ساعی؛ اگر مطمئن نبودم نمی‌آمدم
هادی ساعی قهرمان تکواندوی آسیا، جهان و المپیک در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس به مسائل پیرامون تیم ملی تکواندو خودش پاسخ داده است. *مسابقات آذربایجان برای من محک خوبی بود. در این میدان به ترتیب با تکواندوکارانی از آذربایجان، گرجستان، روسیه و کره مبارزه کردم و توانستم بر سکوی نخست قرار گیرم. یار کره دارنده مدال طلای المپیاد دانشجویان جهان و فنی‌ترین تکواندوکار این مسابقات بود. وزن سوم این تیم قهرمانی جهان را داشت و نماینده وزن ششم آنها خیلی خوب بود. در این عرصه نیز مشکل داوری وجود داشت؛ ولی بیشتر از میادین دیگر، به طوری که مسوولان برگزاری از ایران عذرخواهی کردند.
*در این سال‌ها در وزن ششم لیگ، بیشتر از وزن پنجم شرکت کردم و هیچ وقت نه مشکلی داشتم و نه باختی. حتی در رقابت‌های ارتش‌های جهان در سال ۹۵ در این وزن قهرمان شدم. تمریناتم را نیز در اردوهای تیم ملی با اوزان بالاتر انجام می‌دهم. اکنون نیز از حیث جسمانی و فنی کاملا آماده‌ام.
*یار آذربایجان را تا کنون دو بار و تکواندوکاران نپال، مکزیک و قطر را هم یکبار شکست داده‌ام. تا به حال با بحری از ترکیه مبارزه نداشتم؛ اما در اردوهای مشترک با او تمرین کردم. با کوبا و ایتالیا مسابقه نداده‌ام. به لوپز آمریکایی نیز در شرایط باختم که بیمار بودم. در مسابقات جهانی کره جنوبی بعد از اینکه دو روز در بیمارستان بستری بودم مقابل لوپز قرار گرفتم.
*این کاملا طبیعی است. آنها طی این همه سال به طور کامل مرا شناخته‌اند. این مساله از یک سو می‌تواند کارم را سخت کند و از سوی دیگر امتیازی برایم محسوب می‌شود. چون اسم برخی تکواندوکاران برای حریفان نوعی ترس و اضطراب دارد. البته در المپیک همه تکواندوکاران در یک سطح هستند و همه چیز به شرایط روز مبارزه بستگی دارد. در آن روز اگر تکواندوکار از حیث جسمانی، روحی، روانی، تکنیک و تاکتیک آماده باشد و از اشتباه حریفان بیشتر استفاده کند، موفق خواهد بود. المپیک میدان مجرب‌ها است.
*اصلا دیدار انتخابی برگزار نشد که من بخواهم در آن شکست بخورم. ما دائما در اردوها با یکدیگر دست و پنجه نرم کرده و به هیچ وجه به برد و باخت فکر نمی‌کنیم. نمی‌دانم چرا باید در آستانه المپیک که نیاز به آرامش است این مسائل مطرح و برای تیم‌های ملی حاشیه ایجاد شود. هیچگاه دلیلی برای پرداختن به این مسائل ندیدم و سعی کرده‌ام دوستی و همدلی در اردوهای تکواندو حاکم باشد.
*من اگر احساس کنم که توانایی حضور در المپیک را ندارم، هرگز داوطلب شرکت نمی‌شوم حتی اگر مربیان بر این مساله اصرار می‌کردند. اکنون شرایط خوبی دارم و بیشتر از قبل تمرین می‌کنم. همه چیز را به خدا سپرده‌ام اگر او بخواهد به المپیک می‌روم و بهترین نتیجه را کسب می‌کنم.
*حتی اگر مربیان بگویند انتخابی بزنم، ۱۰ بار دیگر نیز حاضرم مسابقه بدهم. همیشه در سخت‌ترین شرایط در مسابقات مختلف شرکت کرده‌ام. از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۸ پرامتیازترین تکواندوکار جهان بودم. از المپیک قبل یا حتی یکسال پیش تا حالا بیشترین امتیاز را داشته و سهمیه را نیز کسب کرده‌ام. باز هم تاکید می‌کنم اینکه من یا یوسف کرمی به المپیک بریم اصلا فرقی نمی‌کند، مهم این است که بهترین نتیجه به دست آید.
*با این شرایط حاکم هر کدام از ما که راهی المپیک شویم، محکوم به کسب مدال طلا هستیم. در صورتی‌که هر یک به این مهم دست نیابیم بیان می‌شود که اگر دیگری می‌رفت حتما طلا می‌گرفت. با این فشار روحی و روانی که وجود دارد نمی‌توانیم کارآیی صددرصد را داشته باشیم، بنابراین باید بستر را طوری فراهم کنیم که با آرامش خاطر و فراغ بال تمرین کنیم و تنها به المپیک بیاندیشیم. رسانه‌ها نیز در این بین باید کمک کنند تا این شرایط برای تکواندو فراهم شود.
ارسال نظر