مهدی نوابی/ عضو جامعه گردشگری الکترونیکی ایران　

تجارت الکترونیک در دنیای کنونی به عنوان یکی از مهم‌ترین بسترهای تجارت بین تولیدکنندگان و سرویس‌دهندگان و مشتریان است، اما آنچه برای شناخت این بستر در گردشگری نیاز است، این است که بدانیم سناریوی تجارت الکترونیک کنونی بر دو پایه اساسی و مهم استوار است؛ ساختار شبکه‌ای انعطاف‌پذیر و یکپارچگی فزاینده مصرف‌کننده. اگر یکی از این دو مورد را به چرخه عمر گردشگر اضافه کنیم، با توجه به تحرک و پویایی گردشگر، مورد دیگر می‌تواند اجزای مختلف مورد نیاز گردشگر را با بخش‌های مختلف شرکت خدمات‌دهنده و تولیدکننده مرتبط سازد.

این عبارت به این معنا است که با قرار گرفتن گردشگر در یک ساختار شبکه‌‌ای انعطاف‌پذیر خصوصیت دیگر آن شبکه که همانا یکپارچگی مصرف‌کنندگان است، می‌تواند گردشگر را با بخش‌های مختلف شرکت‌های خدمات‌دهنده این حوزه مرتبط سازد و از این طریق نیازهای مختلف او را برطرف کند و بالعکس، اگر گردشگر با مصرف‌کنندگان دیگر در یک محیط ادغام شود، ساختار منعطف شبکه‌ای در آن محیط می‌تواند نیازهای مختلف گردشگر را مرتفع کند. بدیهی است که این فرآیندها مرزهای شرکت را با هدایت به سمت کاربردهای عرضه‌کننده- عرضه‌کننده- مصرف‌کننده (B۲B۲C)، پشتیبانی از تعاون و همکاری شرکت‌ها و حمایت از ارتباطات موبایلی با مصرف‌کننده، در هم خواهد شکست. تکنولوژی مبتنی بر این زیرساخت فراگیر و نافذ، برای مصرف‌کننده غیر قابل رویت خواهد بود و در عین حال اطلاعات در خانه، محل کار و حتی در طول سفر نیز در دسترس قرار خواهد گرفت. در چنین سناریویی، سیستم فناوری اطلاعات باید شرایط زیر را داشته باشد:

- از فرمت‌های اطلاعات ناهمگون و متباین و نیز از توابع کسب و کار مختلف و منابع دیتای توزیع‌شده پشتیبانی کند.

- با توجه به توسعه‌های مبتنی برعملکرد و موقعیت جغرافیایی، باز و قابل اندازه‌گیری باشد.

- درعین فراهم‌ساختن استقلال و تمایز کامل برای مصرف‌کنندگان خود، رفتارهای تعاونی و همکاری‌محور را بهسازی کند.

- از رابط‌های کاربری و سفارشی‌سازی با توجه به رفتارهای کاربر و شناخت کامل همه جوانب او، حمایت و پشتیبانی کند.