مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی نظر کارشناسی خود را در مورد انتقال و فروش آب توسط ایران به کویت اعلام کرد. به گزارش ایسنا، دفتر مطالعات زیربنایی مرکز پژوهش‌ها در پاسخ به درخواست کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس، با بررسی موضوع انتقال آب از جمهوری اسلامی ایران به کویت تصریح کرد که اگر حق برداشت و صدور سالانه ۳۰۰میلیون متر مکعب آب بر پایه ۲۵ سنت به ازای هر مترمکعب به شرکت سرمایه‌گذاری کننده (شخص ثالث) در نظر گرفته شود، درآمدی معادل ۷۵میلیون دلار در سال نصیب کشور می‌شود که معادل ریالی این درآمد می‌تواند امکانات مناسبی را برای تسریع و تقویت اجرای طرح‌های توسعه منابع آب در منطقه جنوب غربی کشور فراهم آورد و مجموع اقدامات ذکر شده بستر مناسبی را برای رشد و توسعه اقتصادی و اجتماعی در سطح ملی و منطقه‌‌ای به لحاظ گسترش امکان سرمایه‌گذاری خارجی، فراهم شدن امکان فعالیت و اشتغال برای پیمانکاران و نیروی انسانی داخلی و اعتلای ارزش اقتصادی آب - ایجاد کند.

مرکز پژوهش‌ها همچنین صادرات آب به کویت را از رویکرد سیاسی مورد بررسی قرار داده و متذکر شد که صادرات آب به کویت پیامدهای سیاسی مثبتی را به همراه خواهد داشت که از جمله آنها می‌توان ارتقای مناسبات سیاسی و تقویت روابط برادرانه و دوستانه با کشورهای همسایه، تامین نیاز یک کشور همسایه به عنوان نمادی از حسن همجواری و ایجاد امنیت سیاسی و نظامی از سوی کشور همسایه در اثر وابستگی آبی را نام برد.

در بخش دیگری از اظهارنظر کارشناسی مرکز پژوهش‌ها پیرامون ملاحظات انتقال آب از ایران به کویت آمده است: انتقال آب به کشور کویت باید با توجه به ارزش اقتصادی آب و مهم‌تر از آن در چارچوب توسعه پایدار منابع آب بررسی شود، زیرا محدودیت ذاتی منابع آب و افزایش مصارف، ارزشی چندین برابر را برای آب در آینده‌ای نه چندان دور متصور می‌کند، ضمن این که انتقال آب به کویت به طور ناخودآگاه حقابه‌ای را برای این کشور در آینده ایجاد می‌کند که با توجه به محدودیت تاریخ قرارداد باید با بررسی معیارها و ضوابط بین‌المللی برای مساله حقابه نیز چاره‌اندیشی شود.

همچنین مساله مهم دیگر، مدت قرارداد و قیمت فروش آب است که با توجه به اجتناب ناپذیربودن بحران آب در آینده، مدت قرارداد باید با بررسی‌های جامع منابع آب تعیین شود و پیشنهاد می‌شود که هر دو یا سه سال کمیته مسوول در این موضوع، نشستی را برای تجدید قیمت برگزار کند تا ارزش افزوده سال‌های سپری شده و همچنین نرخ تورم در قیمت جدید لحاظ شود.

در پایان این ارزیابی کارشناسی آمده است: با توجه به این که انتقال آب به کشور کویت از حوضه‌های غربی و جنوب غربی کشور انجام می‌شود، واضح است که علاوه بر مزیت آمایش سرزمین و اشتغالزایی در مبداء، باید بخشی از سود حاصله صرف آبادانی این مناطق شود و این امر به طور ملموس و همراه با آموزش‌های لازم برای توجیه اجتماعی ‌باشد.