برنامه «90» این هفته در حالی پخش شد که موضوع اصلی این برنامه بررسی دلایل وجود ناهنجاری‌ها و هنجارهای اخلاقی در فوتبال بود.

به گزارش ایسنا، به همین بهانه امیر حاج رضایی و حمیدرضا صدر میهمانان این برنامه بودند و در میان برنامه نیز مجید جلالی به صورت ویدئو کنفرانس میهمان برنامه شد تا مسائل فرهنگی فوتبال را با یکدیگر بررسی کنند. نکته‌ای که تمام میهمانان این برنامه روی آن تاکید داشتند، این بود که فوتبال ما در حال حاضر با فقر فرهنگی روبه‌رو است و تمام مسائل فوتبال ما از جمله بازیکنان، باشگاه‌ها، فدراسیون، مربیان و رسانه‌ها تحت تاثیر همین فقر فرهنگی قرار دارند. آنچه می‌خوانید مهم‌ترین بخش‌های صحبت‌های میهمانان این هفته برنامه۹۰ است.
در جامعه ما بین کنترل و تربیت تفاوتی وجود ندارد
امیر حاج رضایی: تماشاگران فوتبال از یک جامعه بزرگ‌تر وارد جامعه کوچک‌تری به نام ورزشگاه می‌شوند و عصیان و نظم گریزی‌شان در جامعه را به آنجا منتقل می‌کنند. از طرف دیگر تماشاگران هرگز در ورزشگاه‌ها از رفاه مناسب برخوردار نبوده‌اند. درباره مسائل فرهنگی سرفصل‌های مختلفی برای بحث وجود دارد. یکی از آنها این است که در جامعه ما بین کنترل و تربیت هیچ تفاوتی نیست و ما همیشه در پی کنترل بوده‌ایم، نه این که افراد را به گونه‌ای تربیت کنیم که خودشان پلیس خود باشند. به عنوان نمونه هفته گذشته بازیکنی را مجبور کردند که موهای سرش را بتراشد و بعد وارد زمین شود. این یعنی کنترل که به نظر من راه درستی برای درمان مشکلات نیست. ممکن است تصمیم‌گیرندگان این فوتبال نیت پاکی برای این کارها داشته باشند، اما نحوه عمل آنها تاثیر منفی در جامعه می‌گذارد.


امیر حاج‌رضایی


در فوتبال ما مادرانه عمل نمی‌شود
حاج رضایی: سوال اینجا است که ما چقدر سعی کرده‌ایم مسائل فرهنگی را در جامعه جا بیندازیم. اکنون که به بهانه اتفاق رخ داده در بازی پرسپولیس و داماش می‌خواهیم به بررسی مسائل فرهنگی بپردازیم، باید بپرسیم علاوه بر این مسائل تماشاگران فوتبال چرا نظم گریز‌ند و چرا مدیران ورزشی در فوتبال ما حضور کمی ‌دارند؟ ما در فوتبال خود به مادر نیاز داریم و دایه درمان فوتبال ما نیست. در فوتبال ما متاسفانه مادرانه عمل نمی‌شود. باید بگویم که بیشتر بازیکنانی که دست به اعمال غیر اخلاقی می‌زنند و از جمله همین دو بازیکن پرسپولیس معلول علت‌هایی هستند. سالیان درازی است که فوتبال ما درگیر ناهنجاری‌های اخلاقی است.
مسوولان از تصمیم خود بازنگردند!
حاج رضایی: من با این دو بازیکن پرسپولیس سلام و علیکی نداشته‌ام، اما معتقدم که آنها قربانی شرایط اجتماعی فوتبال هستند. وقتی یک بازیکن به خود اجازه می‌دهد که به پیشکسوت خود بی‌احترامی‌کند و مدیر آن باشگاه می‌گوید سوءتفاهم شده است، باعث می‌شود که کم کم این رفتارها گسترده شود. ما تناقض‌های زیادی را در فوتبالمان دیده‌ایم، مثلا یک باشگاه بازیکنی را به دلیل بی‌اخلاقی ۱۰ جلسه محروم می‌کند، اما پس از این که این رای همه را حیرت زده می‌کند می‌گویند محرومیت او فقط از جلسات تمرین بوده است! حرف من این است که مسوولان انضباطی بهتر است دیر تصمیم بگیرند تا تصمیمی‌سنجیده‌تر اتخاذ کنند و از تصمیم خود باز نگردند.
ما برابر یک دوراهی ایستاده‌ایم
حمیدرضا صدر: فوتبال ما هم اکنون در برابر یک دو راهی قرار گرفته است، یک راه آن کوتاه و دیگری بلند است. مسیر کوتاه این است که بازیکنانی که حرکت غیراخلاقی را انجام داده‌اند مجازات شوند و
در این باره تردیدی وجود ندارد، اما مسیر دوم که طولانی‌تر و صعب‌العبورتر است، جایگاه این دو بازیکن را به عنوان دو جوان که قربانی شرایطی شده‌اند، نگاه می‌کند تا دو گناهکار. برای توضیح بیشتر صحبتم مثالی می‌زنم. چند هفته پس از خاک‌سپاری مرحوم «روح الله داداشی» برای همدردی با خانواده‌اش قصد داشتم به منزل آنها بروم. در میان مسیر از محله‌ای رد شدیم که فقر اقتصادی و فرهنگی در آن موج می‌زد. یکی از همراهان به ما گفت که قاتل داداشی اهل این محل بوده است. حرف من این است پسر بچه‌ای که دست به آن اقدام تلخ زد، اکنون اعدام شده است، اما هنوز در آن محله و محله‌های مشابه آن بستری وجود دارد که در آن بچه‌های زیادی در فقر مالی و فرهنگی دست و پا می‌زنند و دشنه‌هایی در دست دارند. اکنون باید بپرسیم که ما کجای کار هستیم. خانواده‌ها و مسوولان جامعه به عنوان متولیان تربیت در جامعه کجا هستند؟ ما به ورزشکاران خود چه دادیم که انتظار داریم انسان‌های شریف و با اخلاق شوند؟ حادثه‌ای که برای روح‌الله داداشی رخ داد، بسیار تلخ است، اما من قاتل او را نیز یک قربانی می‌دانم.


