ورزش - ۴ مرداد ۸۹

نویسنده: جرالد اسکالی

مترجمان: محسن رنجبر، پریسا آقاکثیری

بخش دوم و پایانی

NFL با تقسیم بازی‌ها میان شبکه‌های مختلف به جای فروش آنها تنها به یک شبکه، به شریکی برای شبکه‌های تلویزیونی تبدیل شده است. به علاوه در قرارداد منعقد شده میان آنها تصریح شده است که شبکه‌های تلویزیونی نمی‌توانند بازی‌های یک لیگ حرفه‌ای راگبی را در فاصله زمانی چهل و هشت ساعت پس از انجام یک بازی NFL پخش کنند. این امر باعث انتقال بازی‌های لیگ رقیب به وسط هفته می‌شود که جذابیت چندانی برای شبکه‌ها نخواهد داشت.

تلویزیون با شناساندن تیم‌ها به مخاطب و جذب طرفدار برای آنها باعث افزایش تعداد تماشاچیان در ورزشگاه‌ها و بالا رفتن درآمد حاصل از فروش بلیت می‌شود.

بنابراین لیگ‌های رقیب بدون دسترسی به تلویزیون امکان وجود نخواهند داشت. NFL قراردادی انحصاری و چندساله با این شبکه‌های تلویزیونی منعقد می‌کند که مانع ورود لیگ‌های رقیب به این بازار می‌شوند. امکان ورود به این صنعت تنها زمانی به وجود می‌آید که قرارداد NFL با این شبکه‌ها به اتمام برسد. اما برای آن که چنین اتفاقی روی دهد، باید شبکه‌ها مسابقات لیگ جدید را جایگزین مناسبی برای بازی‌های NFL بدانند. از آنجا که کیفیت تیم‌های موجود در لیگ‌های تازه‌کار کمتر از تیم‌های تثبیت شده و قدیمی است (چراکه تیم‌های تثبیت شده و جا افتاده بهترین ستاره‌ها را در اختیار دارند)، شبکه‌های تلویزیونی از انگیزه چندانی برای انجام این قبیل جایگزینی‌ها برخوردار نیستند.

شایان ذکر است که تا حدودی به خاطر معافیت گزارش تلویزیونی از قانون ضدتراست و تا حدودی نیز به خاطر توسعه عاقلانه لیگ‌ها در تمامی ورزش‌های تیمی حرفه‌ای، احتمال آن که مخاطبان به مشاهده لیگ‌های رقیب بپردازند، زیاد نیست.

در سال ۲۰۰۴، چیزی نزدیک به هفتاد و سه‌میلیون نفر به تماشای بازی‌های مسابقات لیگ بیسبال رفتند. همچنین علاقه این افراد به سایر ورزش‌های حرفه‌ای تیمی نیز زیاد است. رشد انفجارگونه امکانات جدید ورزشی از سال ۱۹۹۰ به افزایش تعداد تماشاچی‌ها منجر شده است. این تسهیلات‌ گران‌قیمت که تامین مالی آنها معمولا از محل مالیات‌ها صورت می‌گیرد، با قیمت‌های نسبتا پایین به تیم‌‌ها اجاره داده می‌شوند. این یارانه‌های صنفی به تیم‌ها در سال به چیزی در حدود ۱۰‌میلیون‌دلار به ازای هر تیم می‌رسند و ایجاد یک ورزشگاه جدید نیز مبلغی معادل بیست‌‌میلیون‌دلار یا بیشتر را به درآمد تیم‌ها می‌افزاید. این درآمدها و یارانه‌های افزوده شده، ارزش امتیازهای تیم‌ها را بالا می‌برند.

اقتصاددان‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که عواید حاصل از یارانه‌های دولتی از قبیل افزایش اشتغال، افزایش مخارج مربوط به تفریحات مصرف‌کننده‌ها، توسعه اقتصادی یا سایر اثرات اقتصادی آنها از یارانه‌های پرداخت شده کمترند.

اما مدافعان انجام مخارج عمومی در بخش تسهیلات ورزشی اعتقاد دارند که خرج هر‌دلار توسط طرفداران تیم‌ها، درآمدی معادل ۱۰‌دلار را در جامعه به وجود می‌آورد.

اقتصاددانان نسبت به این که این اثر بیش از دو برابر اثر درآمد‌های بنگاه‌ها باشد، شک دارند. بسیاری از پروژه‌های عمومی دیگر به لحاظ ایجاد سود به ازای یک مقدار یارانه مشخص در وضعیت بهتری نسبت به ساخت تسهیلات ورزشی قرار دارند؛ اما سیاستمدارها و بوروکرات‌ها در وضعیت چانه‌زنی ضعیف‌تری در قیاس با لیگ‌های انحصارگر قرار دارند. این لیگ‌ها یک یا چند مکان را باز نگه می‌دارند و تهدید به تغییر مکان می‌کنند یا مانع از توسعه منطقه می‌شوند تا امکانات جدیدی ساخته نشود.

سیاستمدارها خواهان انجام پروژه‌های پرطرفداری هستند که مورد علاقه هواداران آنها باشد و تیم‌های ورزشی جزئی از فرهنگ و کیفیت زندگی محلی به حساب می‌آیند. غالبا انتخابات خاصی برای تایید یا عدم تایید انجام مخارج عمومی در ساخت تسهیلات ورزشی برگزار می‌شوند. به ندرت پیش می‌آید که تعداد شرکت‌کنندگان در این گونه انتخاب‌ها بیشتر از ۱۰‌درصد باشد و طرفداران نسبتا بیشتری در مقایسه با مردم عادی در آنها شرکت می‌کنند. افزون بر این، تامین مالی این تسهیلات غالبا با افزایش مالیات بر‌گردشگری صورت می‌پذیرد.

اما باید برای بررسی حمایت عمومی از انحصارگرهای ورزش به دلیل روان‌شناختی و جامعه‌شناختی نیز توجه کرد.

یکی از حوزه‌های مهم فعالیت اقتصادی که در این مقاله از آن صرف‌نظر شده است، ورزش آماتور است.

اهمیت اقتصادی این ورزش که با استفاده از زمان و دیگر منابع صرف شده در آن توسط شرکت‌کننده و طرفدارانشان اندازه‌گیری می‌شود را می‌توان به لحاظ اندازه با اهمیت ورزش حرفه‌ای مقایسه کرد.

منابعی برای مطالعه بیشتر

Lewis, Michael. Moneyball: The Art of Winning an Unfair Game. New York: Norton, ۲۰۰۳.

Noll, Roger G., and Andrew Zimbalist, eds. Sports, Jobs and Taxes: The Economic Impact of Sports Teams and Stadiums. Washington, D.C.: Brookings Institution Press, ۱۹۹۷.

Quirk, James, and Rodney D. Fort. Pay Dirt: The Business of Professional Team Sports. Princeton: Princeton University Press, ۱۹۹۲.

Scully, Gerald W. The Market Structure of Sports. Chicago: University of Chicago Press, ۱۹۹۵.