گروه گردشگری- قائم‌مقام سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری یکشنبه شب با حضور در برنامه‌ای رسانه‌ای به برخی سوالات پیرامون میراث فرهنگی کشور پاسخ داد. وی با بیان این مطلب که تامین ریشه‌‌های رشد فرهنگی جامعه از رسالت‌‌های مهم سازمان میراث فرهنگی است، گفت: در مقیاس وضع قوانین و نوع تشکیلات و امثال اینها قدری کوتاهی شده است. مجری برنامه درباره محوطه تازه حفاری شده پارسه از قائم مقام نجفی پرسید. حجت نیز با ارزشمند خواندن این محوطه و تاکید بر غنای فرهنگی آن گفت: در هر نقطه از این محوطه به حفاری پرداخته شود، احتمال به دست آمدن آثار وجود دارد. وی با اشاره به این نکته که هنوز گزارش‌‌های رسمی هیات حفاری این محوطه به سازمان نرسیده است، افزود: ارائه اطلاعات به مردم عزیز را به زمانی موکول می‌‌کنیم که بتوانیم به صورت علمی گزارش بدهیم. حجت در پاسخ به ابهاماتی در خصوص ثبت جهانی چوگان به نام جمهوری آذربایجان اظهار کرد: ما این را غیرمعقول می‌دانیم که یک اثر معنوی مثل بازی چوگان به نام یک کشور به ثبت جهانی برسد؛ درحالی که این بازی فقط در آذربایجان نیست که انجام می‌‌شود و در چندین کشور زنده است. علاوه بر این در متون مختلف تاریخی تصریح شده که چوگان در ایران نیز سابقه طولانی دارد. قائم مقام سازمان میراث فرهنگی با تصریح اینکه «ما این موضوع را از یونسکو پیگیری کرده‌‌ایم»، افزود: یونسکو سازمانی برای صلح است و نباید؛ ثبت چنین اثری به نام یک کشور، باعث ایجاد اختلاف بین چندین کشور شود. ما البته از ثبت چوگان در سازمان یونسکو حمایت می‌‌کنیم، اما نه به نام یک کشور. وی به یونسکو پیشنهاد کرد تمامی مواریث غیرملموس باید صرفا به دلیل اهمیتش ثبت جهانی، ونه اینکه تنها به نام یک کشور، ثبت شود. حجت با اشاره به مشکلات موجود سازمان میراث فرهنگی و فراز و نشیب‌‌های آن در دوره پیشین افزود: این مشکلات از آنجا نشات می‌‌گیرد که یا ماهیت فعالیت سازمان درست فهمیده نشده، یا به آن همچون فرزندخوانده‌‌ای نگریسته می‌‌شده که محل توجه نبوده یا در معرض رفتارهای سیاسی قرار می‌‌گرفته است. امروز ما باید به طور جدی نواقص را برطرف کنیم. وی با اشاره به اشکال ساختاری سازمان، نحوه در کنار هم قرار گرفتن سه معاونت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری را در کنار هم، نامطلوب خواند و اضافه کرد که این سه بخش برای هم ارزش افزوده‌‌ای به همراه ندارند. حجت درباره موضوع الواح هخامنشی نیز اظهار کرد: مرکز شرق‌‌شناسی مطالعات مفیدی را روی این آثار انجام داده است، قسمت‌‌هایی از آنها را که شکسته به هم پیوند داده و حتی از آنها تصاویر سه بعدی تهیه کرده است. مساله اصلی الواح هخامنشی بازگشت آنها به ایران نیست. حدود ۷۰ سال پیش چون امکان خوانده شدن اطلاعات این الواح وجود نداشت به موسسه شرق شناسی شیکاگو ارسال شد، مطالعات وسیعی انجام شده و تعدادی از الواح به ایران برگشت. الان هم موسسه شرق‌شناسی شیکاگو آمادگی دارد الواح را برگرداند ولی گرفتاری به وجود آمده است. وی افزود: فردی ادعای حقوقی نسبت به الواح دارد که باعث شده الواح در دادگاه آمریکا توقیف بمانند و نتوانیم آنها را برگردانیم. ما هیچ اختلاف نظری با موسسه شرق شناسی شیکاگو نداریم. آنها اصراری بر نگهداشتن الواح ندارند، ما هم اصراری بر آوردن آن نداریم. معاون میراث فرهنگی کشور با تصریح اینکه «مهم این است که کار علمی روی این الواح صورت گیرد»، ادامه داد: این الواح نه فروختنی است و نه کسی خریدار آنها است. باید مطلب حقوقی آن حل شود. بعد تصمیم‌گیری می‌شود که دست ما باشد یا دست آنها و چطور زمینه‌‌های عملی آن فراهم شود. حجت در پاسخ به ابهامات در خصوص اصل یا فرع بودن جام شیردال، این موضوع را بی‌‌اهمیت خواند و تاکید کرد: کنکاش روی موضوع جام شیردال بیشتر جنبه سیاسی دارد تا فرهنگی. واقعیت این است که دوستان ما که این جام را از گمرک دریافت کرده‌‌اند و کسانی که این جام را به ما داده‌‌اند شاید خودشان اشراف به حقیقی یا مجازی بودن آن نداشتند. باید این را بپذیریم که بیشتر رابطه فرهنگی دو ملت مدنظر بوده است. وی تصریح کرد: جنبه‌های سیاسی بحث شیردال خیلی به سازمان میراث فرهنگی مربوط نیست.