صلح میان دو کره

روزنامه‌هاى اروپا پایان منازعات میان دو کره را در گرو همکارى میان آمریکا و چین در منطقه مى‌دانند و فضاى مساعد دیپلماتیک را نوید پایان برنامه اتمى کره شمالى و دورى جستن این کشور از تسلیحات هسته‌اى ارزیابى مى‌کنند. رهبران دو کره در نخستین دیدار خود

روزنامه آلمانى «نورنبرگر ناخریشتن» درباره نزدیکى میان دو کشور کره جنوبى و شمالى می‌نویسد: «ثمرات نزدیکى رسمى میان دو کشور کره هنوز به‌طور مشخص روشن نیست. براى نتایج این نزدیکى باید به انتظار نشست. مسلم این است که کیم یونگ ایل، شاه سرخ کره شمالى، براى هر مصالحه کوچکى طبق معمول خواهان دریافت مبلغى گزاف است. علاوه بر این مساله، باید به سوءظن بیمارگونه وى نیز توجه داشت. رژیم کره شمالى مبتنى‌بر جدایى کامل میان رعایای خود از جهان خارج است. هرگونه گشودگى در این سیستم، خطر از دست دادن وجهه و قدرت به‌همراه خواهد داشت.» روزنامه «فاینشنال تایمز دویچلند»‌، چاپ آلمان نیز دیدار سران دو کشور کره را تفسیر کرده است: «در اصل، نزاع میان دو کره، جنگى از دوره اولیه شکل‌گیرى دو بلوک متخاصم است. جنگى که به خاموشى گراییده است. کیم یونگ ایل، دیکتاتور استالینیستى کره شمالى، و روه مو هیون، رییس‌جمهوری کره جنوبى که به‌گونه‌اى دمکراتیک برگزیده شده است، به هیچ‌ وجه همچون عروسک‌هاى خیمه باشى در دست پکن و واشنگتن نیستند. اما دو کشور چین و آمریکا به مثابه قدرت‌هاى حامى این دو کشور، باید در آینده نیز توافق‌هاى امنیتى را تضمین کنند. به‌طور اساسى تخفیف و یا حتی پایان جنگ سرد در کره تنها از طریق تفاهم میان چین و آمریکا بر سر نظم حاکم در شبه جزیره دوپاره کره امکان‌پذیر است. خبر خوب این است که شانس در این زمینه، در حال حاضر مساعدتر از تمام نیم قرن گذشته است. پس از ۵۷ سال جنگ زمان آن فرا رسیده است که نقطه پایانى بر آن نهاده شود.»

به نظر مفسر روزنامه سوییسى «بازلر تسایتونگ» هنوز تا رسیدن به صلح راهى طولانى در پیش است: «براى امضاى قرارداد صلح نیاز به مردى دیگر است، مرد سومى که به‌طور نامریى در پیونگ‌یانگ حضور داشت. این مرد رییس‌جمهور آمریکا است. تنها جورج بوش و یا رییس‌جمهور آینده آمریکا می‌تواند خواست رژیم کره شمالى مبنى‌بر به ‌رسمیت شناختن دیپلماتیک این کشور همراه با تضمین‌هاى امنیتى و قطع تحریم‌هاى تجارى و مالى را بر آورده کند. تنها پس از توافق با واشنگتن، امکان سرمایه‌گذارى در ابعاد بزرگ میسر است. در صورتى که کیم ایل یونگ به برنامه هسته‌اى خود پایان دهد و از بمب اتمى دست بردارد، جورج بوش حاضر به معامله است. کیم ایل یونگ و جورج بوش هر دو در این‌باره وقت کشى مى‌کنند.» روزنامه «لوبکر ناخریشتن»، چاپ آلمان درباره اتحاد احتمالى دو کره مى‌نویسد: «هیچکس در تلاش براى وحدت مجدد دو کره نیست. اولا نمونه آلمان نشان‌دهنده این واقعیت است، که این وحدت، بخصوص براى کره جنوبى، تا چه اندازه مى‌تواند گران تمام شود. دوما رژیم کره شمالى می‌تواند نمونه چین را مورد مطالعه قرار دهد، چرا که در گذشته چین به لحاظ ایدئولوژیک با کره شمالى هم نظر بود.»