روز سه‌شنبه در مراسم صبحانه‌خوری اتاق بازرگانی تهران که اکنون جذابیت فوق‌العاده‌ای پیدا کرده است، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، معاون او، رییس اتاق تهران و تعدادی از رهبران نهادهای مدنی حضور داشتند. تعامل و گفت‌وگوی مردانی که از نهاد دولت آمده اند و بر صنعت غذا و دارو حاکمیت دارند با رهبران نهادهای مدنی نکات قابل‌توجهی داشت که به برخی از آنها اشاره می‌کنیم.

۱ - مجادله رییس اتاق تهران که یک کارشناس ورزیده و معتبر است با وزیر کابینه درباره اینکه آیا سیاست‌های کلی بند ج قانون اساسی که به تازگی ابلاغ شده بر صنعت غذا و دارو نیز جاری خواهد شد از بحث‌های جذاب بود.

رییس اتاق تهران معتقد بود این صنعت نیز باید مشمول سیاست‌های کلی واگذاری شود و باید انحصار از دولت خارج شود و نمایندگان دولت در این‌باره تردید داشتند.

با توجه به اینکه صنعت دارو، صنعت شوینده‌ها (به‌ویژه پودر)، صنعت آرد و نان، صنعت کنسروسازی و ... در آینده باید روش کار خود را بدانند لازم است که در این باره هر چه زودتر شرایط روشن شود.

در صورتی که دولت بخواهد همچنان انحصار واردات دارو، توزیع آن و قیمت‌گذاری را در چنگ داشته باشد شرایط فعلی پابرجا خواهد ماند.

صنعت غذا نیز در صورت تمایل دولت برای اعمال حاکمیت گسترده و قیمت‌گذاری و تصدی شرایط مناسبی را تجربه نخواهند کرد. به نظر می‌رسد سخنان رییس اتاق تهران با واقعیت سازگارتر است.

۲ - در روز صبحانه خوری برخی از رهبران نهادهای صنفی و تشکل‌ها از مقررات گسترده، پیچیده و نفس‌گیر انواع نظارت بر صنعت غذا گلایه داشته و از این که مقررات صنعت دارو که لابد به دلیل سیاسی بودن آن سختگیرانه‌تر است بر صنعت غذا نیز اعمال می‌شود نارضایتی خود را اعلام کردند. نماینده دولت ضمن پذیرش این که سیستم نظارتی قدیمی و ناکارآمد شده و دیوان سالاری کهنه ای در امر نظارت وجود دارد، پذیرفت که تغییراتی لازم است. شجاعت نماینده دولت قابل تقدیر است، اما باید دید چگونه این وعده لباس عمل خواهد پوشید. به نظر می‌رسد کمک گرفتن از نهادهای صنعتی غیردولتی راه را هموار خواهد کرد.

گروه صنعت و معدن