آیا ازدواج کاتولیک‌ها و انگلیکن‌ها از نوعی است که عقدشان در آسمان‌ها بسته شده است؟
مترجم: شادی آذری - برخی در مورد مطالبی که هفته پیش بخشی از مطبوعات انگلیس در مورد ادغام‌های مجدد در صنعت ارتباطات را در سطح جهان به خود اختصاص داد، ابراز تردید کرده‌اند. اما چشم‌انداز آینده اتحاد بین یک شرکت بزرگ رمی با یک رقیب کوچکتر که دفاتری در جنوب انگلیس داد، برخی تحلیلگران را به ورطه تفکر فرو برده است.

اگر این معامله به موفقیت برسد، منجر به ایجاد یک شرکت مادر خواهد بود که به یکی از واحدهایی که از لحاظ زمانی با آن همخوانی ندارد و گویی در قرن شانزدهم از آن جدا شده بود، دوباره می‌پیوندد.
برخی از ناظران معتقدند که این معامله حداقل به اندازه تقسیم شدن و سپس ادغام دوباره بخش‌های شرکت ای‌تی اندتی، با اهمیت خواهد بود. این شرکت مخابراتی تا دهه 70 موقعیتی انحصاری در امور مخابراتی آمریکا داشت. اما درست همان‌طوری‌که برای این شرکت اتفاق افتاد، تقسیم شدن سازمانی که زمانی سلطه‌ای در صنعت داشت، لاجرم اثر زخم‌هایی عمیق را بر جای خواهد گذاشت.
اما با گذشت زمان و ظهور رقبایی که با ایده‌های نوی خود چشم‌انداز فعالیت اقتصادی را تغییر می‌دهند، استفاده غلط از قدرت انحصاری شرکت‌ها و درد ناشی از تقسیم شدن آنها به دست فراموشی سپرده می‌شود و جای خود را به منافع دو جانبه شرکت‌ها می‌دهد. ادغام دوباره شرکت ای تی اندتی در سال ۲۰۰۶ با سل‌سوث که زمانی یکی از شعبات همین غول مخابراتی بود و در نوسازی فعالیت‌های مخابراتی آمریکا از آن جدا شده بود، از سوی اغلب تحلیلگران به عنوان واکنشی حساس در برابر تغییر چشم‌انداز رقابت در عرصه مخابرات تلقی می‌شود. این تعبیر در مورد دو قطب عمده مخابرات دنیای مسیحیان هم صادق است. دنیای مسیحیت هنوز مدعی یک سوم جمعیت مصرف‌کنندگان جهان است. از این میان شاخه کاتولیک که مرکزیت آن در رم است ۱/۱میلیارد نفر طرفدار دارد. انگلیکن‌ها (یا مسیحیان انگلیس) هم اگرچه طرفدارانی در سطح جهان دارند اما تنها سهمی ۸۰ میلیون نفری در جذب طرفداران خود به عنوان مشتریان شرکت‌های ادغام شده دارند. با وجود این در زمانی که دنیای مسیحیت از نرخ رشد اقتصادی ضعیف خود رنج می‌برد، به نظر می‌رسد توسعه اقتصادی از طریق ادغام شرکت‌ها تنها روش ممکن برای دستیابی به سهم بازار است. گویی همانطور که کلیساهای سنتی و قدیمی جای خود را به مجموعه کلیساهای مدرن می‌دهند، اشکال قدیمی مسیحیت هم چون روزنامه‌های چاپ سربی، با ورود جوانان تغییر شکل می‌دهند و مشتریان مسیحی هم به جای مصرف گهگاه و سنتی با مصرف دایمی خو می‌گیرند.
در مورد ادغام این شرکت‌‌های رمی و انگلیسی هم هر دو کلیسا از سخن راندن در مورد چنین ادغامی خودداری کرده‌اند و چندین مانع به‌وضوح همچنان باقی می‌ماند. مانند همه ادغام‌های دیگر، قرار دادن گروه‌های مدیریتی رقیب در کنار هم امری بسیار خطیر است.
اختلافات این دو گروه مانند اختلافاتشان بر سر نوع برگزاری مراسم عشاء ربانی و جایگاه زنان در کلیساست. به عنوان مثال شرکت رمی پاپ را رییس شرکت ادغام شده می‌داند که این خود می‌تواند دلیلی برای بروز اختلافات باشد. به نظر می‌رسد انگلیکن‌ها هم دچار مشکل شده‌اند. آنها از فقدان یک الگوی تجاری شفاف رنج می‌برند. به علاوه تقسیماتی علنی بین مدیران ارشد آنها که از قدرت و اقتدار بیش از حدی برخوردارند وجود دارد. بسیاری از مدیران در بحثی تلخ وارد شده‌اند در مورد اینکه آیا از کارکنان دوجنسیتی در شرکت تابعه‌شان در آمریکا استفاده کنند یا خیر. در عوض یک کلیسای کاتولیک خط‌مشی واضح و مشخصی بین مدیرکل، ۴۷۰۰ مدیر ارشد و ۴۰۰۰۰۰ مدیر تولیدش در سرتاسر جهان دارد.
البته همگرایی‌های بالقوه‌ای هم بین این دو شرکت وجود دارد. تلفیق نیروهای کار آنها منجر به صرفه‌جویی زیادی در هزینه‌ها خواهد شد. مواردی از بیکار شدن کارکنان هم اجتناب‌ناپذیر خواهد بود. بازار پر‌رونق املاک می‌تواند برای این دو گروه مسیحیان ادغام شده سودآور باشد چون آنها مازاد دارایی‌هایشان را خواهند فروخت و بسیاری از این دارایی‌ها و املاک و مستغلات در بهترین مکان‌های شهر و مراکز خرید واقع هستند. اگرچه این دو سازمان به‌طور مساوی سود نمی‌برند و در‌واقع این ادغام به معنای بازپس‌گیری یک رقیب کوچک برای بخش کاتولیک خواهد بود، اما خود انگلیکن‌ها خواهان سهم کمتری هستند و اموالشان را صرف سرمایه‌گذاری مشترک یا حتی قراردادهای شراکت با خطوط هواپیمایی خواهند کرد. سرانجام این ادغام هر چه که باشد، اگر به‌وقوع بپیوندد، حداقل به معنای آن خواهد بود که هر دو گروه نشان داده‌اند در تشکیل تجارت مخابراتی انبوه مردم بسیار جدی هستند و می‌خواهند به آن شکل قرن بیست و یکمی بدهند.