موسیقیدانی که از ذهن نسل سینمارو نمی‌رود برای سالروز تولد بابک بیات

دیروز مصادف با شصت و پنجمین سالروز تولد بابک بیات ـ هنرمند فقید موسیقی ـ بود. موسیقیدانی که علاوه بر نواهایی که روی بسیاری از فیلم‌ها ساخت، دین زیادی بر نسل تازه پا گرفته سینمای ایران دارد. بابک‌ بیات در شرح حال دوران زندگی‌اش گفته بود: «در خرداد ماه سال ۱۳۲۵ در تهران، کوچه روزبه، محله پل‌چوبی متولد شدم و پس از یک سال به خیابان هفده شهریور، سه‌راه شکوفه، خیابان کرمان نقل مکان کردیم، تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در همین مکان به پایان بردم، از همان طفولیت با خواندن و موسیقی انس و الفت و علاقه داشتم. در سال ۶۱ ساخت موسیقی متن فیلم را با فیلم «مرگ یزدگرد» از ساخته‌های بهرام بیضایی آغاز کردم و تا یک سال و نیم کار نکردم، پس از آن برای فیلم‌های، «نقطه ضعف» کار محمدرضا اعلامی، «ریشه در خون» از الوند، «آتش در زمستان» از هدایت، «اتوبوس» از یدالله صمدی، سریال «سلطان و شبان» و «طلسم» کار داریوش فرهنگ، «شاید وقتی دیگر» از بهرام بیضایی موسیقی ساختم اما بعد از انقلاب بهترین کارم را در فیلم‌های «طلسم» و «شاید وقتی دیگر» و «نقطه ضعف» می‌دانم و موسیقی متن فیلم «کشتی آنجلیکا» ‌ و «عروسی خوبان» را نیز بسیار دوست دارم.»

بابک بیات یک سال قبل از مرگش در سال ۸۴ در گفت‌وگویی با ایسنا اعلام کرده بود: «تا لحظه‌ای که تکلیفم در کار موسیقی فیلم روشن نشود دست به ساخت موسیقی فیلمی نخواهم زد. من بیش از ۱۸ سال به صورت سینه‌خیز در این حرفه حرکت کردم و موسیقی فیلم ساختم و با عشق و علاقه کارم را ادامه دادم و اگر صورت‌هزینه‌ها و دستمزد من را در این مدت نگاه کنید از اینکه یک آهنگساز با این همه زحمت چنین زندگی می‌کند و در آمد کمی در حد یک کارمند داشته است، خنده‌تان می‌گیرد.»

این آهنگساز پنجم آذر سال ۸۵ در سن ۶۰ سالگی به دلیل عوارض ناشی از بیماری کبدی درگذشت.