حمیدرضا صدر


خارجی‌ها اخلاق حرفه‌ای دارند
حمیدرضا صدر: فوتبال ما نام حرفه‌ای را به دوش می‌کشد، ولی می‌دانیم که حرفه‌ای نیست. ما در ایران قوانین رانندگی و در صف ایستادن را رعایت نمی‌کنیم؛ ولی وقتی به خارج از کشور می‌رویم، آنها را کاملا رعایت می‌کنیم. شاید این مساله به این دلیل باشد که فکر می‌کنیم در ایران می‌شود مسائل را با کدخدامنشی حل کرد. در اینجا باید بگویم که خارجی‌ها لزوما انسان‌های با تقوایی نیستند، اما در کارشان اخلاق حرفه‌ای را رعایت می‌کنند و این اخلاق حرفه‌ای باعث می‌شود که هیچ‌کس از چارچوب‌های فرهنگی خارج نشود.
روش‌های تربیتی ما متعلق به قرن 19 است!
مجید جلالی: روش‌های تربیتی ما خوب نیست و بر پایه تنبیه استوار شده است؛ در حالی که این روش متعلق به قرن نوزدهم است. در روش‌های تربیتی جدید مخلوطی از تنبیه و تشویق با اولویت تشویق قرار داده شده است. ما اکنون ابزارهای تشویقی برای ورزشگاه‌ها نداریم و تماشاگرانی که اخلاق را در ورزشگاه رعایت می‌کنند، پاداش نمی‌بینند و فکر می‌کنند که از غافله عقب مانده‌اند. می‌شود آیتم‌هایی را در نظر گرفت که اگر تماشاگران یک تیم در طول سال جو خوبی را در ورزشگاه ایجاد کردند به آنها پاداش داد و مثلا توری حفاظ دور زمین را برداریم. من تاکنون با شیث رضایی کار نکرده‌ام، اما نصرتی شاگردم بوده است و او را خوب می‌شناسم. شهادت می‌دهم که او واقعا ورزشکار خوبی است و تعجب کردم که چگونه چنین رفتاری از او سر زده است. ما باید لایه‌های مختلف ناهنجاری‌ها را بشکافیم و بدانیم که در فرهنگ ورزش عقب هستیم و در برنامه‌ها شکست خورده‌ایم و راهی جز استفاده از افراد متخصص نداریم.


مجید جلالی


عذرخواهی محمد نصرتی در برنامه 90
مجید جلالی: در این برنامه محمد نصرتی هم میهمان تلفنی برنامه «۹۰» شد و ضمن تبریک گفتن عید سعید قربان گفت: شما چند سال است که من را می‌شناسید و سوابق من را از تیم امید تا امروز می‌دانید. تمام کسانی که در این روزها به نوعی برای من طومار جمع کرده‌اند یا از من در رسانه‌ها حرف زدند، اذعان دارند که کوچک‌ترین رفتار غیراخلاقی نداشته‌ام. وی ادامه داد: قبول دارم که اشتباه ناآگاهانه خیلی بدی مرتکب شده‌ام و خودم، دوستانم و خانواده‌ام را به حاشیه بردم و همین جا از تک تک آنها عذرخواهی می‌کنم و خدا را گواه می‌گیرم که حرکتم ناآگاهانه بود.