دلیل این‌که چرا تحقیقات انجام شده در کشور به نتیجه نمی‌رسد، اینست که قفسه‌های کتابخانه‌هایمان با گورستانی از سوژه‌های تحقیقاتی به ظاهر پایان یافته و بدون استفاده در عرصه صنعت مواجه است. به گزارش ایسنا، محسن حاتم،‌ معاون امور تولید وزارت صنایع و معادن، در همایش فن بازار کاربرد فناوری نانو و خودرو در دانشگاه صنایع و معادن با بیان این مطلب گفت: باید بپذیریم در بسیاری از حوزه‌ها تحقیق برای تحقیق انجام می‌شود، ضمن این‌که بسیاری از دانشمندان کشور دچار نوعی غرور علمی‌ می‌شوند و خودشان را از موقعیت‌هایی که باعث ارتقای خود و جامعه می‌شود محروم می‌کنند و تبادل اندیشه‌ها نیز ناقص صورت می‌گیرد.

وی توضیح داد: انتخاب نامناسب سوژه‌ها و طراحی غلط که در ابتدای پروژه‌ها انجام می‌شود و همچنین عدم تخصیص اعتبارات و پراکنده کردن آنها از آفت‌هایی هستند که به مدیریت پژوهش و فناوری مربوط می‌شود.

حاتم با بیان این‌که کشور‌های در حال توسعه راهی جز روی آوردن به فناوری‌های نوین ندارند، افزود: رشد و توسعه شتابان تکنولوژی به صورتی است که بسیاری از کشور‌ها از آن عقب مانده‌اند، اما در مورد فناوری‌های نوین به این دلیل که فاصله‌های تکنولوژیک به صورت معناداری شکل نگرفته، خودباوری در بین پژوهشگران برای پیشرفت در این حوزه وجود دارد و برای کشورمان که سال‌هاست پیشتاز عرصه‌های علم و فناوری است، این پیشینه وجود دارد که بتوانیم در مقابل سختی‌های کار مقاومت کنیم.

معاون امور تولید وزارت صنایع و معادن با تاکید بر اهمیت فناوری‌های نوین در رشد و توسعه پایدار اقتصاد گفت: فرآیند مدیریت دانش بنیان و اهمیت آن برای کشور‌های در حال توسعه بسیار زیاد است و این فناوری‌ها دالان‌هایی به سمت توسعه برای این کشور‌ها هستند.

این مسوول صنعتی ضمن بیان این مطلب که در این عرصه باید بیشتر به خودمان متکی باشیم، عنوان کرد: در بسیاری از حوزه‌های فناوری، گدایی تکنولوژی رسم شده، اما ما به این گدایی نیاز نداریم، زیرا این تجربه را داشته‌ایم که تکنولوژی را دریافت کرده‌ایم‌ که به معنای واقعی تکنولوژی نبوده است، بنابراین در حوزه فناوری‌های نوین نباید به کشور‌های دیگر متکی بوده و خودمان باید دانش فنی را ایجاد کنیم.

وی ادامه داد: دلیل بحران بسیاری از کارخانه‌ها این است که چند سال پس از دریافت تکنولوژی، امکان ترمیم و توسعه آن را ندارند.

وی با تاکید بر دگراندیشی در فناوری‌های نوین افزود: آنچه که ما آن را خودباختگی می‌نامیم و در صحبت‌های دانشمندان مطرح می‌شود اینست که فکر کنیم به پایان کار رسیده‌ایم، اما باید بیاموزیم که بخشی از فکر خود را به دگراندیشی سوق دهیم.