جدال رئال و بارسا تمامی ندارد

امیرمنصور رنجبرنیا

با نزدیک شدن به زمان شروع بازی‌های لالیگا، حجم اخبار و مطالب منتشره درباره دو رقیب سنتی این تورنمنت بیشتر شده و جنگ رسانه‌ای جذابی به راه افتاده است که در کنار کری خواندن هواداران، کاسه صبر فوتبال‌دوستان را برای هر چه زودتر آغاز شدن رقابت‌های این فصل اسپانیا لبریز می‌کند.

نبرد رسانه‌ای

یکی از جذاب‌ترین بخش‌های رقابت دو غول فوتبال اسپانیا، اخبار، شایعات و حتی تحلیل‌ها و تفسیرهایی است که رسانه‌های طرفدار یا بی طرف برای مخاطبان خود پخش می‌کنند. رهبری اصلی این جریانات به‌عهده دو گروه اصلی مطبوعات اسپانیایی است.

«آ اس» به‌عنوان خط دهنده هواداران رئال مادرید عمل می‌کند و «مارکا» جریان بارسلونایی‌ها را هدایت می‌کند. وقتی این دو نشریه جنگی را شروع می‌کنند حتم بدانید که اتفاقاتی در راه است. اما چه نیاتی در پشت این جاروجنجال پنهان است؟ نخستین هدف، دامن زدن به رقابت دو بزرگ اسپانیا است که به این ترتیب مخاطبان بیشتری جذب مسابقات می‌شوند و از طرفی تعدد خواننده، بیننده و شنونده رسانه‌ها بالا می‌رود که درآمدهای سرشاری را برای ارباب رسانه و کمپانی‌های بزرگ تبلیغاتی خواهد داشت.

حسادت به رئالی‌ها

یکی از موارد جالبی که این روزها در رسانه‌ها دائم مورد نقد و بحث قرار می‌گیرد و بین فوتبال‌دوستان در تمام جهان جنبش بزرگی را به راه انداخته، خریدهای کلان سپیدپوشان مادریدی است. جدا از انتقادات درست و بجایی که در برخی مطالب آمده و همیشه راهگشا و لازم برای هر موضوعی است، گاه کارشناسان و هواداران متمایل به تیم‌های رقیب چنان با دیده تردید و انتقادات تند به ماجرای نقل و انتقالات باشگاه کهکشانی می‌پردازند که مخاطب ناخواسته حس حسادت گوینده را درک می‌کند ولی این از موارد درستی که فقط با تعصبات کورکورانه یا عدم شناخت درست پدیده‌ها و تحلیل‌ها به اشتباه تعبیر می‌شود، متفاوت است. واقعیت این است که فلورنتینو پرس را باید فرشته نجات مادرید دانست که با شهامت مثال زدنی و با استفاده از میلیون‌ها یورو به بازسازی تیم کم فروغ کالدرون پرداخته که در این بحران فعلی اقتصاد جهانی، نوعی شجاعت آغشته به ریسک‌پذیری بالا است. سوای نقدها و تحلیل‌های وارده به این جریان، به عنوان یک فوتبالدوست چه موافق یا مخالف این سیاست باشیم، همه دوست داریم از بازی ستارگان بزرگ رئال لذت ببریم و عاقبت این ماجرا را در لالیگای امسال با علاقه دنبال کنیم بدون اینکه حسادتی به داشته‌های مادرید بورزیم، زیرا تمام فوتبال، داشتن بازیکنان بزرگ نیست اما قطعا قسمت بزرگی از آن است.

چشم ندیدن بارسلونا

نوع دیگری از حسادت که ممکن است بین بعضی از هواداران و کارشناسان دیده شود، غبطه خوردن به وضعیت خوب و افتخاراتی است که باشگاهی به دست می‌آورد. اینگونه احساسات منفی نسبت به یک تیم در برخی تحلیل‌ها و انتقادات مشاهده می‌شود که در لفافه نقد فنی یا کوچک شمردن بردهای رقیب نمود پیدا می‌کند. اگر بارسا در فصل گذشته سه جام معتبر را برای نخستین بار در اسپانیا به‌دست آورده، نباید مورد حمله قرار بگیرد، زیرا لیاقت کسب آن را داشته است. نتایج کلی بارسا گویای این حقیقت است و طرح مسائلی همچون جوانی و بی‌تجربگی مربی، شانس و بخت بلند (که البته وجود آن الزامیست) و غیره جز اینکه نشانگر اوج ناراحتی گوینده است، خاصیت انتقادی و پایه منطقی ندارد.