مرور سرنوشت لژیونرهای تیم‌ملی، بعد از جام‌جهانی
شکست بزرگ تابستان
علیرضا جهانبخش: او گرانقیمت‌ترین انتقال تاریخ فوتبال ایران را پشت‌سر گذاشت و از آلکمار هلند به برایتون در لیگ برتر انگلستان پیوست؛ اما نکته اینجاست که جهانبخش اصلا جام‌جهانی درخشانی نداشت و این موفقیت را تنها مدیون درخشش خیره‌کننده‌اش در فصل گذشته مسابقات لیگ هلند است؛ جایی که او به‌عنوان اولین بازیکن آسیایی تاریخ موفق به کسب عنوان آقای گلی در یک لیگ معتبر اروپایی شد. جهانبخش در جام‌جهانی تنها یک شوت به سمت دروازه رقبا زد که آن هم ضربه ناقص او روی ریباند تک‌به‌تک سردار آزمون با دروازه‌بان مراکش بود.
اشکان دژاگه: اشکان چهار سال پیش بعد از جام‌جهانی یک انتقال گرانقیمت، اما ناموفق به العربی قطر داشت و همه را متعجب کرد. از قضا انتخاب امسال او هم غیرمنتظره بود. اشکان درحالی با قرارداد سه‌ساله به تراکتورسازی تبریز پیوسته که در مورد او گفته می‌شود دستمزدش را بر مبنای دلار دریافت خواهد کرد. دژاگه یک سال تمام بازی باشگاهی انجام نداد تا برای جام‌جهانی آماده شود، اما در جام‌جهانی یک دقیقه هم به میدان نرفت!
مسعود شجاعی: او هم مثل دژاگه با قراردادی سه‌ساله به تراکتورسازی ملحق شد و بازوبند کاپیتانی این تیم را به بازو بست. شجاعی پیش‌تر اصرار داشت که به لیگ ایران باز نخواهد گشت، اما ظاهرا متوجه شد که دورانش در اروپا به پایان رسیده. عملکرد شجاعی در جام‌جهانی با انتقادات زیادی همراه شد.
مرتضی پورعلی‌گنجی: یکی از عجیب‌ترین و بحث‌برانگیزترین تصمیمات ممکن را گرفت. او که طی چند فصل گذشته برای السد قطر بازی می‌کرد، از این تیم جدا شد و درحالی‌که تا یک قدمی پیوستن به ترابوزان اسپور ترکیه پیش رفته بود، سر از «یوپن» درآورد؛ تیم رده‌آخری جدول لیگ بلژیک که طی سه بازی اول فصلش ۱۳ گل دریافت کرده است!
وحید امیری: او یکی از درخشان‌ترین بازیکنان ایران در جام‌جهانی بود که به‌خصوص صحنه لایی زدنش به جرارد پیکه تا ابد در حافظه هواداران باقی خواهد ماند، اما این بازیکن چوب سن و سال بالایش را خورد و نتوانست تیمی بهتر از ترابوزان‌اسپور ترکیه برای خودش دست‌وپا کند.
مجید حسینی: پدیده خط دفاعی ایران در لیگ برتر فصل گذشته و نیز جام‌جهانی، با توجه به سن اندکش می‌توانست گزینه‌های بهتری برای انتخاب تیم جدید داشته باشد، اما او هم در نهایت ترابوزان را برگزید و این انتقال با سروصدای بسیار زیادی انجام شد.
رامین رضاییان: هنوز تکلیفش به‌طور قطعی روشن نشده، اما گفته می‌شود در اوستنده بلژیک باقی مانده است. این اتفاق درحالی رخ می‌دهد که رامین پارسال در اوستنده شرایط باثباتی نداشت و خبرهایی مبنی بر علاقه باشگاه برای قطع همکاری با او منتشر شده بود. همچنین گفته می‌شود شاید این بازیکن در آخرین لحظات پیشنهاد باشگاه تراکتورسازی را قبول کند.
امید ابراهیمی: در انتقالی ناامیدکننده به الاهلی قطر پیوست. او که جزو خوب‌های ایران در جام‌جهانی بود، مقصدی را برگزید که آشیانه امن ستاره‌های فوتبال ایران در همه این سال‌ها بوده است. حضور در لیگ ستارگان قطر نیازی به هنرنمایی در جام‌جهانی نداشت و امید ابراهیمی همیشه می‌توانست چنین پیشنهادی را - ولو با رقم ارزان‌تر- قبول کند.
مهدی طارمی: آرام‌تر و بی‌سروصداتر از هر زمان دیگری در الغرافه قطر باقی ماند. او که هر سال دم از پیشنهادهای متعدد اروپایی می‌زد، امسال حتی از این ژست‌ها هم نگرفت و درست سر موقع در تمرینات تیمش حاضر شد. طارمی یک سال دیگر با الغرافه قرارداد دارد و این باشگاه دریافت مبلغ قابل توجهی را شرط جدایی او کرده؛ پولی که ظاهرا هیچ تیمی در اروپا متقاعد نشد طارمی ارزش پرداخت کردن آن را دارد!
کریم انصاری‌فرد: حتی قبل از جام‌جهانی هم شایعات زیادی در مورد انتقال کریم به لیگ‌های معتبر وجود داشت، اما انگار طلسم روسیه او را هم اسیر کرد و نهایتا در همان المپیاکوس یونان باقی ماند.
سامان قدوس: در شرایط بسیار عجیبی گرفتار شده است. این بازیکن درگیر پرونده‌ای شبیه ماجرای مهدی طارمی و ریزه‌اسپور ترکیه شده. قدوس با مسوولان تیم تازه لالیگایی شده اوئسکا پیش‌قرارداد امضا کرد، اما مدیران باشگاه خودش یعنی اوسترشوند سوئد این انتقال را غیرقانونی خوانده و مقدمات حضور سامان را در رن فرانسه فراهم کردند. در همین حال شکایت باشگاه اوئسکا، روند انتقال قدوس را متوقف کرد و حالا فیفا در مورد این پرونده تصمیم خواهد گرفت. سامان از نظر فنی پتانسیل لازم برای بازی در لیگ‌های اسپانیا و فرانسه را دارد، اما او هم حالا درگیر یک مشکل حقوقی پیچیده شده تا شرایط عجیب فوتبال ایران از حیث لژیونرسازی همچنان ادامه داشته باشد.
احسان حاج‌صفی: المپیاکوس او را نمی‌خواهد. اگر این بازیکن به سپاهان برگردد، دومین بار در سه سال گذشته خواهد بود که تلاش‌های حاج‌صفی برای بازی در اروپا با تجارب کوتاه‌مدت ناموفق همراه می‌شود و او به سپاهان برمی‌گردد. احسان اوایل لیگ پانزدهم نیز به تیم دوم فرانکفورت در دسته دوم فوتبال آلمان رفت که آنجا هم موفق نبود.
سایرین: وقتی بزرگترها و اسمی‌های تیم‌ملی نتوانستند از نمد حضور در جام‌جهانی کلاهی برای خودشان بدوزند، دیگر تکلیف سایرین مشخص است! سعید عزت‌اللهی و میلاد محمدی که در مقطعی شایعات زیادی پیرامون انتقال‌شان به لیگ‌های معتبر وجود داشت، در روستوف و اخمت گروژنی باقی ماندند و امیر عابدزاده هم به حضور در ماریتیموی پرتغال ادامه داد. فعلا دنیا به کام محمدرضا خانزاده است که با حضور در دو جام‌جهانی و البته بدون حتی یک دقیقه بازی راهی الاهلی قطر شده است!
ارسال نظر