائه شد هارمونی لازم را نداشته باشد. کار بسیار قوی در کنار کار بسیار ضعیفی که در صنایع دستی بودن آن هم شک هست، ارائه و این موجب می‌شود تا این بازار مخاطبان اصلی خود را نیابد و جای خود را پیدا نکند. علاوه‌ بر این وی از شرایط عمومی این نمایشگاه نیز ابراز ناخرسندی کرده و گفت: صنایع دستی هنری است که شکل ارائه و دیده شدن آن نیز مهم است و به همین جهت محلی که برای نمایشگاه در نظر گرفته می‌شود باید از استانداردهای لازم برای ارائه اثر برخوردار باشد. نورپردازی سالن نامناسب بود و پالت‌‌هایی که برای جایگیری آثار در نظر گرفته شده بود سست و ناپایدار بود که در مواردی خساراتی را برای غرفه‌داران به بار آورد و با توجه به اینکه بحث بیمه آثار هم هنوز مشخص نشده کمی مشکل‌ساز شده است. به نظر می‌آید که به‌رغم مشکلات موجود، برگزاری چنین نمایشگا‌ه‌هایی اتفاقی مثبت در ارائه محصولات این صنعت و بازاریابی آن باشد. برطرف کردن ضعف‌های موجود، نوید آینده روشن‌تری را برای این صنعت می‌دهد.