میهمان‌نوازی
دُر پــارســی
مهدیس مدنی* «برای داشتن درکی درست و دقیق از آنچه در جهان پیرامون ما می‌گذرد سفر، بهترین راه است و چنین درک درست و عمیقی لازمه بردباری و داشتن سعه صدر در مقابل یکدیگر است. » این جملات بخشی از سفرنامه ایوان و ادوین است، زوج هلندی که برای دیدار از کشورهای مختلف و شناخت بهتر همنوعان خود در سرزمین‌های دیگر کار و زندگی را رها کردند و کوله‌بار سفر بستند. این زوج جوان معتقدند مردم اغلب بر مبنای آنچه در یک دوره زمانی ویژه در یک کشور اتفاق می‌افتد، نگاهی تک بعدی به یک مقصد دارند، این اتفاق می‌تواند شامل وقوع یک حادثه طبیعی همچون زلزله تا اخبار و گزارش‌های ناخوشایند درباره یک حکومت باشد.
مهدیس مدنی* «برای داشتن درکی درست و دقیق از آنچه در جهان پیرامون ما می‌گذرد سفر، بهترین راه است و چنین درک درست و عمیقی لازمه بردباری و داشتن سعه صدر در مقابل یکدیگر است.» این جملات بخشی از سفرنامه ایوان و ادوین است، زوج هلندی که برای دیدار از کشورهای مختلف و شناخت بهتر همنوعان خود در سرزمین‌های دیگر کار و زندگی را رها کردند و کوله‌بار سفر بستند. این زوج جوان معتقدند مردم اغلب بر مبنای آنچه در یک دوره زمانی ویژه در یک کشور اتفاق می‌افتد، نگاهی تک بعدی به یک مقصد دارند، این اتفاق می‌تواند شامل وقوع یک حادثه طبیعی همچون زلزله تا اخبار و گزارش‌های ناخوشایند درباره یک حکومت باشد. آنها می‌گویند: «چنین نگاهی کاملا نادرست است، هر کشوری جذابیت‌ها، زیبایی‌ها و ماجراهای منحصر به خودش را دارد. به خاطر داشته باشید که در همه کشورها بیشتر مردم به من و شما علاقه‌مندند و در طول زندگی روزمره خود تلاش می‌کنند تا محیطی امن برای خود و فرزندانشان فراهم آورند. چنین مردمی شایسته آن هستند تا بیشتر آنها را بشناسیم و به آنها احترام بگذاریم.»
این زوج در بخشی از سفر خود به ایران قدم می‌گذارند و آنچه در جای جای سفرنامه‌شان به آن اشاره می‌کنند میهمان‌نوازی ایرانیانی است که هر آنچه در توان داشتند به‌کار بستند تا این زوج جوان احساس غریبی نکنند و آنچه از آداب و سنن قدیمی ایرانی برای گرامیداشت میهمان می‌دانستند در میزبانی از این میهمانان خارجی به‌کار بردند.
«تجربه حضور در روستایی در اطراف همدان را هرگز فراموش نخواهیم کرد. ایوان در کنار زنان روستایی مشغول یادگرفتن شیوه طبخ چند غذای سنتی ایرانی شد. بسیاری از اهالی روستا ما را به خانه‌شان دعوت می‌کردند، بعد از صرف یک ناهار خوشمزه و چای عده‌ای از اهالی روستا با سازهای سنتی برای ما موسیقی ایرانی نواختند. ما اوقات خوشی را در کنار یکدیگر گذراندیم، گفتیم و شنیدیم، خواندیم و خندیدیم. درباره مذهب‌مان با یکدیگر سخن گفتیم و آموختیم هر کداممان چگونه زندگی روزمره را می‌گذرانیم. بعد از چند روز ناگزیر از بازگشت به تهران بودیم. خیلی عجیب است اینکه چطور می‌توانی تنها ظرف چند روز با مردمی که تا کنون آنها را ندیده بودی تا به این اندازه احساس نزدیکی کنی. پیش از سوار شدن به اتوبوس باید از زیر قرآن می‌گذشتیم و زنی کاسه آبی را با آرزوی داشتن سفری بی‌خطر پشت سر ما ریخت.»
شما می‌توانید سفرنامه کامل این زوج هلندی را در آدرس زیر بخوانید: Babakoto.eu آنچه این سفرنامه را برای مخاطب جذاب می‌کند، لمس احساسی واقعی و به دور از هر گونه کلیشه و تصنعات مرسوم در دل کوچه و خیابان است. صمیمیتی که مردان و زنان در کف می‌گیرند و با هر سلامی با انبوهی از مهر و اعتماد غافلگیرت می‌کنند. این روحیه میهمان نوازی دُری است در مرزهای ایران فرهنگی، که به نیکی به آن نگاه باید داشت.
*کارشناس ارشد برنامه‌ریزی توریسم
mahdis_madani@yahoo.com
ارسال نظر