گفت‌وگو با فرزاد موتمن، کارگردان «پوپک و مش‌ماشاالله»
از جنس «بعضی‌ها داغشو دوست دارند
خبرآنلاین- کارگردان فیلم سینمایی «پوپک و مش‌ماشاالله» اعتقاد دارد این فیلم ثابت می‌کند که او می‌تواند در فضاهای متفاوت کار کند. «پوپک و مش‌ماشاالله» با بازی مهناز افشار، امین حیایی، فرهاد آئیش و سروش صحت، فضایی کمدی دارد که همین مساله آن را با دیگر تجربه‌های موتمن در سینما از جمله «صداها»، «شبهای روشن»، «هفت پرده»، «جعبه موسیقی» و «باجخور» متفاوت می‌کند.
فرزاد موتمن درباره استقبال صورت گرفته از فیلم و ویژگی‌های این تجربه جدید در کارنامه کاری‌اش سخن گفت.
از وضعیت فروش فیلم اطلاعی دارید؟
روز اول اکران، فروش فیلم به ۲۷ میلیون و روز دوم به ۴۰ میلیون تومان رسید.
استقبال خوبی از فیلم جدیدتان صورت گرفته، دلیل این استقبال را چه چیزی می‌دانید؟
«پوپک و مش‌ماشاالله» یک کمدی مردم‌پسند است. یک کمدی از جنس «بعضی‌ها داغشو دوست دارند». این نوع کمدی با نوع دیگر این فیلم‌ها که نمونه آن را می‌توان در فیلم «آپارتمان» دید، متفاوت است.
«پوپک و مش‌ماشاالله» برای عموم مردم ساخته شده است. بر همین اساس استقبال از فیلم تاکنون خوب بوده و اطلاع دارم در شهرستان‌ها هم فیلم مورد توجه قرار گرفته و به کلی مخاطب با دیدن فیلم می‌خندد.
خیلی‌ها تعجب کردند وقتی دیدند شما فیلمی کمدی ساخته‌اید...
تجربه نشان داده از من هیچ چیز بعید نیست و دوست دارم همه نوع سینما را تجربه کنم.
در این میان احتمالا به نوع خاصی از فیلمسازی علاقه بیشتری دارید؟
البته فیلم‌های تجربی را بسیار دوست دارم. همچنین به فیلم‌های عاشقانه هم علاقه دارم. «صداها» هم تجربه مهمی در کارنامه کاری من بود؛ فیلمی که مخاطب چندانی نداشت.
زمانی که «پوپک و مش‌ماشاالله» را ساختید، «صداها» اکران شده بود و فروش قابل قبولی هم نداشت. به نظر می‌رسد تاثیر فروش اندک فیلم برخلاف شاخصه‌هایی که در آن وجود داشت، موجب شد شما به سمت ساخت فیلمی کمدی بروید. این برداشت را قبول دارید؟
نمی‌توانم بگویم اتفاقات مربوط به «صداها» بر این کار تاثیری نداشته است. من به ساخت فیلمی همانند «صداها» اعتقاد دارم و وظیفه خودم و به طور کلی فیلمسازان را ساخت فیلم‌های این چنینی و تجربه‌های جدید می‌دانم و در اولین فرصت «صداها»ی دیگری خواهم ساخت، اما مساله این است که در سینمای ما کارگردان باید همواره خود را ثابت کند، زیرا وقتی فیلم کارگردانی نمی‌‌فروشد، این طور تلقی می‌شود که او نمی‌تواند کاری که مخاطب زیادی داشته باشد، بسازد.
تا مدت‌ها تصور می‌شد من فقط می‌توانم فیلم‌های سرد و فرمگرا همانند «هفت پرده» بسازم. بعد از «شبهای روشن» این تصور وجود داشت که باید فقط عاشقانه بسازم. پس از «شبهای روشن»، «باجخور» را ساختم تا علاوه بر آنکه نسبت به «شبهای روشن» تماشاگر بیشتری داشت، این تصور را که من فقط عاشقانه باید بسازم، بشکند.
بعد از ساخت «صداها» احساس کردم این تصور بین تهیه‌کنندگان به وجود آمده که موتمن فقط می‌تواند فیلم‌های سرد و محبوس در فضایی بسته بسازد و نمی‌تواند مردم را بخنداند یا بگریاند. همان موقع تصمیم گرفتم فیلمی بسازم که من را از آن چارچوبی که برخی تصور می‌کردند خارج کند تا همه ببینند فرزاد موتمن وحشتناک فیلمساز است.
«پوپک و مش‌ماشاالله» یک فیلم بامزه و مفرح و یک کمدی اجتماعی است که مردم می‌توانند با شخصیت‌های آن همذات‌پنداری کنند.
ارسال نظر