شاهزاده بریتانیایى؛ از باکینگهام تا تجارت
پرنس اندرو، شاهزاده انگلیسی و چهارمین نفر در سلسله مراتب سلطنتی برای نشستن بر تخت سلطنت، گفت: واشنگتن باید به نصایح لندن گوش فرا میداد چون کشورم به خاطر تاریخ استعماریش بسیاری از مسائلی را که آمریکا با آن مواجه است را قبلا تجربه کرده است.
پرنس اندرو، شاهزاده انگلیسی و چهارمین نفر در سلسله مراتب سلطنتی برای نشستن بر تخت سلطنت، در یک مصاحبه غیرمنتظره با روزنامه هرالد تریبون سیاستهای آمریکا در عراق را مورد انتقاد قرار داد و گفت واشنگتن باید به نصایح لندن گوش فرا میداد.
پرنس اندرو که خود را دوستدار آمریکا معرفی میکند، این سخنان را پیش از سفری ده روزه به آمریکا برای برخی قراردادهای تجاری ادا کرد. او آمریکا را اولین متحد انگلیس نامید؛ اما همچنین گفت که روابط دو کشور رو به سردی گراییده است. او اضافه کرد: «در موقعیتهایی مردم بریتانیا آرزو میکنند که کاش کسانی که در راس قدرت در آمریکا هستند از تجربههای ما میآموختند.»
پرنس اندرو نقش مهمی در روابط تجاری انگلیس و آمریکا دارد و به مدت ۲۲ سال در ناوگان دریایی سلطنتی انگلیس خدمت کرده و عراق یکی از مهمترین دغدغههای او است.
او گفت که بریتانیا به خاطر تاریخ استعماری خود بسیاری از مسائلی را که امروز آمریکا با آن مواجه است، قبلا تجربه کرده است. او گفت: «اگر شما اکنون به استعمار فکر میکنید، اگر شما اکنون به عملیاتی در سطح جهانی فکر میکنید، اگر شما اکنون به حمله نظامیفکر میکنید ما همه اینها را از سر گذراندهایم. در برخی پیروز شدیم، و در برخی شکست خوردیم و برخی بینتیجه پایان یافت. واقعیت این است که تجربههای بسیاری در این جا هست که میتوان به آن اتکا کرد و باید به آن گوش فرا داد.» بسیاری از انگلیسیها همانند پرنس اندرو معتقدند که اگر پرزدینت بوش به تجربههای مشترک دو کشور توجه میکرد درگیریها و اغتشاشات در عراق به این جا نمیکشید. به عنوان مثال جف هون، وزیر دفاع سابق انگلیس معتقد بود که دیدگاههای انگلیس در مورد عراق در تصمیمگیریها در مورد برانداختن حزب بعث و در هم شکستن ارتش عراق در نظر گرفته نشد. به نظر پرنس اندرو، رفتارهای آمریکا در عراق «تردیدی سالم» نسبت به واشنگتن در میان انگلیسیها برانگیخته است.
پرنس اندرو که اکنون ۴۷ سال دارد از زندگی در نیروی دریایی دست کشید و از سال ۲۰۰۱ تاجر شد و به عنوان نماینده ویژه انگلیس در تجارت و سرمایه گذاری بینالمللی مشغول به کار گشت. پرنس اندرو این کار را چرخشی از زندگی به سبک قدیم به الگوهای جدید، ذکر میکند. در دفتر کار او هنوز بقایای زندگی پیشینش، از جمله نقاشیهای مربوط به صحنههای نبردهای دریایی قرن نوزدهم دیده میشود. او میگوید: «همیشه اونیوفورم به تن داشتم و با هلیکوپترم مدام در پرواز بودم. همیشه برای دفاع از سلطنت آماده بودم و هر وقت و هر جا که آنها دستور میدادند میرفتم. اما حالا وارد جهان تجارت شدهام، با انسانهایی واقعی سر و کار دارم و کسانی که عملا بریتانیا را اداره میکنند همین مردم هستند.»
پرنس اندرو در جنگ فالکلند در سال ۱۹۸۲ تجربههای مهمی را از سر گذراند و همین جنگ بود که «درک او را از زندگی» متحول کرد و «دیدگاه دیگری نسبت به جهان» به او بخشید. از آن پس او در آرژانتین نیز بوده و ضمن دیدار از نیروی دریایی آن کشور، در یادبود غرق شدن یک کشتی جنگی آرژانتینی به نام «بلگرانو» توسط نیروهای انگلیسی که به مرگ ۳۶۸ نفر منجر شد، شرکت داشت. او همچنین در توصیف زندگی خصوصی خود میگوید که سعی کرده کودکانش را به نوع متفاوتی تربیت کند.
مردم انگلیس پرنس اندرو را مهربانترین و صمیمیترین فرزند ملکه میدانند. مرگ دایانا، پرنسس ولز، در سال ۱۹۹۷، خانواده سلطنتی انگلیسی را وادار به تطبیق خود با ارزشهای مدرن کرد و چرخش پرنس اندرو از خدمت در نیروی دریایی به تجارت نیز ظاهرا بخشی از این پروسه است.
کار او اکنون کمک به تجارتهای خرد انگلیسی در عقد قراردادهای صحیح، ملاقات با همکاران تجاری متنفذ، رایزنی در مورد برخی قراردادهای مهم تجاری و غیره است.
به گفته او: «بریتانیا شاید بازترین اقتصاد سراسر جهان را دارا باشد.» این پیامیاست که او قرار است در همین سفر خود به فلوریدا، کالیفرنیا، جورجیا و نیویورک به گوش مردم برساند.
ارسال نظر