نگاه
قلک کاغذی
یادم میآید از روزگاران کودکی در دوران دبستان پسانداز کردن را با قلکهای پلاستیکی یا بعضا سفالی و ریختن سکهها و اسکناسها که در آن زمان به ۱۰ یا ۲۰ تومانی محدود میشد آموزش میدادند.
علی اصغر خلیلی
یادم میآید از روزگاران کودکی در دوران دبستان پسانداز کردن را با قلکهای پلاستیکی یا بعضا سفالی و ریختن سکهها و اسکناسها که در آن زمان به ۱۰ یا ۲۰ تومانی محدود میشد آموزش میدادند. شاید بتوان پول در قلک ریختن را به عنوان یکی از ابتداییترین روشها و الفبای پسانداز کردن ذکر نمود. آن روزها نمیدانستیم چرا باید چنین کاری را انجام دهیم، چرا اکنون باید لذت خوردن خوراکیهای مورد علاقه دوران کودکی را از دست داده و پولمان را جمع کنیم تا در آینده بتوان کاری انجام داد.حتی در مورد عیدی گرفتنها نیز این مساله مصداق پیدا میکرد.
امروزه با پیشرفت و رشد، روشهای جدیدترو مدرنتری را در مسیر پسانداز کردن شاهد هستیم. افتتاح حسابهای پسانداز و مسکن جوانان و بیمه عمر...از جمله این موارد هستند. اما کمرنگترین روش را میتوان خرید سهام برای فرزندان دانست. صرف نظر از مزایا و معایب هر یک از راههای اشاره شده میتوان خرید سهم را یکی از بهترین شیوههای مطمئن دانست. به روز بودن قیمت سهم و دریافت سود سالانه از جمله آنها است. البته منظور از خرید سهم شامل سهمهای پر ریسک و با قیمت بالا نیست. در بازار سرمایه ایران به راحتی میتوان نوع سهم را با توجه به ریسک قیمت و نوع فعالیت آن طبقهبندی نمود؛ به طوری که سهام بعضی از شرکتها از نوسانات شدید قیمتی به دور بوده و بجای آن سالانه از سود معقولی بهرهمند بوده و سهامداران خود را منتفع میگردانند.
حتی میتوان با خرید ذرهذره سهام اینگونه شرکتها سبد سهام و پرتفوی تهیه نموده و در تامین آتیه فرزندان و نسل فردا سهیم بود. البته در مسیر قلک کاغذی موانعی چون کارمزد خرید و فروش حداقل خرید یا عدم استقبال و تمایل کارگزاران جهت صرف وقت در چنین معاملاتی مشهود است.
عدم شناساندن این روش یا فرهنگ سازی در این خصوص یکی از معضلاتی است که میبایست سازمان بورس و شرکت بورس به گونهای عمل نمایند تا پدران و مادران علاوه بر آشنایی، در سبدهای پسانداز فرزندان جایی نیز برای خرید سهم در نظر بگیرند.
ارسال نظر