نگاه سوم - محمدرضا جعفری جلوه، معاون امور سینمایی و سمعی و بصری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی‌در خبرگزاری ایسنا حضور یافت و درباره مدیریت در سینما سخن گفت.

وی که در شرایط خاصی در رابطه با استعفای اطرافیانش حضور دارد مهم‌ترین دستاورد دوران مدیریتش در سینما از ابتدا تا به امروز را افزایش اعتماد بین دولت، مدیریت فرهنگی، مدیریت سینمایی و سینماگران خواند و آن را برای سینمای کشور مهم ارزیابی کرد.

در ادامه بخش‌هایی از گفت‌وگوی جعفری جلوه با ایسنا را می‌خوانید. محمد رضا جعفری جلوه در آستانه آغاز سومین سال مدیریتش در سینما با بیان این‌که برای رسیدن به‌شرایطی که امروز در سینما حاکم شده به‌زمانی بیش از این نیاز بوده است، اظهار داشت: ما در زمان کمی‌توانستیم این میزان توفیق را به‌دست آوریم و این می‌تواند برای مسوولان در کشور امیدبخش باشد.

وی افزود: امروز پل‌های رابطه میان هنرمندان و مدیران بیش از گذشته برقرار است و اعتماد فزون‌تری به وجود آمده و حرکت به‌سوی هدف مشترک به طور جدی‌تر قابل مشاهده است و دیده می‌شود.

جعفری جلوه به وجود آمدن جریان قاچاق فیلم‌ها را عاملی با هدف آسیب‌زدن به اقتصاد سینما و جلوگیری از رشد آن خواند و گفت: وقتی قرار باشد یک سینمای ملی متوجه به‌منافع و مصالح و در خدمت توسعه ملی در کشور تحکیم شود و به‌لحاظ سخت‌افزاری و نرم‌افزاری خودش را بازیابی کند، طبیعتا حریفان ما بیکار نمی‌نشینند و برنامه‌های متعددی را به کار می‌گیرند که نمونه‌اش همین پدیده ویژه‌ای است که در ماه‌های اخیر به صورت یک بحران جهت کاهش امید به سینما بروز کرد.

وی سرمنشا بخش عمده‌ای از این آسیب‌ها را در بیرون از کشور دانست و اظهار داشت: معتقدم دشمنان و حریفان ما به دلیل شناختی که از قدرت سینما و نیازی که به‌آن دارند سینمای ایران را رها نمی‌کنند و برای این سینمای نوینی که در بعد از انقلاب اسلامی‌وارد یک عرصه جدی‌ کار و راه شده برنامه داشتند و دارند. جعفری جلوه افزود: ممکن است سوداگرانی در درون، عامل چنین بازی‌های شوم و کثیفی باشند که سرنوشت سینمای کشور را به‌بازی می‌گیرند اما غافل نمی‌شویم، فعالیت‌های معارض عمدتا سرمنشایی بیرون از این کشور دارد که با پاره‌ای از دست‌های داخلی اتفاق می‌افتد تا مانع رشد این سینمای قدرتمند در جهان شود. وی با بیان این‌که تکثیر و توزیع غیرمجاز فیلم با هدف آسیب زدن به‌اقتصاد سینما و گاه با اهدافی ثانوی صورت می‌گیرد گفت: مانند تکثیر و توزیع نسخه غیرمجاز فیلم «نقاب» که تنها ضربه اقتصادی به فیلم و اقتصاد سینما در نظر نبود و با هدف یک ضربه فرهنگی و حیثیتی انجام شد.

معاون امور سینمایی ادامه داد: وقتی نسخه نامناسب و غیرمجاز فیلمی‌که پس از پالایش لازمه بر پرده سینما عرضه شده به صورت سی‌دی، تکثیر و در اختیار جامعه قرار می‌گیرد، ممکن است این را در اذهان پدید آورد که به چنین اثر نامناسبی اجازه اکران داده شده و چنین هم شد و متاسفانه پاره‌ای از متدینین و مسوولان نگران شدند و در اینجا نه‌تنها هدف آسیب رساندن به اقتصاد سینما بلکه یک هدف سیاسی هم نهفته بود و ناکارآمدی مدیریت فرهنگی و سینمایی کشور مورد نظر کسانی بود که در پشت چنین حرکتی ایستاده بودند و رفتار کردند.

معاون امور سینمایی درباره گزارشی که اخیرا با عنوان کاهش تصدیگری دولت در سینما از سوی مرکز پژوهش‌های مجلس منتشر شده است آن را بخشی از حقیقت در جهت بیان کلیت ماجرا و آسیب‌هایی که وجود دارد دانست و گفت: این گزارش در راه برون رفت از آسیب‌ها و شرایط موجود نسبت به بخشی از آنها توفیق داشته، ولی بخش مهمی‌از مساله برای آن پژوهش هنوز مکشوف نیست و باید کار بیشتری صورت گیرد.

وی افزود: البته بسیار خوشحالم چنین پژوهشی در مجلس محترم صورت گرفت و قدم بسیار ارزشمندی است که موجب باز شدن مساله و بررسی آن می‌شود و تردید نباید بکنیم که در بعضی زمینه‌ها سهم محوری، سهم بخش خصوصی است و عرصه، عرصه فعالیت او و باید در این زمینه میدان را برایشان باز کنیم.

