طاهره افتخاری افزود: متاسفانه از حدود ۲۰۰ سال پیش شاهد ورود گونه های غیر بومی با اهداف مختلف کشاورزی، دارویی، زینتی و به طور کلی مقاصد اقتصادی به کشور هستیم که امروزه تبعات منفی آنها را بر محیط زیست کشور می بینیم.

وی گفت: تامل درباره ورود گیاهان غیر بومی جزء وظایف سازمان حفاظت محیط زیست است، قبل از اینکه ما به کنوانسیون تنوع زیستی ملحق شویم محیط زیست به این مساله مهم توجه داشته است، مثلا درباره گیاه آزولا در شمال (گونه ای مهاجم در تالاب های شمال به ویژه تالاب انزلی)، زمانی که ایران عضو کنوانسیون تنوع زیستی نبود اما محیط زیست با ورود این گونه غیر بومی به کشور مخالفت می کرد زیرا نگران راه یافتن آن به عرصه های طبیعی بود که این اتفاق هم افتاد.

وی افزود: این گیاه که یک نوع سرخس آبزی است جزء فلور بومی ایران نیست و در کشورهای آسیای جنوب شرقی رشد می کند اما با هدف توسعه کشاورزی و افزایش توان باروری شالیزارها و یا هر دلیلی که جهاد کشاورزی داشته در دهه ۶۰ وارد کشور شد و به تدریج از طریق زهاب های کشاورزی وارد تالاب ها به ویژه تالاب های شمال کشور شده و عرصه را برای رشد سایر گونه های بومی تنگ کرده است.

افتخاری ادامه داد: ورود گیاه غیر بومی دو حالت دارد؛ یا در محیط طبیعی حذف می شود و یا می تواند طوری شرایط را به نفع خود پیش ببرد که گیاهان و سایر موجودات بومی را حذف کند که در حالت دوم به گیاه غیر بومی که جایگزین عناصر بومی می شود، گونه غیر بومی مهاجم یا مهاجم بیگانه گفته می شود.

فعالیت شرکت های افراد بازنشسته برای ورود گونه های غیر بومی صحت ندارد

مدیر کل دفتر موزه تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی سازمان محیط زیست درباره اینکه گفته می شود افراد بازنشسته از نهادهای مرتبط با احداث شرکت های تولید گل و گیاه و استفاده از آشنایان خود در نهادهای مربوطه اقدام به واردات گیاهان غیر بومی می کنند، گفت: چنین چیزی صحت ندارد و شایعه است زیرا فردی که مثلا یک عمر در سازمان محیط زیست کار کرده هچ وقت علیه آن قدم بر نمی دارد.

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.