فرانک واسترو و سارا لادیسلاو

مترجم: حامد مهاجرپور

همانطور که تقاضای فزاینده بر انرژی حهانی فشار می‌آورد، قیمت‌های بالا، نگرانی جهانی را در مورد ظرفیت جهان برای مواجهه با نیازهای انرژی به صورت اطمینان بخش و به صرفه افزایش داده است. این مسائل طی چند سال گذشته موجب متمرکز شدن دوباره توجهات بر نقش کلیدی انرژی در اقتصاد‌های ملی و جهانی گردیده است. تقاضای روبه رشد جهانی برای نفت، نگرانی در مورد کفایت، قابلیت اتکا و قیمت عرضه انرژی، آثار زیست‌محیطی استفاده فزاینده از سوخت‌های فسیلی، هزینه عرضه برای اقتصادهای توسعه یافته و در حال رشدو جریان‌های تجاری و سرمایه‌ای و ژئوپلتیک‌های جهانی موضوعاتی هستند که ذهن فعالان اقتصادی و دولت‌ها را در سراسر جهان به خود مشغول کرده است.

نگرانی در مورد ظرفیت با دوام برای امنیت بخشی به عرضه انرژی از مناطقی از جهان که دارای ویژگی غیرقابل دسترس، با ریسک بالا و قابلیت اتکای کمتری باشند موجب شده که سیاستگذاران یکبار دیگر موضوع مفید و قابل تحقق بودن استقلال انرژی را در نظر بگیرند.، تمرکز بر استقلال انرژی اگرچه از نقطه نظر سیاسی جذاب است، اما یک خواسته انحرافی است که عملا موجب انحراف از هدف مهم‌تر مدیریت دوره‌گذار به آینده پایدارتر و امن‌تر از نقطه نظر انرژی می‌گردد.

چالشی که در پیش رو است مدیریت پیچیدگی فزاینده جهانی است که از نظر انرژی به هم وابسته می‌گردد و در عین حال تحقق اهداف اقتصادی، امنیتی و زیست‌محیطی را مدنظر قرار میدهد. این مساله نیازمند رهیافتی پیچیده‌تر برای سیاستگذاران انرژی است یعنی کسانی هستند که وابستگی بازارهای جهانی، ماهیت پیچیده امنیت انرژی و نیاز برای مدیریت دادوستد ذاتی در تصمیم‌گیری برای سیاست انرژی را تصدیق می‌کنند.

روندهای جهانی انرژی

درخواست‌ها برای استقلال انرژی تا‌اندازه‌ای از روندهای آزاردهنده بالقوه در بازار جهانی انرژی سرچشمه می‌گیرد، آیا انرژی کافی برای تامین تقاضا وجود دارد واز کجا آن انرژی تامین خواهد شد. تصور بر این است که تقاضای انرژی جهانی حدود ۵۰‌درصد از ۲۰۰۴ تا ۲۰۳۰ افزایش می‌یابد که نزدیک به ۷۰‌درصد آن مربوط به اقتصادهای در حال توسعه و ۲۰‌درصد آن تنها مربوط به چین است. در واقع تصور بر این است که تقاضای انرژی مربوط به کشورهای غیرOECD بر مصرف انرژی در جهان پیشرفته بین سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۵ غلبه یابد. در طول همین دوره، این تقاضا پیش‌بینی می‌شود که اساسا از طریق‌ترکیب سوختی که اغلب کشورها اکنون بر آن تکیه دارند یعنی سوخت‌های فسیلی تامین گردد.

با توجه به‌اندازه پایه تقاضای کنونی انرژی، این رشد احتمالی به نگرانی‌ها در مورد اینکه آیا منابع انرژی نیازهای حقیقی را تامین خواهند کرد دامن می‌زند. منابع انرژی جهان در حال اتمام نیست اما چالش‌های مهمی برای دسترسی، تولید، تبدیل و انتقال آن منابع به مردمی که نیازمند آنها هستند وجود دارد. در سال‌های آینده، جریان‌های تجارت انرژی با وسیله تمرکز مراکز عرضه و تقاضایی که از نظر جغرافیایی نزدیک نیستد تحت تاثیر قرار خواهد گرفت. کفایت و امنیت تاسیسات و ساختارهای مورد نیاز برای انتقال شمار بیشتری از منابع انرژی و گاز به فواصل خیلی دور و از طریق نقاط پرتردد نیز نگرانی عمده‌ای محسوب می‌شود.

