پیش‌بینی‌های اکونومیست از سیاست و اقتصاد ۲۰۰۷
سالی پر از تغییرات سیاسی
جابه‌جایی قدرت در اقتصاد جهانی این موضوع را بیش از هر زمان دیگری مطرح می‌کند که ساختار ضعیف سیاسی جهان نیز نیازمند به‌روز شدن است
دنیای اقتصاد- شادی آذری: مجله معتبر اکونومیست طبق یک سنت قدیمی در آستانه سال جدید میلادی به پیش‌بینی و تحلیل اقتصادی کشورهای جهان در سال ۲۰۰۷ پرداخته است.
در سرمقاله این شماره ویژه آمده است: تغییرات در سال ۲۰۰۷ بسیار زیاد خواهد بود.
پس از گذشت ده سال از روی کار بودن تونلی‌بلر در انگلیس، این کشور نخست‌وزیری جدید خواهد داشت و فرانسه نیـز پــس از ســال‌ها ریاست‌جمهوری ژاک شیراک، رییس‌جمهوری از نسل جدید را انتخاب می‌کند.
دبیرکلی سازمان ملل از کوفی عنان به بان‌کی‌مون از کره‌جنوبی می‌رسد. شینزوآبه که در سپتامبر ۲۰۰۶ به روی کار آمده است، اولین سال کامل ریاست جمهوری خود را در ژاپن تجربه می‌کند. حتی در آمریکا هم موجی از تغییرات در پیش است چون جمهوری‌خواهان سلطه خود را در واشنگتن دی‌سی از دست داده‌اند و جورج بوش آخرین فصل از حضورش را در کاخ سفید می‌گذراند.
حرکت دومی که در سال آینده میلادی ضروری است مدیریت تغییر در قدرت جهانی است. با توجه به افت ناگهانی اقتصاد آمریکا، اقتصاد جهانی باید دوباره رشد اقتصادی سالمی را تجربه کند.
اما میانگین رشد اقتصادی کشورهای ثروتمند بیش از ۲درصد خواهد بود، در حالی که این رقم در کشورهای دارای بازارهای نوظهور بیش از ۷درصد است که علت اصلی آن رشد اقتصادی چین است. جابه‌جایی قدرت در اقتصاد جهانی این موضوع را بیش از هر زمان دیگری مطرح می‌کند که ساختار ضعیف سیاسی جهان نیز نیازمند به‌روز شدن است.
روند افزایش قیمت نفت که منجر به افزایش رتبه رشداقتصادی برخی از کشورهای دورافتاده طی سال‌های اخیر شده است، همچنان ادامه خواهد داشت، البته با سرعتی کندتر از قبل. آذربایجان به مانند سال ۲۰۰۶ رتبه رشد اقتصادی اول را خواهد داشت، اما این بار با نرخ رشدی معادل ۵/۱۷درصد. یعنی با نصف رشدی که در سال ۲۰۰۶ داشت. پروژه‌های جدید هیدروکربن موجب رشد اقتصادی کشورهای آفریقایی و کشورهای حوزه دریای‌خزر خواهد شد و درآمد نفت سرمایه لازم را برای سرمایه‌گذاری در بخش‌های پایین‌دستی و تنوع بخشی به اقتصاد کشورهای حوزه خلیج‌فارس، تامین می‌کند. البته همه‌چیز بستگی به نفت نخواهد داشت. کشورهای استونی و لتونی به مدد عضویت در اتحادیه اروپا برای دومین سال متوالی در زمره کشور‌هایی قرار می‌گیرند که بیشترین رشداقتصادی را خواهند داشت.
دنیای اقتصاد- شادی آذری: مجله معتبر اکونومیست طبق یک سنت قدیمی در آستانه سال جدید میلادی به پیش‌بینی و تحلیل اقتصادی کشورهای جهان در سال ۲۰۰۷ پرداخته است.
در سرمقاله این شماره ویژه آمده است: تغییرات در سال ۲۰۰۷ بسیار زیاد خواهد بود.
پس از گذشت ده سال از روی کار بودن تونلی‌بلر در انگلیس، این کشور نخست‌وزیری جدید خواهد داشت و فرانسه نیـز پــس از ســال‌ها ریاست‌جمهوری ژاک شیراک، رییس‌جمهوری از نسل جدید را انتخاب می‌کند.
دبیرکلی سازمان ملل از کوفی عنان به بان‌کی‌مون از کره‌جنوبی می‌رسد. شینزوآبه که در سپتامبر ۲۰۰۶ به روی کار آمده است، اولین سال کامل ریاست جمهوری خود را در ژاپن تجربه می‌کند. حتی در آمریکا هم موجی از تغییرات در پیش است چون جمهوری‌خواهان سلطه خود را در واشنگتن دی‌سی از دست داده‌اند و جورج بوش آخرین فصل از حضورش را در کاخ سفید می‌گذراند.
حرکت دومی که در سال آینده میلادی ضروری است مدیریت تغییر در قدرت جهانی است. با توجه به افت ناگهانی اقتصاد آمریکا، اقتصاد جهانی باید دوباره رشد اقتصادی سالمی را تجربه کند.