جعفری جلوه ادامه داد: اما باید بدانیم که در عرصه فرهنگ، دولت باید نقش راهبردی، نظارت و هدایت‌گری که مسوولیت برخاسته از مدیریت ارشد نظام است، را برعهده داشته باشد و این واگذارشدنی نیست برای سینما، باید نقشه و برنامه داشت و این برنامه راهبردی را باید مدیریت دولتی شکل دهد و یا با محوریت مدیریتی که اعمال می‌کند صورت پذیرد. وی نقش نظارتی دولت را در این زمینه بسیار جدی خواند و گفت: البته در تولید فعالیت‌ها، فعالیت‌هایی است که عمدتا بخش خصوصی باید به‌آنها بپردازد اما من سوال می‌کنم آیا ساخت آثار بزرگ و عظیم تاریخی را که بیانگر عظمت‌های تمدن ایرانی اسلامی‌است می‌توانیم از عهده نهادهای مسوول حاکمیتی برداریم و صرفا از بخش خصوصی مطالبه کنیم.

معاون سینمایی افزود: باید یک طرح جامع مرحله‌ای داشت و نقش دولت و بخش خصوصی را باهم و در تعامل باهم دید و یک‌طرفه حذف تصدیگری‌های دولتی را طرح و بحث کردن و یا در نقطه مقابل نقش بخش خصوصی را نادیده گرفتن و نسخه‌های یک سویه داشتن گره‌گشا نیست و باید با دقت و مواظبت، طرحی جامع برای برون رفت از شرایط موجود فراهم کرد.

وی تصریح کرد: تصدیگری‌های دولت در سینما چندان گسترده نیست، ضمن آنکه بخشی از تصدیگری‌هایی که امروز در مقوله سینماداری توسط نهادهای وابسته به‌دولت انجام می‌گیرد، قابل واگذار شدن است و در مقوله خدمات فنی و تجهیزاتی نیز میزانی از امکانات که در اختیار حجمی‌از تولیدات هست می‌تواند بیش از این در اختیار بخش خصوصی باشد.

وی همچنین درباره بودجه سینما گفت: اگر مجموعه هنرها را در نظر بگیریم می‌بینیم بودجه معاونت سینمایی با بقیه تفاوت زیادی ندارد، در حالی که سینما یک صنعت، یک اقتصاد، یک جریان گسترده و یک رسانه قدرتمند است و باید آن را با صدا و سیما مقایسه کرد و توجه داشت که این دو رسانه سمعی و بصری یکی صد در صد و دیگری عمدتا نمایشی هستند که مبتنی بر قصه و داستان شکل می‌گیرند و امکانات و بودجه و چرخه بزرگ تولید و پخش می‌خواهند.

جعفری جلوه بودجه بخش فرهنگ بویژه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی‌را بسیار ناچیز دانست و اظهار داشت: امیدوارم توجه دقیق‌تری به تخصیص بودجه به بخش‌های مختلف صورت بگیرد و فرهنگ نه به عنوان بخشی در کنار صنعت یا خدمات، بلکه باید به‌عنوان زیرساخت بقیه بخش‌ها مورد توجه قرار گیرد و با توجهاتی که اخیرا مقام معظم رهبری داشتند و طرح کردند، به بخش فرهنگ عنایت ویژه‌تری شود.

وی ادامه داد: تلقی و نگاه پاره‌ای از برنامه‌ریزان و کسانی که در نهاد برنامه و بودجه کشور نسبت به بخش‌های مختلف پیگیر هستند، این‌گونه شکل گرفته که بخش فرهنگ، بخشی است در کنار دیگر بخش‌ها، یعنی دیگر بخش‌ها بدون فرهنگ می‌توانند کار خود را انجام دهند و یا می‌توان فرهنگ را داشت یا نداشت و یا کم و یا زیاد مورد توجه قرارداد، بدون این‌که در دیگر بخش‌ها دچار آسیب شویم.

وی افزود: به تعبیری باید از سینما به عنوان یک هنر ـ رسانه برتر یاد کنیم که نقش‌های فوق‌العاده اساسی را ایفا کرده است و خواهد کرد و به مراتب فراتر از این از آن انتظار هست. امروز سینما بیش از هر زمانی در کانون توجه مسوولان کشور، مردم، رسانه‌ها، در سطح ملی و بین‌المللی قرار دارد و توجهات را برانگیخته است.

جعفری جلوه مطالبات از سینما را جدی دانست و گفت: یک مطالبات دوسویه بین مدیران دلسوز کشور و سینما برقرار است آنها ما را در جهت مصالح و منافع ملی می‌خواهند و ما هم از آنها می‌خواهیم بیش از امروز نسبت به جایگاه سینما و تاثیری که این سینما می‌تواند در سطح ملی و جهانی بگذارد توجه کنند اقتصاد این سینما به شدت نیازمند حمایت است و اگر از سینما مطالبات جدی و گسترده داریم باید بدانیم جز با سرمایه‌گذاری و توجه مادی و معنوی به سینما و تحکیم اقتصاد آن و برداشتن قدم‌های موثر و مرتفع کننده نیاز سینماگران، برآورده نمی‌شود.