علاوه بر نگرانی‌های موجود، کشورها و کمپانی‌ها شروع به توجه خود را متمکز بر آثار بالقوه تغییر آب و هوای جهانی و جهانی که از نظر کربن محدودیت دارد بر آینده انرژی به عنوان یک شغل کرده‌اند. هنگامی که هر فردی تصمیمات فنی، تنظیمی و سرمایه‌گذاری مورد نیاز برای تامین نیازهای جمعیت جهانی روبه رشد و در حال توسعه را در عین مدیریت بر انتشار دی‌اکسید‌کربن و تعدیل تغییر آب و هوایی در نظر می‌گیرد چالشی حقیقتا وسیع است و زمان قابل ملاحظه‌ای به همراه تعهدات پایدار و جهانی و همکاری برای غلبه بر آن را می‌طلبد.

بازسازی استقلال انرژی

رویه منفی شعار مشهور استقلال انرژی این است که موضوع پیچیده پیگیری اهداف مشکل را بیش از ‌اندازه ساده فرض می‌کند. تا ‌اندازه‌ای که ایده استقلال انرژی بر تنوع فزاینده در عرضه‌کنندگان تمرکز دارد تا کارآیی بیشتر را ارتقا بدهد، اهداف آن می‌تواند مفید باشد.اما این ایده در توجه به چارچوب زمانی و تکنولوژی، هزینه و دادوستدی که به منظور کسب امنیت انرژی ضروری است ناموفق است.

بخشی از مشکل این است که استقلال انرژی برای افراد مختلف هم در ماهیت و هم در کاربرد، معانی مختلفی دارد. در تنگ‌ترین دیدگاه مفهومی، استقلال به معنای خودکفایی (Self- sufficiency) است.

طبق این دیدگاه ایالات متحده از طریق منابع تولید شده داخلی تمام انرژی ضروری برای تامین نیازهایش را می‌تواند فراهم کند. بر اساس برداشت موسع‌تری که به گزینه‌های سیاست خارجی نامحدود تمرکز دارد، استقلال به معنای کاهش وابستگی امریکا به واردات نفتی تا درجه‌ای است که در آن کشور بتواند اختلال در عرضه پایدار انرژی را بدون آسیب جدی اقتصادی یا خطر ژئوپلتیکی به سلامت بگذراند. بعضی از طرفداران استقلال انرژی به خصوص بر روی تحدید مقدار انرژی وارداتی به ایالات متحده از کشورهایی که به نظر بی‌ثبات، غیر قابل اطمینان یا دشمن نسبت به منافع آمریکا هستند، تمرکز دارند.

استدلال‌های استقلال انرژی، معمولا تنها بر موضوعات امنیت عرضه تاکید می‌کنند بدون آنکه توجه کافی به پشتیبانی از عرضه، جریانات تجاری و محدودیت‌های اقتصادی و زیست‌محیطی داشته باشند. به تازگی این دیدگاه دوباره، در واکنش به قیمت‌های بالای انرژی و تهدیداتی که علیه خطوط نا امن و بی‌ثبات عرضه به‌وجود آمده، به منظور احیای ایده استقلال که گویی با دستیابی به چنین جایگاهی قیمت انرژی کاهش خواهد یافت و نوسان‌های قیمت کاهش می‌یابد، امنیت انرژی بیشتری به‌وجود می‌آید و آمریکا از شر محدودیت‌های سیاست خارجی نجات خواهد یافت،‌ ترویج یافته است.

زیرساخت‌های انرژی کنونی، که در قرن گذشته ساخته شده، به منظور توانمند‌سازی تولید مطمئن و انتقال سوخت‌های کم‌هزینه و ارزان، برای مصرف‌کنندگان ساخته شد.‌