اما میانگین رشد اقتصادی کشورهای ثروتمند بیش از ۲درصد خواهد بود، در حالی که این رقم در کشورهای دارای بازارهای نوظهور بیش از ۷درصد است که علت اصلی آن رشد اقتصادی چین است. جابه‌جایی قدرت در اقتصاد جهانی این موضوع را بیش از هر زمان دیگری مطرح می‌کند که ساختار ضعیف سیاسی جهان نیز نیازمند به‌روز شدن است.
روند افزایش قیمت نفت که منجر به افزایش رتبه رشداقتصادی برخی از کشورهای دورافتاده طی سال‌های اخیر شده است، همچنان ادامه خواهد داشت، البته با سرعتی کندتر از قبل. آذربایجان به مانند سال ۲۰۰۶ رتبه رشد اقتصادی اول را خواهد داشت، اما این بار با نرخ رشدی معادل ۵/۱۷درصد. یعنی با نصف رشدی که در سال ۲۰۰۶ داشت. پروژه‌های جدید هیدروکربن موجب رشد اقتصادی کشورهای آفریقایی و کشورهای حوزه دریای‌خزر خواهد شد و درآمد نفت سرمایه لازم را برای سرمایه‌گذاری در بخش‌های پایین‌دستی و تنوع بخشی به اقتصاد کشورهای حوزه خلیج‌فارس، تامین می‌کند. البته همه‌چیز بستگی به نفت نخواهد داشت. کشورهای استونی و لتونی به مدد عضویت در اتحادیه اروپا برای دومین سال متوالی در زمره کشور‌هایی قرار می‌گیرند که بیشترین رشداقتصادی را خواهند داشت.
جابه‌جایی قدرت در اقتصاد جهانی این موضوع را بیش از هر زمان دیگری مطرح می‌کند که ساختار ضعیف سیاسی جهان نیز نیازمند به‌روز شدن است
دنیای اقتصاد- شادی آذری: مجله معتبر اکونومیست طبق یک سنت قدیمی در آستانه سال جدید میلادی به پیش‌بینی و تحلیل اقتصادی کشورهای جهان در سال ۲۰۰۷ پرداخته است.
در سرمقاله این شماره ویژه آمده است: تغییرات در سال 2007 بسیار زیاد خواهد بود.
پس از گذشت ده سال از روی کار بودن تونلی‌بلر در انگلیس، این کشور نخست‌وزیری جدید خواهد داشت و فرانسه نیـز پــس از ســال‌ها ریاست‌جمهوری ژاک شیراک، رییس‌جمهوری از نسل جدید را انتخاب می‌کند.
دبیرکلی سازمان ملل از کوفی عنان به بان‌کی‌مون از کره‌جنوبی می‌رسد. شینزوآبه که در سپتامبر 2006 به روی کار آمده است، اولین سال کامل ریاست جمهوری خود را در ژاپن تجربه می‌کند. حتی در آمریکا هم موجی از تغییرات در پیش است چون جمهوری‌خواهان سلطه خود را در واشنگتن دی‌سی از دست داده‌اند و جورج بوش آخرین فصل از حضورش را در کاخ سفید می‌گذراند.
حرکت دومی که در سال آینده میلادی ضروری است مدیریت تغییر در قدرت جهانی است. با توجه به افت ناگهانی اقتصاد آمریکا، اقتصاد جهانی باید دوباره رشد اقتصادی سالمی را تجربه کند.
اما میانگین رشد اقتصادی کشورهای ثروتمند بیش از 2درصد خواهد بود، در حالی که این رقم در کشورهای دارای بازارهای نوظهور بیش از 7درصد است که علت اصلی آن رشد اقتصادی چین است. جابه‌جایی قدرت در اقتصاد جهانی این موضوع را بیش از هر زمان دیگری مطرح می‌کند که ساختار ضعیف سیاسی جهان نیز نیازمند به‌روز شدن است.
روند افزایش قیمت نفت که منجر به افزایش رتبه رشداقتصادی برخی از کشورهای دورافتاده طی سال‌های اخیر شده است، همچنان ادامه خواهد داشت، البته با سرعتی کندتر از قبل. آذربایجان به مانند سال ۲۰۰۶ رتبه رشد اقتصادی اول را خواهد داشت، اما این بار با نرخ رشدی معادل ۵/۱۷درصد. یعنی با نصف رشدی که در سال ۲۰۰۶ داشت. پروژه‌های جدید هیدروکربن موجب رشد اقتصادی کشورهای آفریقایی و کشورهای حوزه دریای‌خزر خواهد شد و درآمد نفت سرمایه لازم را برای سرمایه‌گذاری در بخش‌های پایین‌دستی و تنوع بخشی به اقتصاد کشورهای حوزه خلیج‌فارس، تامین می‌کند. البته همه‌چیز بستگی به نفت نخواهد داشت. کشورهای استونی و لتونی به مدد عضویت در اتحادیه اروپا برای دومین سال متوالی در زمره کشور‌هایی قرار می‌گیرند که بیشترین رشداقتصادی را خواهند داشت.
