سرنوشت صنعت امروز جهان را کدام تفکر و کدام بنگاه‌ها رقم می‌زنند؟ خوب که نگاه کنیم می‌بینیم که غول‌های صنعتی در دنیا فعالیت می‌کنند که یک سر در کشور خویش دارند، یک پا در کشور همسایه، یک دست در آسیا، گوشی در اروپا و چشمی در آفریقا و‌ آمریکای لاتین، و همین غول‌ها هستند که رفتار صنعت دنیا را تنظیم می‌کنند. در برابر این غول‌ها چه رفتاری می‌توان داشت و چه آرزوهایی می‌توان در دل کرد؟ مدیران و مسوولان سیاسی و اقتصادی و صنعتی ایران نیز حتما آرزو دارند که نام صنعت ایران را پر‌آوازه کنند. اما این آرزو با واقعیت‌های موجود صنعت ایران سازگاری ندارند و فاصله‌ها زیاد است. برای اینکه بتوانیم تصویری از صنعت ایران ترسیم کنیم، چاره‌ای جز آمار و اطلاعات رسمی منتشر شده توسط وزارت صنایع و معادن نداریم. آمار دو ماه اول امسال صنعت ایران منتشر شده است و در این آمار «پروانه‌های بهره‌برداری واحدهای جدید راه‌اندازی شده»، نیز خودنمایی می‌کند. براساس این آمار که خوشبختانه به لحاظ جامعیت شاخص‌ها پیشرفت دارند، متوسط سرمایه‌گذاری هر واحد صنعتی در رشته‌های مختلف صنعتی آورده شده است. براساس این گزارش متوسط سرمایه‌گذاری برای هر واحد نساجی راه‌اندازی شده در ۲ماه اول امسال ۷۸۴۰میلیون ریال، پوشاک،

عمل آوردن و رنگ‌کردن پوست خزدار ۵۷۱میلیون ریال است. متوسط ایجاد شغل در هر واحد صنعت نساجی ۲۵شغل، در صنعت پوشاک ۹شغل، مواد و محصولات شیمیایی ۲۸شغل، محصولات پلاستیکی و لاستیکی ۱۰شغل و... است.متوسط سرمایه‌گذاری هر واحد صنعتی بهره‌برداری شده در کشور در دو ماه اول امسال ۱۴۲۶۱میلیون ریال است و متوسط شغل ایجاد شده ۲۱شغل است.

اگر قیمت هر دلار را ۹۰۰تومان فرض کنیم متوسط سرمایه‌گذاری برای هر واحد نساجی به بهره‌برداری رسیده در ۲ماه اول امسال کمتر از یک‌میلیون دلار است و برای صنعت پلاستیک و محصولات پلاستیکی ۴۰۰هزار دلار است.

آیا با این حجم اندک سرمایه‌گذاری که دیگر خیلی کوچک است می‌توان با غول‌های نساجی و پلاستیک‌ساز رقابت کرد؟

مشهور شده است که کوچک زیبا است، اما واقعیت این است که خیلی کوچک اصلا زیبا نیست.بنگاه‌های صنعتی خیلی کوچک در حد کارگاه فقط به بازار محلی -نه حتی بازار ملی-می‌رسد و به بازارهای جهانی هرگز نمی‌رسد. خیلی کوچک زیبا نیست، بلکه رنج‌آور است.