دنیای اقتصاد- شادی آذری: مجله معتبر اکونومیست طبق یک سنت قدیمی در آستانه سال جدید میلادی به پیش‌بینی و تحلیل اقتصادی کشورهای جهان در سال ۲۰۰۷ پرداخته است.
در سرمقاله این شماره ویژه آمده است: تغییرات در سال 2007 بسیار زیاد خواهد بود.
پس از گذشت ده سال از روی کار بودن تونلی‌بلر در انگلیس، این کشور نخست‌وزیری جدید خواهد داشت و فرانسه نیـز پــس از ســال‌ها ریاست‌جمهوری ژاک شیراک، رییس‌جمهوری از نسل جدید را انتخاب می‌کند.
دبیرکلی سازمان ملل از کوفی عنان به بان‌کی‌مون از کره‌جنوبی می‌رسد. شینزوآبه که در سپتامبر 2006 به روی کار آمده است، اولین سال کامل ریاست جمهوری خود را در ژاپن تجربه می‌کند. حتی در آمریکا هم موجی از تغییرات در پیش است چون جمهوری‌خواهان سلطه خود را در واشنگتن دی‌سی از دست داده‌اند و جورج بوش آخرین فصل از حضورش را در کاخ سفید می‌گذراند.
حرکت دومی که در سال آینده میلادی ضروری است مدیریت تغییر در قدرت جهانی است. با توجه به افت ناگهانی اقتصاد آمریکا، اقتصاد جهانی باید دوباره رشد اقتصادی سالمی را تجربه کند.
اما میانگین رشد اقتصادی کشورهای ثروتمند بیش از 2درصد خواهد بود، در حالی که این رقم در کشورهای دارای بازارهای نوظهور بیش از 7درصد است که علت اصلی آن رشد اقتصادی چین است. جابه‌جایی قدرت در اقتصاد جهانی این موضوع را بیش از هر زمان دیگری مطرح می‌کند که ساختار ضعیف سیاسی جهان نیز نیازمند به‌روز شدن است.
روند افزایش قیمت نفت که منجر به افزایش رتبه رشداقتصادی برخی از کشورهای دورافتاده طی سال‌های اخیر شده است، همچنان ادامه خواهد داشت، البته با سرعتی کندتر از قبل. آذربایجان به مانند سال ۲۰۰۶ رتبه رشد اقتصادی اول را خواهد داشت، اما این بار با نرخ رشدی معادل ۵/۱۷درصد. یعنی با نصف رشدی که در سال ۲۰۰۶ داشت. پروژه‌های جدید هیدروکربن موجب رشد اقتصادی کشورهای آفریقایی و کشورهای حوزه دریای‌خزر خواهد شد و درآمد نفت سرمایه لازم را برای سرمایه‌گذاری در بخش‌های پایین‌دستی و تنوع بخشی به اقتصاد کشورهای حوزه خلیج‌فارس، تامین می‌کند. البته همه‌چیز بستگی به نفت نخواهد داشت. کشورهای استونی و لتونی به مدد عضویت در اتحادیه اروپا برای دومین سال متوالی در زمره کشور‌هایی قرار می‌گیرند که بیشترین رشداقتصادی را خواهند داشت.
لبنان با گذر از جنگ سال 2006 شاهد رشداقتصادی خواهد بود، اما بخش اعظم رشداقتصادی جهان بار دیگر برعهده چین است. اگرچه نرخ رشد اقتصادی این کشور کاهش می‌یابد و تک‌رقمی می‌شود. در سال 2007 چین به لحاظ برابری قدرت خرید، بیش از هر کشور دیگری در جهان موجب افزایش ثروت در اقتصاد جهان خواهد شد، اما هندوستان یعنی دیگر غول اقتصادی نوظهور جهان نمی‌تواند در زمره دوازده کشوری قرار گیرد که بالاترین درصد رشد تولید ناخالص داخلی را به خود اختصاص می‌دهند.
اکونومیست در مورد آینده اقتصادی ایران گفته است: درآمد خوب نفتی، حمایت‌های مراکز عمده قدرت و محبوبیت در میان مردم از جمله مواردی است که رییس‌جمهوری ایران، احمدی‌نژاد از منافع آنها به خوبی بهره‌مند می‌شوند. مساله هسته‌ای بر روابط ایران با کشورهای غربی سایه می‌افکند. اگرچه ممکن است موافقتنامه‌هایی هم به امضا رسد، اما عمق شک و تردیدها و عدم اطمینان موجود، بین دو طرف فاصله انداخته است. اگر راه‌حلی یافت نشود، ۲۰۰۷ می‌تواند سال تحریم‌ها باشد که یا توسط سازمان ملل یا توسط آمریکا و برخی از کشورهای گروه هشت به ایران تحمیل خواهد شد. اما این تحریم‌ها در اوایل متعادل خواهند بود.
ارسال نظر